روز گذشته، بازی Grand Theft Auto V برای کنسولهای نسل نهمی PS5 و Xbox Series X | S منتشر شد؛ هرچند که نسخه نسل هشتمی آن، همین حالا هم با استفاده از مزایای SSD روی این کنسولها قابل اجراست. با این حال، دو سال پیش، شرکت Rockstar Games با وعدهی ارائهی یک ورژن بهتر با جزئیات گرافیکی بالاتر، از نسخه نسل نهمی Grand Theft Auto V رونمایی کرد که اکنون بعد از تقریبا دو سال، شاهد انتشار آن هستیم. اما وضعیت این بازی اصلا مطلوب نیست و سیاست راکستار در مدیریت این عنوان هرگز مشتری مدارانه نبوده است. بیایید چند فاکتور مختلف را بررسی کنیم.
عنوان Grand Theft Auto 5 تقریبا یک اثر 9 ساله است؛ بازیای که اولین بار برای دو نسل پیش عرضه شده بود! سپتامبر سال 2013 بود که GTA V برای دو کنسول نسل هفتمی Xbox 360 و PS3 منتشر شد و بازخوردهای بسیار مثبتی دریافت کرد. یک سال بعد، در پاییز سال 2014 این بازی برای دو کنسول PS4 و Xbox One بازسازی شد و مجددا با قیمت 60 دلار عرضه گردید. خب، منطقی هم بود، نسخه نسل هشتمی GTA V به طرز قابل توجهی از جزئیات گرافیکی بهتری برخوردار بود. همچنین به مرور، محتویات آنلاین منحصر به فرد بیشتری نسبت به نسخه نسل هفتمی دریافت کرد؛ محتویاتی که شاید روی سخت افزار قدیمی Xbox 360 و PS3 قابل اجرا نبودند.
به هر حال، GTA V یک شاهکار تاریخی بود و کمتر کسی برای خرید مجدد آن مشکلی داشت. از طرف دیگر، سخت افزار کنسولهای نسل هفت و هشت مایکروسافت و سونی بسیار متفاوت بودند و پورت بازیهای نسل هفتمی برروی کنسولهای نسل هشتمی، پروسهی سادهای نبود. مثلا همانطور که به یاد دارید، هیچ کدام از کنسولهای نسل هشتمی با بازیهای نسل هفت سازگار نبودند. حتی قابلیت بکوارد Xbox One هم درواقع یک شبیهساز نرمافزاری بود تا اینکه یک نوع سازگاری مستقیم بین سخت افزار Xbox 360 و Xbox One باشد.
در سال 2015 نیز بازی GTA V بالاخره برای رایانههای شخصی منتشر شد. این نسخه دارای بالاترین جزئیات گرافیکی بود و تنها جایی بود که بازیکنان میتوانستند GTA V را با نرخ فریم 60 اجرا کنند. در طی نسل هشت، شرکت Rockstar به صورت مداوم از عنوان GTA Online حمایت میکرد و محتویات جدیدتر و جذابتری را برای این بازی منتشر میکرد. بنابراین هیچ کس نمیتوانسته از سیاستگذاریهای راکستار درمورد بازی GTA V ناراضی بوده باشد؛ مگر اینکه بحث بر سر این باشد که پشتیبانی طولانی مدت راکستار از GTA Online باعث شده تا آنها بازیهای دیگری نسازند. اما وقتی درمورد خودِ اثر GTA V صحبت میکنیم، تقریبا میتوان گفت نارضایتی خاصی در رابطه با کیفیت اثر، قیمتگذاری آن، و طول عمر آن وجود ندارد.
اما نسخه نسل نهمی GTA V همه چیز را تغییر میدهد. در سال 2020، در طی کنفرانس شرکت سونی، راکستار اعلام کرد که این بازی برای کنسولهای نسل نهمی بازسازی خواهد شد. شعار آنها این بود که این نسخهی جدید «Enhanced & Expanded» (به معنای بهتر و وسیعتر) خواهد بود. وسیعتر؟ یعنی قرار است محتوای جدیدی در این نسخه دریافت کنیم؟ آیا آنها بالاخره یک بستهی الحاقی داستانی برای GTA V میسازند؟ خیر، خیر، خیر، خیر! خبری از این حرفا نیست!
