امروز می‌خواهیم عملکرد فنی پردازنده Intel Core i7-11370H را که جزو لاین آپ Tiger Lake H35 محسوب می‌شود و در طی CES 2021 معرفی شد، با همدیگر بررسی کنیم. سری Tiger Lake H35 در واقع شکاف بین سری Tiger Lake UP3 (که با هدف سبک بودن و مصرف پایین برق طراحی شده‌اند) و سری H (که دارای توان مصرفی ۴۵ واتی هستند) را پر می‌کند.
Core i7-11370H پردازنده عجیبی است که اساسا از همان سیلیکون به کار رفته در پردازنده‌های لپ تاپ‌های سبک استفاده می‌کند، اما اورکلاک شده است. این پردازنده، دارای ۴ هسته و ۸ رشته پردازشی است، اما توان مصرفی آن از ۲۸ وات به ۳۵ وات افزایش پیدا کرده و سرعت کلاک اصلی آن به حدود ۳.۳ گیگاهرتز رسیده است (۴.۸ گیگاهرتز در حالت بوست). Core i7-11370H از ۱۲ مگابایت کش L3 و پردازنده گرافیکی Iris Xe با ۹۶ واحد اجرایی برخوردار است. حداکثر حافظه‌ای که این پردازنده پشتیبانی می‌کند نیز مشابه با بقیه پردازنده‌های سری Tiger Lake UP3 است.
در بازاریابی این تراشه، اینتل عملکرد تک رشته‌ای Core i7-11370H را با پردازنده‌های نسل دهمی مقایسه می‌کند. در پردازش‌های چندرشته‌ای نیز اینتل سری پردازنده‌های Tiger Lake H35 را هم تراز با پردازنده‌های نسل یازدهمی ۱۵ واتی می‌داند. البته هم تراز بودن آن‌ها کاملا واضح و مشخص نیست و به احتمال زیاد نمی‌توانیم عملکرد یک سیستم گیمینگ قوی‌تر را لزوما چیزی بین عملکرد 11370H و 1185G7 بدانیم. همچنین عجیب است که می‌بینیم اینتل بر گرافیک ادغام شده با پردازنده مرکزی بیش از حد تمرکز کرده است. زیرا اغلب پردازنده‌های سری H لپ‌تاپ از GPU مجزا استفاده می‌کنند.
حدس ما این است که دلیل این موضوع به تعداد هسته‌ها مربوط می‌شود. واقعیت این است که سری Tiger Lake H35 و پردازنده Core i7-11370H نسبت به پردازنده‌های نسلی قبلی Comet Lake (سری H) تعداد هسته کمتری دارند. در پردازنده‌های نسل قبلی می‌دیدیم که مدلهای Core i7 دارای ۶ هسته و بعضا ۸ هسته بودند. به زودی در مورد این موضوع بیشتر صحبت می‌کنیم.
همچنین وقتی به لپ تاپ‌هایی که از پردازنده Core i7-11370H استفاده می‌کنند نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که شرایط کمی پیچیده‌تر می‌شود. برنامه Intel این بود که یک لپ تاپ سبک گیمینگ را ارائه دهد؛ یک لپ تاپ باریک ۱۴ یا ۱۵ اینچی که برای بازی کردن با رزولوشن 1080p مناسب باشد و حرارت کمتری تولید کند.
البته این قضیه چندان جدید نیست، چرا که برای پردازنده‌های Ryzen نیز صدق می‌کند؛ مدتی است که سیستم‌هایی مثل Zephyrus G14 و Flow X13 از کمپانی Asus نیز چنین رویکردی را در پیش گرفته‌اند. به هر حال منطقی و قابل درک است که ببینیم Intel نیز می‌خواهد به این فضای رقابتی وارد شود.
