داستان بازی‌های FromSoftware هرگز درباره قهرمانانشان نبوده‌اند. بازی‌های Demon's Souls و Dark Souls معمولاً افراد ضعیف و پستی را نشان می‌دهند که برای غلبه بر سرنوشت خود به پا می‌خیزند. یا در Sekiro: Shadows Die Twice، شخصیت اصلی یک شینوبی است که سعی دارد در دنیایی که رو به نابودی و کشت و کشتار است، از ارباب خود محافظت کند.
بازی Elden Ring این روند همیشگی بازی‌های FromSoftware را تغییر می‌دهد، اما نه آنطوری که شما فکرش را می‌کنید. در این بازی، شما هنوز هم از ابتدای بازی یک قهرمان بزرگ نیستید. شما یک فرد ضعیفی هستید که برای به دست اوردن اعتبار و جلال به دنبال دستیابی عنوان "Elden Lord،" مجبورید از بین هیولاها و افراد خطرناک مسیر خود را به این هدف پیدا کنید.
برخی از شخصیت‌ها مانند "مارگیت تباه شده" (Margit the Fell Omen) صریحاً به شما می‌گویند که "این جاه طلبی‌های احمقانه را کنار بگذارید"، در حالی که برخی دیگر مانند "سر گیدیون اونفر" (Sir Gideon Ofnir) از پشت به شما خنجر می‌زنند تا جلوی شما را برای رسیدن به اهدافتان بگیرن؛ به طور خلاصه، همه شما را به چشم قهرمانی نالایق می‌بینند.
پس برای پیدا کردن قهرمان این داستان مجبوریم از شخصیت قابل کنترل خود در این داستان عبور کنیم و به دنبال افراد دیگری بگردیم. جواب تمامی سوال‌های ما را می‌شود نزد یک کرکتر پیدا کرد: "رانی جادوگر" (Ranni the Witch)، موجودی مرموز با پوست آبی که انگار ترکیبی از چند موجود دیگر است و در یک برج باعظمت در نزدیکی Caria Manor زندگی می‌کنند. سفرهای شما و رانی در واقع شبیه همدیگر آغاز می‌شوند: هر دوی شما از سربازان Two Fingersهستید، اما رانی حاضر نیست که یک مهره بی‌ارزش دیگری برای The Fingers باشد و این دقیقاً همان جایی است که سفر شما با Empyrean آغاز می‌شود.
قبل از وقایع الدن رینگ، بدن فانی رانی در وقایع Night of the Black Knives کشته شد و همین امر باعث شد که روح او به عروکسش، که ما در طول بازی با آن برخورد داریم، پیوند بخورد. رانی به خاطر عقایدش در طول بازی با Fingers مشکل دارد. او اعتقاد دارد که Fingers همیشه به دنبال سوءاستفاده از زیردستانشان برای کنترل نظم و حکومت بر The Lands Between هستند، اما رانی اساساً عقیده دارد که این دنیا نیازمند یک تغییراتی اساسی است.
عقاید رانی چیزی به این صورت است که او می‌خواهد دنیای فانی‌ها را از خدایان جدا کند، با این باور که هیچ فانی نباید مستقیماً محدودیت‌های زندگی‌اش را در قالب موانع فیزیکی مقابل خود ببیند. رانی معتقد است خدایان نباید در زندگی فانی‌ها دخالت کنند و باید به طور کامل در قلمروی دیگری به حال خود رها شوند. با وضعیتی که The Lands Between در آن قرار دارد، عقاید رانی واقعاً منطقی و درست به نظر می‌رسند.
داستان‌های FromSoftware همیشه در حوزه‌های خاکستری عمل می‌کنند و Elden Ring نیز از این قاعده مستثنی نیست. Fingers و رانی در تقابل مستقیم یکدیگر هستند، اما به هیچکدامشان نمی‌توان لقب «خوب» یا «بد» داد. اولی به دنبال حفظ وضعیت موجود است (مثل روشن نگه داشتن شعله در پایان Dark Souls)، در حالی که دومی چیزی کاملاً جدید برای همه کسانی که از وضعیت موجود رنج می‌برند می‌خواهد.
مسیر رانی در Elden Ring به هیچ وجه آسان نیست. بازیکن باید بر موانع بی‌شماری غلبه کند، مانند قاتلانی که توسط Fingers در لباس "بلید نیمه گرگ" (Blaidd the Half Wolf) فرستاده می‌شوند و حتی وقتی که این رفیق سابق رانی سرانجام عقلش را از دست می‌دهد، او را بکشید. همه این کارها به نفع رانی است، و تنها چیزی که او همیشه به آن توجه می‌کند این است که اهدافش را به حقیقت تبدیل کند؛ حتی اگر برای اینکار مجبور باشد متحدانی مانند بلید را قتل برساند.
شاید داستان رانی کمی افراطی و خشن به نظر بیاید، اما این لزوماً چیز بدی نیست. به عنوان مثال، به "کورو" (Kuru) در Sekiro: Shadows Die Twice نگاه کنید: تمرکز این لرد جوان کاملاً روی خودش است، با این باور که باید نسل جاه‌طلب خود را باید برای بهبود این سرزمین، بیرون کند؛ حتی اگر این خواسته نیازمند فداکاری‌های زیادی باشد.
این ماموریت کورو کاملاً خودخواهانه است: او ذره‌ای برای کسانی که ممکن است بخاطر نابودی نسلش آسیب ببینند، اهمیتی قائل نیست، زیرا او برا این باور است که آسیب دیدن نسلش توسط حاکمان قدرتمند، بسیار بدتر از هر بلایی است که بر سر مردم عادی می‌آید.
مأموریت رانی هم مانند کورو خودخواهانه است، اما با این تفاوت که این دفعه به نفع همه در The Lands Between است. وضعیت حال حاضر این دنیا باعث شده که همه در دنیای Elden Ring سختی زیادی را تحمل کنند. ما به عنوان بازیکن، بارها این سختی‌ها را به چشم خود می‌بینیم. اگرچه کاری که رانی با بلید می‌کند ممکن است ظالمانه به نظر برسد، اما در عین حال این فداکاری یک دوست برای منفعت همگان است. رانی نمی‌خواست بلید به یک هیولای خون‌خواه تبدیل شود، اما این فداکاری‌ای بود که برای اهداف رانی باید انجام می‌شد.
تلاش‌های رانی یک فداکاری شخصی است و به خاطر همین غیرممکن است که او را به عنوان قهرمان داستان Elden Ring در نظر نگیریم. در واقع حتی می‌توان گفت که او شخصیت اصلی Elden Ring است. او ابتدا به عنوان یک فرد گمراه شروع کرده و زمانی که سعی می‌کند از دست Fingers خلاص شود، بدن خود را از دست می‌دهد، اما هرگز تمرکز خود را برای ساختن دنیایی بهتر برای اطرافیانش از دست نمی‌دهد.
رانی دنیای Elden Ring را به سوی دنیایی بهتر و با اهدافی بزرگتری سوق می‌دهد که ما صرفاً در طراحی‌های بزرگ او شریک هستیم. بازی‌های FromSoftware به ندرت میزبان قهرمانان هستند و اکثر این معدود قهرمانان در آخر با شکست مواجه می‌شوند، اما با وجود رانی ممکن شد که ما بالاخره قهرمانی را داشته باشیم که باعث نجات دنیا خواهد شد.
منبع: VG247
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.