در طول این مدت، راکستار هیچ شفافیتی درمورد محتویات و قیمتگذاری این نسخه نداشت. آنها هیچ ارتباط درستی با طرفداران خود برقرار نکردند. به هر حال، آنها دارای یکی از بزرگترین و پردرامدترین آثار تاریخ صنعت بازیهای ویدئویی هستند؛ چرا باید احساس کنند که «نیازی» به جلب رضایت طرفداران دیرینهی خود داشته باشند؟ آن طرفداران دیرینه که اهمیتی ندارند؛ آنها فقط برای سالیان سال، همواره از محصولات و سیاستهای این شرکت حمایت کردهاند! همین! مگر نه؟
در نهایت، هفتهی پیش بالاخره به صورت رسمی مشخص شد که ورژن نسل نهمی GTA V برای دارندگان نسخه نسل هشتمی رایگان نخواهد بود! البته که نیست! راکستار نمیخواهد آن صد میلیون نفری که یک بار برای دریافت این بازی هزینه کردهاند، یک آپدیت گرافیکی را مجانی دریافت کنند. راکستار میخواهد که صد میلیون نسخهی دیگر هم به این افراد بفروشد!
قیمت GTA V برروی PS5 و Xbox Series X|S برابر با 40 دلار است اما اگر در سه ماه اول انتشار آن را خریداری کنید، از پنجاه درصد تخفیف برخوردار خواهید شد. یعنی پرداخت 20 دلار برای دریافت این نسخهی جدید. خب، بیست دلار آنقدر ها هم گران نیست... مخصوصا اگر این نسخهی جدید، به معنای واقعی بهبود گرافیکی خارقالعادهای داشته باشد... مگر نه؟
میزان بهبودگرافیکی ورژن نسل نهمی
بگذارید خیلی خلاصه بیان کنم: بهبودهای گرافیکی ایجاد شده در نسخه جدید GTA V به طرز خجالتآوری ناچیز هستند! اگر هر دو نسخهی نسل هشتمی و نسل نهمی GTA V را در تلویزیونهای بزرگ در کنار یکدیگر قرار دهید، شاید متوجه تفاوتهای گرافیکی ریزی شوید. اما در حالت عادی، تقریبا تفاوت فاحش و قابل توجهی وجود ندارد.
نسخه نسل نهمی GTA V دارای سه گزینهی گرافیکی است: حالت Fidelity Mode، حالت Performance Mode، و حالت Performance RT Mode. حالت اول، بالاترین تنظیمات گرافیکی را ارائه میدهد درحالی که نرخ فریم برروی 30 قفل شده است. حالت دوم، رزولوشن 4K آپسکیل را در کنار نرخ فریم 60 ارائه میدهد. حالت سوم هم دارای رزولوشن 4K آپسکیل، نرخ فریم 60 و قابلیت ریتریسینگ میباشد.
ما را ببخشید که انتظارات بالایی داریم اما واقعا یک بازی نسل هفتمی نمیتوانست در آنِ واحد با رزولوشن 4K ، نرخ فریم 60 فریم و ریتریسینگ روی PS5 و Xbox Series X | S اجرا شود؟ آیا مشکل از سخت افزار کنسولهای نسل نهمی است یا عدم وقت گذاشتن کافی از سوی تیم راکستار؟ به هر حال، ما در طی این دو سال از شروع نسل جدید، بازیهایی را دیدهایم که با گرافیک بصری خیرهکننده، عملکرد بسیار بهتری در ارائهی رزولوشن مناسب و نرخ فریم مطلوب داشتهاند.