امروز برای بررسی بنچمارک‌های پردازنده Core i7-11370H، قصد داریم از لپ تاپ Asus TUF Dash F15 استفاده کنیم. ممکن است در حال حاضر این لپ تاپ تنها سیستمی باشد که از Core i7-11370H استفاده می‌کند. با اینحال، این لپ تاپ با هدف کمپانی Intel (طراحی یک لپ تاپ سبک ۱۴ اینچی که کمتر از ۱۸ میلیمتر قطر داشته باشد) کمی فاصله دارد. در واقع TUF Dash F15 یک لپ تاپ ۱۵.۶ اینچی میان رده گیمینگ است که ۲۰ میلیمتر ضخامت و ۲ کیلوگرم وزن دارد.
در نگاه اول، TUF Dash F15 لپ تاپ خوبی به نظر می‌ٰآید. این لپ تاپ دارای یک سیستم تهویه مناسب برای خنک کنندگی بهینه، یک صفحه نمایش IPS با رزولوشن 1080p و نرخ تازه سازی ۲۴۰ هرتز، ۱۶ گیگابایت رم DDR4-3200 و یک کارت گرافیک RTX 3070 با توان مصرفی ۸۰ تا ۸۵ وات می‌باشد. این سخت افزار برای گیمینگ مناسب است و باید بگویم که از طراحی آن راضی هستم.
اما در کمال تعجب، و بر خلاف چیزی که قبلا Intel اعلام کرده بود، توان مصرفی پردازنده Core i7-11370H در این لپ‌تاپ ۴۸ وات است نه ۳۵ وات! پس نه تنها TUF Dash F15 با ویژگی‌های یک لپ تاپ Ultra Portable فاصله دارد، بلکه حتی توان مصرفی را به بالاتر از ۳۵ وات می‌رساند و این سوال را در ذهن ما ایجاد می‌کند که چرا Intel از همان پردازنده‌های استاندارد ۴۵ واتی سری H مثل 10750H یا 10870H استفاده نمی‌کند. نمی‌توانم به این سوال پاسخ دقیقی بدهم، شاید در بررسی بنچمارک‌ها پاسخ خود را پیدا کنیم.
از آنجایی که این تراشه دارای توان مصرفی ۴۸ وات است و گاهی اوقات به ۶۰ وات نیز بوست می‌شود، در بررسی بنچمارک‌ها آن را با پردازنده‌های ۴۵ واتی مقایسه خواهیم کرد. گرچه این موضوع باعث می‌شود شرایط کمی به نفع پردازنده Core i7-11370H شود، اما به هر حال این محدودیتی است که با این لپ تاپ و پلتفرم برای تست‌های ما ایجاد شده است. حال بیایید نگاهی به بنچمارک‌ها بیندازیم.
بنچمارک‌ها
در بنچمارک Cinebench R20 که مبتنی بر پردازش چندرشته‌ای است، پردازنده Core i7-11370H تقریبا عملکردی مشابه با 10750H ارائه می‌دهد. دلیل اینکه 10750H کمی سریع‌تر نشان می‌دهد، این است که 10750H یک پردازنده ۶ هسته‌ای می‌باشد، اما Core i7-11370H یک پردازنده ۴ هسته‌ای است. با این حال، Core i7-11370H نسبت به تعداد زیادی از پردازنده‌های موجود در چارت، عملکرد ضعیف‌تری دارد.
عملکرد پردازنده‌های ۸ هسته‌ای خود اینتل نیز (مثل 10870H) یک سطح بالاتر است. نکته دیگر این است که پردازنده Core i7-11370H نسبت به پردازنده نسل قبلی و ۴ هسته‌ای Ryzen 5 4600H حدودا ۲۰ درصد عملکرد کندتری دارد. اما طبق چیزی که انتظار می‌رود، نسبت به پردازنده‌های Tiger Lake سری U عملکرد بهتری دارد.
در پردازش تک رشته‌ای بنچمارک Cinebench R20، پردازنده Core i7-11370H به شکل قابل توجهی نسبت به پردازنده‌های Comet Lake از جمله Core i9-10980HK بهتر عمل می‌کند و می‌تواند تا حدود ۲۵ درصد نسبت به آن‌ها سریع‌تر باشد. این موضوع از نظر متفاوت بودن نسل‌ها بسیار حائز اهمیت است و می‌تواند سطح انتظارات ما را نسبت تراشه‌های Tiger Lake H45 تعیین کند.
