آینده صنعت گیم چگونه خواهد بود؟
با افزایش روز افزون پلتفورمهای گیمینگ و گیمرها هنرهشتم جایگاهی بسیار مهم در دنیا یافته و روز به روز در حال همه گیرتر شدن است. در قسمت اول این مقاله نقش هوش مصنوعی در آینده این صنعت را مورد بررسی قرار دادیم و در ادامه تکنولوژیهای دیگری را مرور میکنیم.
واقعیت مجازی در بازیهای ویدئویی
دهه هاست که گیمرها در رویای ورود به دنیایی کاملا مجازی به سر میبرند؛ ولی تکنولوژی از فراهم آوردن خواستهی آنها به طور کامل، عاجز مانده است. کمپانیهای بزرگی نظیر فیسبوک، مایکروسافت و استارتاپهایی مانند مجیک لیپ هزینههای هنگفتی را صرف ساخت و توسعهی سخت افزار و بازیهای واقعیت مجازی کردهاند.
واقعیت مجازی همچنان در ابتدای راه توسعه است و نسبت سایر پلتفورمهای گیمینگ نقش کمرنگتری را در این حوزه ایفا میکند. کوین مارک، توسعه دهنده بازیهای واقعیت مجازی، در مصاحبهای اشاره کرد که: در سال 2015 و 2016 تب و تاب این تکنولوژی در اوج بود، ولی اولین نسل هدستهای واقعیت مجازی نتوانست انتظارها را برآورده کند.
چه فاکتورهایی مانع پیشرفت واقعیت مجازی میشوند؟
مشکلات سخت افزاری
در سالهای اخیر، سخت افزارهای واقعیت مجازی بلای جان پیشرفت این تکنولوژی بوده است. برای اینکه واقعیت مجازی جای خود را در دنیای گیم باز کند، نیازمند حل چالش های سخت افزاری زیادی است.
هر هدست واقعیت مجازی وزنی در حدود نیم کیلوگرم دارد و باید به طور کامل به سر بسته و محکم شود. این نحوهی قرارگیری در سر باعث گرفتن انرژی زیادی از گیمر و حتی عرق کردن آنها از ناحیهی صورت میشود.
تا زمانی که کمپانیهای فعال این حوزه راه کاری برای کاهش وزن و ابعاد و همچنین قیمت این ابزار و هدستها نیاندیشند، گیمرها همچنان نشستن در مقابل کنسولها و استفاده از گیم پدها را ترجیح خواهند داد.
ایزوله بودن محیط بازی
در حالی که توسعه دهندگان این عرصه درصدد کوچک کردن هدستها و کاهش قیمت آنها هستند، مشکل بزرگ دیگری نیز در این میان هست که باید برای برطرف کردن آن هم چارهای کرد. این مشکل مربوط به انفرادی بودن و ایزوله بودن محیط بازیهای واقعیت مجازی میباشد.
کوین مک در این باره میگوید: واقعیت مجازی یک تجربهی انفرادی است. شما در این بازیها کاملا مجزا از محیط اطراف خود هستید و تعاملی با دنیای اجتماعی بیرون ندارید.
ولی با همه این مشکلات کوین امیدوار است که در سالهای آینده سخت افزار و مکانیزم مورد استفاده در این سبک از بازیها پیشرفت و بهبود قابل توجهی در برطرف کردن نواقص کنونی داشته باشند.
Mitu Khandaker نیز به نقش واقعیت مجازی در آیندهی هنر هشتم بسیار خوشبین است. در نظر او امکان بازی کردن گیمهای مولتی پلیر و داشتن تجربهی اجتماعی بیشتر در این هدستها، به زودی عملی خواهد شد.
پیدایش هایپررئالیتی
برای بهتر متوجه شدن عبارت واقعیت مجازی اجتماعی بهتر است نگاهی به پروژه The VOID بیاندازیم. The VOID کمپانی فعال در بازیهای هایپررئال است که با ایدههای خود واقعیت مجازی و واقعیت فیزیکی را باهم ترکیب کرده است.
