هیچ شکی وجود ندارد که شرکت انویدیا (Nvidia) یکی از موفق‌ترین و بهترین شرکت‌های سازنده سخت افزار در تاریخ است. این شرکت بیش از 20 سال است که پردازنده گرافیکی و کارت گرافیک می‌سازد و همیشه با نوآوری‌های تکنولوژیک و پیشرفته خود، همه را غافلگیر و شگفت زده می‌کند. اما حتی بزرگترین شرکت‌ها نیز در طول تاریخ فعالیت خود، اشتباهاتی داشته‌اند؛ اشتباهات فنی و غیر فنی مختلفی که باعث شده یک محصول نه چندان متقاعد کننده و حساب شده را به مخاطب خود تحویل دهند.
در این مطلب قصد داریم به سراغ ناامیدکننده‌ترین پردازنده‌های گرافیکی تولید شده به‌وسیله شرکت انویدیا برویم. این کارت گرافیک‌ها (به صورت دقیق‌تر، پردازنده گرافیکی) یا به دلایل مشکلات فنی و تکنولوژیک یا به دلیل تصمیم گیری‌ها و سیاست گذاری‌های اشتباه، تبدیل به محصولات ضعیفی شدند. به عبارتی اکثر کاربران برای خرید کارت گرافیک این مدل‌ها را انتخاب نمی‌کنند.
کارت گرافیک GTX 480
کمتر پیش می‌آید که انویدیا به خاطر مشکلات و ضعف‌های فنی، کارت گرافیک ضعیفی را به دست مخاطبان خود برساند. با این حال، کارت گرافیک GTX 480 مشکلات طراحی و مهندسی بسیاری داشت. همین باعث شد تا در آن زمان، شرکت AMD با کارت گرافیک‌های HD 5000 به راحتی بالاتر از انویدیا قرار بگیرد.
بزرگترین نقطه ضعف GTX 480 که با معماری Fermi نیز ساخته شده بود، مصرف برق و دمای بسیار بالا محسوب می‌شد. این GPU در آن زمان تقریباً به اندازه دو GPU برق و توان مصرف می‌کرد و طبق تست‌ها و بنچمارک‌های مختلف، دمای آن حتی در بازی‌های معمولی به 94 درجه می‌رسید. از آن جایی که سیستم خنک کننده اولیه و Stock کارت GTX 480 نیز شبیه به یک گریل (Grill) بود، جمله معروف انویدیا در آن زمان، یعنی The Way It’s Meant To Be Played به تمسخر گرفته شده و به صورت The Way It’s Meant To Be Grilled ادا می‌شد!
اما این پایان کار نیست! GTX 480 و به صورت کلی، سری GTX 400 انویدیا، بسیار دیر و 6 ماه پس از عرضه سری HD 5000 شرکت AMD وارد بازار شد. از نظر عملکرد فنی نیز با این که GTX 480 کارت سریع و قدرتمندی بود اما به عنوان مثال، کارت گرافیک HD 5870 می‌توانست بدون تبدیل شدن به یک تُستر، به 90 درصدِ عملکرد GTX 480 برسد!
اما تیر خلاصGTX 480 توسط خودِ انویدیا شلیک شد! این شرکت تنها 8 ماه پس از عرضه سری 400، سری GTX 500 را روانه بازار کرد که به نوعی نسخه اصلاح شده‌ی معماری Fermi بود. به عنوان مقایسه، کارت گرافیک GTX 580 نه تنها سریع‌تر و خنک‌تر بود، بلکه توان کمتری نیز مصرف می‌کرد و قیمت یکسانی با GTX 480 داشت.
کارت گرافیک GTX 970
کارت گرافیک GTX 970 و به صورت کلی کارت‌های سری GTX 900 که با معماری محبوب Maxwell ساخته شده است، همیشه در میان بهترین پردازنده‌های گرافیکی شرکت انویدیا به حساب می‌آید. با این وجود، قطعاً این سوال را مطرح می‌کنید که چرا GTX 970 در فهرست ما قرار دارد؟!