در این تست می‌بینیم که Core i7-11370H در حد بسیار کمی نسبت به i7-1185G7 (در حالت ۲۸ واتی) عملکرد بهتری دارد و همراه با Ryzen 9 5980HS تقریبا در یک رده قرار می‌گیرد. پس وقتی پردازنده‌های AMD و Intel را در یک نسل بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که عملکرد آن‌ها تقریبا برابر است.
8
در بنچمارک Handbrake، پردازنده Core i7-11370H نسبت به مدلهای i7 نسل قبلی عملکرد ضعیف‌تری دارد؛ از جمله Core i7-10750H. گرچه اختلاف عملکرد Core i7-11370H و Core i7-10750H آنچنان زیاد نیست، اما اینکه ببینیم با وجود توان مصرفی برابر (شاید هم کمی بالاتر) در عملکرد فنی شاهد پسرفت بوده‌ایم، زیاد جالب نیست. به طور دقیق‌تر، Core i7-11370H حدودا ۱۷ درصد نسبت به i7-10870H (معمولا از i7-10870H برای لپ‌تاپ‌های گیمینگ ۲۰۲۱ استفاده می‌شود) و ۱۸ درصد نسبت به Ryzen 5 4600H عملکرد بدتری دارد.
در بنچمارک Blender 2.8 نتایج تقریبا مشابهی می‌بینیم و اختلاف عملکرد پردازنده‌ها تا حدودی شبیه به همان بنچمارک Handbrake است. گرچه این بنچمارک به شکل قابل توجهی مبتنی بر پردازش‌های چندرشته‌ای است، اما باز هم می‌بینیم که Core i7-11370H نسبت به Core i7-10750H و تمامی مدلهای سری H پردازنده‌های نسل قبلی Ryzen عقب می‌ماند.
در بنچمارک Code Compile اختلاف عملکردی Core i7-11370H و Core i7-10750H بیشتر می‌شود. به طوری که 11370H در حدود ۷ درصد عملکرد ضعیف‌تری نسبت به 10750H از خود نشان می‌دهد. گرچه Core i7-11370H نسبت به پردازنده‌های ۴ هسته‌ای Skylake که از توان مصرفی ۴۵ واتی برخوردارند عملکرد بهتری دارد، اما از تمامی پردازنده‌هایی که شمار هسته بیشتری دارند عقب می‌ماند.
در بنچمارک MATLAB، پردازنده Core i7-11370H عملکرد نسبتا خوبی از خود به جای می‌گذارد و در بین پردازنده‌های 10875H و Ryzen 5 4600H قرار می‌گیرد.
از سمت دیگر، در تست‌های مربوط به Microsoft Excell، پردازنده Core i7-11370H نسبت به i7-10750H و Ryzen 5 4600H حدودا ۲۵ درصد کندتر عمل می‌کند.
یکی از بهترین عملکردهای پردازنده Core i7-11370H مربوط به بنچمارک PCMark 10 می‌شود. این بنچمارک عملکرد پردازنده در Microsoft Office و مرورگر Edge را اندازه گیری می‌کند. به لطف عملکرد عالی تک رشته‌ای Core i7-11370H، این پردازنده‌ی Tiger Lake می‌تواند از پردازنده‌هایی مثل i7-10870H نیز با وجود تعداد هسته کمتر، عملکرد قوی‌تری ارائه دهد.
علاوه بر این، Core i7-11370H نسبت به پردازنده‌های ۳۵ واتی سری Ryzen 5000 نیز بهتر عمل می‌کند، اما عملکرد آن از Ryzen 9 5900HX عقب می‌ماند. به طور کلی، عملکرد پردازنده در این بنچمارک مشابه چیزی است که Tiger Lake در لپ تاپ‌های Ultra Portable ارائه داده است.