مکانیزم The VOID به این صورت است. بازیکنان در محوطهای مانند سالنی بزرگ گردهم میآیند. برای هریک از آنها یک هدست و یک کامپیوتر برای پردازش بازی که مانند کوله پشتی در پشت آنها قرار میگیرد، در نظر گرفته شده است. این سخت افزار به آنها اجازهی بازی چند نفره و همکاری در پروسهی گیم را میدهد.
برخلاف واقعیت مجازی، محیط موجود در هدستهای The VOID کاملا مجازی نیست، بلکه محیطی است متناسب با فضای محلی که بازی در آن انجام میشود. گیمرها میتوانند به اطراف حرکت کنند و وسایل فیزیکی که در هدستها به شی دیگری تبدیل شدهاند را لمس و استفاده کنند. این بازخورد فیزیکی از اشیا تجربهی جدیدی را برای گیمرها ایجاد میکند.
کاردونا ریورا، استاد دانشگاه یوتا، بر این باور است که The VOID تلفیقی از واقعیت مجازی و واقعیت افزوده میباشد. زیرا اشیای واقعی نقش در انجام بازی دارند، حتی با اینکه در هدستها نقش وسیله دیگری را ایفا میکنند.
واقعیت افزوده در بازیهای ویدئویی
برخلاف واقعیت مجازی در واقعیت افزوده با دنیایی مجازی روبرو نیستیم. در این تکنولوژی، محیط واقعی با اشیا مجازی همپوشانی شدهاند.
در سال 2016، در سطح پارکها و خیابانها افراد گوشی به دست زیادی را میشد مشاهده کرد که در حال بازی پوکمون گو هستند. در این بازی از فناوری واقعیت افزوده بهره برده شده است. برای پی بردن به اهمیت بالای ابن تکنولوژی در بازیهای ویدئویی، اشاره کردن به این موضوع خالی از لطف نیست که این بازی رایگان است ولی از فروش آیتمهای درون برنامهای نزدیک به 3 میلیارد دلار درآمد کسب کرده است.
واقعیت افزوده و بازیهای دسته جمعی
تکنولوژی استفاده شده در بازی پوکمون گو، فناوری جدیدی نبود. قبل از آن نیز از واقعیت افزوده در اپلیکیشنهای مختلف استفاده میشد. ولی نیاز آن احساس میشد که با یک پروژهی مناسب و سرگرم کننده به مردم عرضه شود تا آن را تجربه کنند. بازخورد مردم نسبت به این اتفاق بسیار مناسب بود.
بازیکنان در واقعیت افزوده با یکدیگر فعل و انفعال دارند و از محیط اطراف خود ایزوله نشدهاند. در واقع، این دلیل واضحی است که چرا واقعیت افزوده نسبت به واقعیت مجازی در صنعت گیم پیشرفت سریعتری داشته است.
در عقیدهی کاردونا ریورا، آیندهی بازیهای واقعیت افزوده بسیار روشنتر از گیمهای واقعیت مجازی میباشد و استدیوهای گیم سازی ترجیح خواهند داد تا بیشتر روی پروژههای واقعیت افزوده کار کنند.
شبکه 5G: برگ برندهی واقعیت افزوده
همهی ما هنگام تماشا ویدئو و یا بازی کردن یک گیم آنلاین با صفحات لودینگ حوصله سربر و مزاحم سروکله زدهایم. این ضعفهای وابسته به سرعت اینترنت باعث کاهش ظرفیت بالای بازیهای آنلاین شده است.
چند سالی است، کمپانیهای فعال در حوزهی ارتباطات برروی تکنولوژی تقریبا نوظهور 5G کار میکنند. با استفادهی گستردهتر از این فناوری، بازیهای آنلاین بیش از پیش لذت بخش خواهد بود.
این موضوع نه تنها برای تمام بازیهای موبایل که وابستگی بیشتری به قدرت پردازش سخت افزاری دارند، خوشایند است، بلکه سود بسیار زیادی را متوجه بازیهای واقعیت افزوده میکند. 5G میتواند ویجتها و اِلمانهای واقعیت افزوده را به سرعت در صفحه بارگذاری کند و تجربهی لذت بخشتری را برای گیمرها ایجاد کند.