بیایید حالا از انتظارات پیشین خود بگذریم و آپشنهای گرافیکی بازی را بپذیریم. آیا این سه گزینهی گرافیکی به اندازهی کافی مطلوب و جذاب هستند؟ متاسفانه خیر! در حالت Fidelity افزایش گرافیک آنقدرها چشمگیر نیست. قابلیت ریتریسینگ هم کاملا ناقص و محدود در بازی اعمال شده؛ به این صورت که تنها برای سایهزنیها از ریتریسینگ استفاده شده و قرار نیست بازتاب اجسام را برروی سطوح آب و شیشهها مشاهده کنید! به عبارت سادهتر، آنها کمترین کاری که میتوانستند در ارائهی ریتریسینگ انجام دهند را انجام دادهاند تا صرفا از شعار تبلیغاتی «ارائهی ریتریسینگ» در مارکتینگ GTA V استفاده کنند! اما در عمل، به راحتی میتوان گفت که «نسخه نسل نهمی GTA V «فاقد» ریتریسینگ است». کافیست کمی در یوتیوب جستوجو کنید و خودتان ویدئوهای شرمآور حالت Performance RT Mode را ملاحظه فرمایید!
شاید تنها مزیت گرافیکی نسخه نسل نهمی GTA V ارائهی نرخ فریم 60 باشد؛ چیزی که دارندگان نسخه PC از همان ابتدا آن را دارا بودند. این بازی روی PC هم همانند کنسولهای نسل هشت، شصت دلار قیمت داشت. خریداران نسخه PC برای رزولوشن بهتر و نرخ فریم بالاتر، 40 دلار اضافهتر پرداخت نکردند. پس چرا دارندگان کنسولها باید چنین هزینهای را پرداخت کنند؟ این درحالیست که اکثر بازیهای روز، رزولوشن بالاتر و نرخ فریم بهتر را در قالب یک آپدیت ساده دریافت میکنند! حتی شرکتهای بدنامی مثل EA و Ubisoft هم برای بسیاری از بازیهای خود، آپدیتهای گرافیکی رایگانی منتشر کردند. به عنوان مثال، بازی Assassin’s Creed Odyssey که در سال 2018 منتشر شده بود، برروی کنسولهای نسل نهم، قابلیت 60 فریم را به صورت رایگان دریافت کرد.
بگذارید یک چیز را خیلی صادقانه بگویم: من هم مثل اکثر شما عاشق بازیهای راکستار هستم. ما با بازیهای راکستار بزرگ شدهام و از نظر من، اکثر عناوین این شرکت، شاهکارهای فراموش نشدنیای در تاریخ بازیهای ویدئویی هستند. هرگز لحظات شیرینی که در عناوینی نظیر GTA IV و Red Dead Redemption، و یا بازیهای کمتر شناخته شدهی آنها مثل Bully و Manhunt را فراموش نمیکنم. من دهها بار Max Payne 3 را بازی کردهام و حتی L.A. Noire هم برایم بسیار عزیز است.
اما راکستار کنونی با راکستار آن سالها فرق دارد. سیاستهای آنها به شدت تغییر کرده و حتی به نظر میرسد که از داخل هم مشکل داشته باشند. مثلا همانطور که میدانید، آقای «دن هازر» (Dan Houser)، از بنیانگذاران اصلی و سازندگان ارشد سری بازیهای راکستار در سال 2020 از این شرکت جدا شد. او کارگردان و نویسندهی بسیاری از شاهکارهایی که توسط این مجموعه ساخته شدهاند، بوده است. زمانی که وی از راکستار جدا شد، بسیاری گمان میکردند که دلیل اصلی این اتفاق، کهنسالی او و علاقهی وی به بازنشستگی باشد.