عملکرد Core i7-11370H در فشرده سازی با 7-Zip ناامیدکننده است و حتی از i7-1185G7 نیز عقب می‌ماند. پردازنده i7-1165G7 نیز در حالتی که با توان مصرفی ۲۵ وات پردازش کند، می‌تواند عملکرد سریع‌تری نسبت به Core i7-11370H داشته باشد. همچنین می‌توانیم به وضوح ببینیم که i7-10750H می‌تواند در حد ۲۰ درصد عملکرد بهتری نسبت به Core i7-11370H ارائه دهد.
اختلاف عملکردی که در تست فشرده سازی با 7-Zip دیده بودیم، تقریبا برای تست Decompression (استخراج فایل فشرده) نیز صادق است. از آنجایی که برنامه‌ی 7-Zip از تعداد هسته‌ها و رشته‌های بیشتر بهره‌وری زیادی دارد، ساختار ۴ هسته‌ای Core i7-11370H نمی‌تواند با پردازنده‌های ۶ یا ۸ هسته‌ای رقابت نزدیکی داشته باشد.
تست اکسپورت فایل‌های PDF در Adobe Acrobat یک نمونه دیگر از عملکرد قدرتمند پردازنده Core i7-11370H می‌باشد. توانایی این پردازنده در ارائه فرکانس ۴.۸ گیگاهرتزی، آن را به سریع‌ترین پردازنده لپ تاپ در بین پردازنده‌های حاضر در لیست تبدیل می‌کند. حتی سریع‌تر از پردازنده‌های سری Ryzen 5000 مثل Ryzen 9 5980HS.
در بنچمارک Puget System برنامه Adobe Photoshop، پردازنده Core i7-11370H می‌تواند عملکردی در حد پردازنده‌های ۴۵ واتی نسل قبلی i7 داشته باشد. اما با این حال، عملکرد پردازنده در حالت بوست، به خوبی سیستم قبلی که از پردازنده Tiger Lake استفاده می‌کرد نیست؛ علاوه بر این، شاید پهنای باند حافظه نیز بر این موضوع تاثیرگذار بوده است. لپ تاپ TUF Dash F15 از حافظه DDR4 استفاده می‌کند و از ویژگی‌های LPDDR4X که پهنای باند بالاتری دارد بی بهره است.
در بنچمارک DaVinci Resolve می‌توانیم اثر یک کارت گرافیک مجزا و قدرتمند را بر پردازنده Core i7-11370H ببینیم. گرچه RTX 3070 سریع‌ترین کارت گرافیک ۸۰ واتی است، اما با این حال به نظر می‌رسد که پردازنده Core i7-11370H از تمام پتانسیل آن در بنچمارک Puget System بهره نمی‌برد.
نهایتا می‌بینیم که ترکیب Core i7-11370H و RTX 3070، نسبت به ترکیب i7-10750H و RTX 2070 Max-Q عملکرد ضعیف‌تری ارائه می‌دهد و از همه پردازنده‌های ۸ هسته‌ای که با یک RTX 3060 یا RTX 3070 ترکیب شده‌اند نیز عقب می‌ماند. پس کاملا محرز است که در این تست، برخی پردازنده‌ها نمی‌توانند از پتانسیل کارت گرافیک‌های قدرتمند استفاده بهینه‌ای داشته باشند.
در تست Puget System بنچمارک Adobe Premiere، می‌بینیم که پردازنده Core i7-11370H عملکرد ناامیدکننده‌ای ارائه می‌دهد. Adobe Premiere به شدت متکی به CPU است و از تعداد هسته‌های بالا بهره وری زیادی می‌برد. اکثر پردازنده‌های سری H که در این بنچمارک تست کردیم، از نوع ۸ هسته‌ای هستند و بدیهی است که عملکرد بهتری داشته باشند. این موضوع باعث می‌شود که پردازنده Core i7-11370H گزینه چندان مناسبی برای برنامه Adobe Premiere نباشد.