در این باره کوین مک ایدهی جالبی دارد که: میتوان در بازیهای واقعیت افزوده توانایی ایجاد آواتار برای هر گیمر را فراهم ساخت و هنگامی که وسیلهی واقعیت افزوده از سوی سایرن به سمت دیگر گیمرها گرفته میشود، آواتار آنها جایگزین هر شخص شود. ولی عملی شدن این ایده نیازمند سرعت بالای اینترنت میباشد.
گرافیکهای خیره کننده
همه ی گیمرها بازیهایی را تجربه کردهاند که در نظرشان گرافیکی فوق العاده داشته; ولی وقتی چند سال بعد سری به همان بازی میزنند گرافیک در نظرشان ضعیف و دور از واقعیت جلوه میکند.
کوین مک در این باره میگوید: زمان انتشار بازی اسکایریم همهی نظرها به گرافیک بینظیر این گیم جلب شد. ولی اکنون این سطح از گرافیکها خیلی واقع گرایانه به نظر نمیرسند.
در بهبود زمینهی گرافیکی، بازیها روند بسیار طولانی و رو به رشدی را طی کردهاند و این پیشرفت همچنان متوقف نشده است. به تازگی شرکت انویدیا کارت گرافیکی را عرضه کرده است که قابلیت Ray tracing را به بازیهای ویدئویی اضافه میکند. به وسیلهی این تکنیک میتوان نور و روشنایی را در بازیها بسیار واقعیتر طراحی و مشاهده کرد.
در گذشته، بازتاب نور و سایه ها به صورت طراحی با دست روی اشیا ایجاد میشد و این وهم را در گیمر ایجاد میکرد که نور از منبعی مانند خورشید، ماه و یا لامپ به اشیا تابیده شده است. ولی با استفاده از قابلیت جدید محصول انودیا این امر به صورت طبیعی اجرا میشود و نیازی به ایجاد توهم یازتابش نور با طراحی نیست.
استدیوهای بزرگ ساخت گیم هنرمندان و طراحان زیادی را برای ایجاد ویژگیهای بصری بهتری استخدام میکنند. ولی این کار باعث افزایش هزینه ساخت بازیها میشود که باید فکری برای ایجاد تعادل در این حوزه اندیشید.
به سوی یک تجربه جمعی
نمیتوان انکار کرد که آیندهی سرگرمی در گرو بازیهای ویدئویی میباشد و آینده گیمها، گیمهای مالتی پلیر و دسته جمعی. برای مثال نگاهی به دو عنوان محبوب 5 سال گذشتهی صنعت گیم یعنی پوکمونگو و فورتنایت میاندازیم. این پروژهها در سال 2020 نزدیک به 67 میلیون نفر را در ایالات متحده به خود مشغول کرده بودند. یعنی روزانه میلیونها نفر برای بازی کردن و ارتباط با یکدیگر از این گیمها استفاده میکردند.
اخبار جدید از رسیدن این رقم به حدود 250 میلیون نفر خبر میدهند. به طوری که، روزنامه نگار معروف، کیت استوارت، گیمها را بسیار محبوبتر از پارکها و مکانهای تفریح و سرگرمی در آینده میبیند.
واقعیت افزوده به افزایش تعامل دسته جمعی در بازیها کمک بزرگ و مهی خواهد کرد. پتانسیل موجود در واقعیت افزوده برای تحقق این امر بیشتر از واقعیت مجازی میباشد.
فروشگاه اگزو گیم عرضه کننده تمامی تجهیزات و کالاهای گیمینگ است و همچنین در کنار آن، خدماتی نظیر مشاوره رایگان فنی نیز به گیمرهای ایرانی ارائه میدهد. برای دریافت مشاوره و یا هرگونه سوالی میتوانید با شماره ۸۸۹۴۶۵۶۱ تماس گرفته و یا به بخش دایرکت اینستاگرامِ اگزوگیم مراجعه کنید.
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.