اما این گمانهزنیها در سال 2021، یک سال پس از جدایی او از راکستار، زمانی که مشخص شد دن هازر در کنار بسیاری از بازیسازان ارشد سابق راکستار، یک استودیوی بازیسازی جدیدی را تاسیس کرده، خاموش شدند. یک چیز مشخص است: حتی اعضای ارشد راکستار، از شرایط فعلی Rockstar Games و آنچه که بر این استودیو میگذرد، راضی نیستند. دقیقا همین اتفاقات، سالها پیش برای آقای «لزلی بنزیز» (Leslie Benzies)، تهیه کنندهی بسیاری از آثار راکستار نیز رخ داد؛ و او اکنون در یک استودیوی جدید مشغول ساخت یک بازی بلندپروازانه است.
متاسفانه، شرایط بد نسخه نسل نهمی GTA V اولین فاجعهی راکستار در چند سال اخیر نیست. یکی دیگر از ضعفهای کاری راکستار در چند سال اخیر، نحوهی پشتیبانی آنها از بازی Red Dead Redemption II است. نه تنها برای سالها محتوای درست و حسابیای برای Red Dead Online توسعه ندادهاند، بلکه هنوز هیچ خبری از آپدیت گرافیکی این بازی برای کنسولهای نسل نهم به گوش نمیرسد! تمامی این مسائل باعث میشوند که طرفداران عنوان Red Dead Redemption 2 روز به روز از سیاستهای راکستار ناراضیتر شوند.
سال گذشته هم Rockstar Games و Take-Two Interactive با وقاحت تمام، افتضاح Grand Theft Auto: The Trilogy - The Definitive Edition را روانهی بازار کردند. بله، آن فاجعه توسط استودیوهای داخلی راکستار ساخته نشده بود؛ سازندهی آن استودیوی Grove Street Games، یک تیم مختص بازی سازی برای موبایل (!) بود. با این حال، اصل قضیه هنوز مشکل دارد.
مثلا اینکه اصلا چرا راکستار و Take Two باید وظیفهی بازسازی این عناوین ارزشمند را به یک استودیوی موبایل واگذار میکردند؟ چرا اصلا سران این دو شرکت، محصول نهایی Grove Street Games را جهت انتشار تایید کردند؟ مگر میشود که ناظران راکستار متوجه اشکالات بیشمارِ آن سگانهی ریمستر، نشده باشند؟ خب اصلا تمام این حرفها به کنار. نسخهی نسل نهمی GTA V که دیگر توسط اعضای داخلی راکستار ساخته شده! پس چرا بهبودهای این بازی انقدر ناامیدکننده است؟
پاسخ تمامی این پرسشها مشخص است. شرکت Take Two و Rockstar Games در عصر کنونی، تنها از اعتبارشان برای فروش عناوین خود استفاده میکنند، نه رضایت طرفداران و منتقدان. اکنون، آنها فقط و فقط از اعتباری که سالیان سال برای ساخته شدن آن زحمت کشیدهاند، سود میبرند. اما اعتبار آنها هم جاودانه نیست و با وقوع فاجعههای متوالی، بالاخره از بین خواهد رفت. به هر حال آنها نمیتوانند مدام طرفدارانشان را ناامید کنند و سپس انتظار داشته باشند که هر اثر ناقص و توهینامیزی که عرضه میکنند، فروشهای بالایی داشته باشند.
این روند قطعا متوقف خواهد شد. و این وظیفهی ما است که با عدم حمایت از این سیاستهای منفعت طلبانه، زودتر به اعتبارِ بیچون و چرای Take Two خاتمه دهیم. شاید آن روز، روزی باشد که آنها بالاخره به خودشان بیایند و متوجه شوند که نمیتوانند در حین نارضایتی طرفداران، سودآوریهای کلانی داشته باشند. درست مثل اتفاقی که برای سایر ناشرانِ منفعت طلب، نظیر Electronic Arts و Activision رخ داده است.
نظر شما چیست؟ آیا شما از روند فعلی سیاستهای دو شرکت Rockstar Games و Take-Two Interactive راضی هستند؟ آیا قصد دارید که نسخه نسل نهمی بازی Grand Theft Auto V را تهیه کنید؟ لطفا نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.