عملکرد گیمینگ
در بخش بعدی، به سراغ بررسی عملکرد پردازنده‌ها در بازی‌ها می‌رویم. مهم‌ترین نکته‌ی این بخش، مقایسه پردازنده‌های Core i7-11370H و Core i7-10870H است که هر دو از یک کارت گرافیک ۸۰ واتی RTX 3070 استفاده می‌کنند. در تست عملکرد گیمینگ، بازی‌ها را ضمن فعال بودن Nvidia Optimus با رزولوشن 1080p و تنظیمات Ultra اجرا کرده‌ایم.
ابتدا کار خود را با چند بازی GPU محور آغاز می‌کنیم. یکی از این بازی‌ها Dirt 5 است. همانطور که در تصویر می‌بینید، هر دو پردازنده Core i7-11370H و Core i7-10870H که از کارت گرافیک RTX 3070 استفاده می‌کنند، طبق همان چیزی که انتظار می‌رفت عملکرد تقریبا مشابهی دارند. Metro Exodus بازی دیگری است که تقریبا همین نتایج را در پی دارد. گرچه سیستم نسل قبلی در حدی کمی عملکرد بهتری دارد، اما می‌توان عملکرد کلی آن‌ها را مشابه دانست.
کم کم وارد تست بازی‌های CPU محور می‌شویم و می‌بینیم که نتایج نیز تغییر می‌کند. در بازی Resident Evil 2 از تنظیمات Balanced استفاده کرده‌ایم که روی این سیستم و در رزولوشن 1080p به شدت توسط CPU محدود می‌شود. همانطور که مشاهده می‌کنید، لپ تاپی که از پردازنده ۸ هسته‌ای i7-10870H استفاده می‌کند به طور قابل توجهی سریع‌تر است و می‌تواند ۵۴ درصد نرخ فریم بیشتری نسبت به Core i7-11370H ارائه دهد.
البته این تست بدترین سناریو و بیشترین اختلاف عملکردی لپ تاپ TUF DASH F15 و پردازنده Core i7-11370H را نشان می‌دهد. حال بیایید نگاهی به بقیه تست‌ها بیندازیم.
در بازی Star Wars Jedi Fallen Order نیز تفاوت معناداری در عملکرد پردازنده‌های Core i7-11370H و i7-10870H مشاهده می‌شود. اما این تفاوت نسبت به بازی قبلی کمتر است و می‌بینیم که 10870H حدودا ۲۹ درصد نسبت به 11370H بهتر عمل می‌کند.
گرچه همین ۲۹ درصد نیز زیاد است، اما این اختلاف عملکردی مثل چیزی نیست که در برخی از بنچمارک‌های غیرگیمینگ دیده بودیم و البته چنین نتایجی در یک بازی CPU محور کاملا قابل درک است. بنابراین در انتخاب یک GPU قدرتمند، همیشه باید انتخاب یک پردازنده سریع را نیز مدنظر داشته باشید.
در بازی Borderlands 3 وضعیت پردازنده Core i7-11370H کمی بهتر می‌شود. گرچه پیکربندی i7-10870H هنوز هم سریع‌تر است، اما اختلاف عملکردی در این بازی به ۱۱ درصد کاهش می‌یابد. همچنین مثل تست‌های قبلی می‌بینیم که بسیاری از پیکربندی‌های دیگر که از کارت گرافیک RTX 3070 استفاده می‌کنند، نرخ فریم بالاتری ارائه می‌دهند.
در بازی Watch Dogs Legion نیز می‌توانیم به وضوح تفاوت عملکرد پردازنده ۴ هسته‌ای جدید را با پردازنده‌های ۸ هسته‌ای قدیمی‌تر ببینیم. در واقع پردازنده‌های i7-10870H حدودا ۱۶ درصد نرخ فریم بهتری نسبت به Core i7-11370H ارائه می‌دهد. مجددا تاکید می‌کنیم که در این تست‌ها Optimus فعال است و ممکن است که با غیرفعال کردن آن، پرفورمنس بازی تغییر کند. اما در کل هدف ما این است که تست‌ها را طوری انجام دهیم که تنظیمات گرافیکی و عملکرد، تا حد امکان به CPU وابسته شود. زیرا می‌خواهیم پردازنده‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم.