نزدیک به انتشار کارت گرافیک GTX 970، یک سری اطلاعات منتشر شد که می‌گفت این کارت به جای VRAM یا حافظه 4 گیگابایتی، 3.5 گیگابایت حافظه دارد. قضیه از این قرار بود که 3.5 گیگابایت از حافظه‌ی GTX 970 با حافظه GDDR5 تعبیه شده بود و آن 0.5 گیگابایت باقی‌مانده، سرعتی در حد حافظه‌های DDR3 داشت. همین نیم گیگابایت ناقابل که البته در آن زمان ارزش بیشتری نسبت به دوره کنونی داشت، باعث شد مشتری‌ها و خریداران GTX 970 از انویدیا شکایت کرده و کار را به دادگاه بکشانند! در نهایت این انویدیا بود که دادگاه را واگذار کرد و به هر فردی که GTX 970 را خریداری کرده بود، 30 دلار بازپرداخت.
با این حال، دلیل اصلی ما برای کشاندن پای GTX 970 به فهرست، موارد فنی و آن عملکردی که با 0.5 گیگابایت حافظه VRAM از دست می‌رفت، نیست. دلیل اصلی این است که انویدیا به نوعی به مردم دروغ گفت و یک لکه‌ی خاکستری را در کارنامه خود به جای گذاشت.
کارت گرافیک GTX 1060 3GB
پس از داستان GTX 970، انویدیا درس خوبی گرفت و دیگر با حافظه کارت گرافیک‌های خود چالش ایجاد نکرد. اما متأسفانه این شرکت راه دیگری برای سردرگم کردن مخاطب پیدا کرده بود! همیشه در طول تاریخ، GPU های همنامی وجود داشتند که از همه نظر با یکدیگر یکسان بودند اما حجم حافظه آن‌ها با هم متفاوت بود. به عنوان مثال، از GTX 960 دو مدل 2 و 4 گیگابایتی موجود بود. نکته اینجاست که به غیر از تفاوت در حجم حافظه، المان دیگری در این دو مدل تغییر نمی‌کرد. با این حال، انویدیا برای اولین بار با GTX 1060 این قاعده را بر هم زد.
کارت گرافیک GTX 1060 دارای دو مدل 3 و 6 گیگابایتی بود اما نکته مهم اینجاست که تنها تفاوت میان این دو مدل، حجم حافظه آن‌ها نیست. این دو مدل علاوه بر VRAM، در تعداد هسته CUDA که مهم‌ترین فاکتور عملکرد یک پردازنده گرافیکی نیز به شمار می‌آید نیز با یکدیگر تفاوت داشتند. همین موضوع باعث شد که بسیاری از مشتریان و کاربران گیج و سرگردم شده و البته مدل 3 گیگابایتی به یک کارت گرافیک بسیار ضعیف‌تر نسبت به مدل 6 گیگابایتی تبدیل شود.
جالب است بدانید که انویدیا در نسل اخیر پردازنده‌های گرافیکی خود، یعنی نسل RTX 4000 نیز دقیقاً در حال انجام چنین کاری بود! در ابتدا کارت گرافیک RTX 4080 دو مدل 16 و 12 گیگابایتی داشت و تعداد هسته کودای مدل 12 گیگابایتی 22 درصد کمتر بود. با این حال، با توجه به انتقاد کاربران و رسانه‌ها از سیاست انویدیا، این شرکت تصمیم به لغو عرضه مدل 12 گیگابایتی گرفت.
کارت گرافیک RTX 2080
شاید با مشاهده کارت گرافیک مدرن و قدرتمندی مانند RTX 2080 در فهرست ما تعجب کنید اما همانطور که در ابتدا توضیح داده شد، برای انتخاب‌های خود در این مطلب، دلایل قانع کننده و فنی ارائه می‌دهیم. کارت گرافیک‌های سری RTX 2000 شرکت انویدیا با فناوری‌های جاه‌طلبانه و پیشرفته‌ای عرضه شدند. هسته‌های Ray Tracing و هسته‌های Tensor به نوعی نسل جدیدی را برای بحث گرافیک و موارد فنی و بصری بازی‌ها آغاز کردند. با این حال، یک سری مشکلات و چالش‌ها باعث می‌شود ادعا کنیم که RTX 2080 یکی از محصولات نه چندان سرافراز شرکت انویدیا است.
قیمت اولیه یا MSRP کارت گرافیک RTX 2080 حدود 800 دلار بود و این یعنی 200 دلار گران‌تر از GTX 1080. با این حال، سطح عملکرد این کارت بدون در نظر گرفتن Ray Tracing و DLSS تفاوت چندانی با GTX 1080 افسانه‌ای نداشت.
حتی با وارد کردن Ray Tracing و DLSS به قضیه نیز باید بگوییم در زمان عرضه RTX 2080 به بازار، تعداد انگشت شماری از بازی‌ها از فناوری رهگیری پرتو (Ray Tracing) پشتیبانی می‌کردند که البته به شدت هم پرتقاضا بود. از آن طرف، نسخه اولیه DLSS برخلاف نسخه‌های اخیر که عملکرد حیرت‌انگیزی دارند، در بحث بازسازی تصویر و شبیه‌سازی رزولوشنِ رندر (در یک کلام، کیفیت تصویر) عملکرد ضعیفی داشت و استفاده از آن منطقی به نظر نمی‌رسید. در واقع آن بلندپروازی‌ها و فناوری‌های جاه‌طلبانه انویدیا با سری RTX 2000، به شکل مناسب و پخته شده در سری RTX 3000 خود را نشان دادند و به بلوغ رسیدند.
RTX 3080 12GB
کارت گرافیک RTX 3080 یکی از بهترین محصولاتی بود که شرکت انویدیا در نسل قبلی پردازنده‌های گرافیکی‌اش به بازار عرضه کرد. با این حال، مدتی بعد یک مدل ارتقا یافته 12 گیگابایتی از این کارت فوق‌العاده منتشر شد که به خودی خود کارت گرافیک بدی نیست، اما آنطور که باید مخاطب را هیجان زده نمی‌کند.
تا قبل از این مشاهده کرده بودیم که انویدیا با کاهش حجم حافظه و هسته‌های پردازشی، مدل ضعیف‌تری از کارت گرافیک اصلی را معرفی می‌کند. با این حال، داستان در نسل RTX 3000 کمی تغییر کرد و انویدیا به جای عرضه مدل ضعیف‌تر، مدل قوی‌تر و قدرتمندتری نسبت به RTX 3080 عرضه کرد و نام آن را RTX 3080 دوازده گیگابایتی گذاشت.
با این وجود، مشکل اینجاست که مدل 12 گیگابایتی، ارتقای عملکرد متقاعد کننده‌ای را ارائه نمی‌دهد. افزایش 2 گیگابایتی VRAM و افزایش 3 درصدی تعداد هسته‌های CUDA، آنچنان که باید و شاید به بهبود عملکرد RTX 3080 دوازده گیگابایتی در برنامه‌ها و به خصوص بازی‌ها، کمکی نمی‌کند.
همه این‌ها در حالی است که قیمت RTX 3080 دوازده گیگابایتی آن هم در دوره کمبود چیپ، اوج تب و تاب ماینینگ و طبیعتاً افزایش چشمگیر قیمت کارت گرافیک، در آن زمان بسیار بالا بود و تقریباً همتراز با قیمت RTX 3080 Ti به فروش می‌رسید. با این که در حال حاضر تعادل قیمت این دو کارت به حد بسیار خوبی رسیده، اما این عدم تعادل قیمت در آن زمان باعث شد تا RTX 3080 12GB را در فهرست خود اضافه کنیم.
نظر شما چیست؟ تجربه کار با کدام یک از کارت گرافیک‌های قرار گرفته در این فهرست را داشته‌اید؟ به نظر شما کدام کارت گرافیک می‌تواند به فهرست ما وارد و کدام یک می‌تواند از آن خارج شود؟ نظرات خوب خود را با ما در میان بگذارید.
بیشتر بخوانید:
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.