آخرین عنوانی که برای عملکرد گیمینگ تست کردیم، Death Stranding است. همانطور که مشاهده می‌کنید، CPU گلوگاه اصلی در پرفورمنس بازی است. در رزولوشن 1080p و تنظیمات Very High، پردازنده i7-10870H می‌تواند ۳۶ درصد عملکرد فنی بهتری نسبت به پردازنده ۴ هسته‌ای Core i7-11370H داشته باشد. به طور کلی عملکرد Core i7-11370H در بازی‌های CPU محور زیاد جالب نیست.
مجموعا ۱۷ بازی مختلف را روی لپ تاپ TUF DASH F15 آزمایش کردیم و باید اذعان کنیم که عملکرد پردازنده Core i7-11370H نسبت به i7-10870H که از کارت گرافیک ۸۰ واتی RTX 3070 استفاده می‌کند، در اکثر بازی‌ها ضعیف‌تر است. در چند بازی که عملکرد آن‌ها بیشتر GPU محور است، می‌بینیم که تفاوت نرخ فریم این دو پردازنده به کمتر از ۵ درصد می‌رسد. اما در بقیه‌ی بازی‌ها که وابستگی زیادی به CPU دارند، این اختلاف افزایش پیدا می‌کند. به عنوان مثال در مقایسه عملکرد این دو پردازنده در بازی Hitman 3، می‌توانیم ببینیم که i7-10870H نسبت به Core i7-11370H حدود ۴۲ درصد نرخ فریم بالاتری ارائه می‌دهد.
در این شرایط، احساس می‌کنم که دیگر نیاز نیست بنچمارک‌های بیشتری از پردازنده Core i7-11370H را بررسی کنیم، چون تقریبا می‌توانیم در مورد عملکرد آن در پردازش‌های سیستمی، عمومی و گیمینگ قضاوت کنیم.
نتیجه گیری
در حال حاضر، پردازنده Core i7-11370H در انجام پردازش‌هایی که وابستگی کمی به تعداد هسته/رشته دارند، سریع‌ترین پردازنده‌ی سری H به حساب می‌آید. زیرا Intel هنوز پردازنده‌های ۶ هسته‌ای یا ۸ هسته‌ای سری Tiger Lake H45 را به بازار عرضه نکرده است. اما پردازنده Core i7-11370H می‌تواند فرکانسی نزدیک به ۴.۸ گیگاهرتز داشته باشد و در پردازش‌های تک هسته‌ای، با سری پردازنده‌های Ryzen 5000 رقابت کند.
شاید این موضوع برگ برنده Intel به حساب نیاید، اما ارتقای قابل قبولی نسبت به پردازنده‌های نسل دهمی است. با IPC بهتر و عملکرد بالای هر هسته، Core i7-11370H می‌تواند در پردازش‌های چند هسته‌ای نیز نسبت به بقیه‌ی پردازنده‌های ۴ هسته‌ای Intel سریع‌تر عمل کند. با این حال، ویژگی‌های مثبت پردازنده Core i7-11370H صرفا به همین موارد ختم می‌شود.
بزرگ‌ترین مشکل پردازنده Core i7-11370H این است که برنامه‌های مبتنی بر پردازش تک هسته‌ای، به عنوان برنامه‌های اصلی لپ‌تاپ‌های سری H قلمداد نمی‌شوند. کسانی که لپ‌تاپ‌های مشابه (مثل همین Asus TUF Dash F15) را خریداری می‌کنند، معمولا تمایل دارند از برنامه‌های سنگین و GPU محور استفاده کنند که مبتنی بر پردازش‌های چند هسته‌ای هستند. مثل ویرایش ویدیو، رندرینگ سه بعدی و تدوین. یا شاید هم قصد داشته باشند از آن برای بازی کردن استفاده کنند. متاسفانه پردازنده Core i7-11370H در هر دو بخش، عملکرد چندان خوبی (نسبت به بقیه پردازنده‌های ۶ یا ۸ هسته‌ای) ارائه نمی‌دهد.
در مورد برنامه‌هایی که مبتنی بر پردازش‌های چند هسته‌ای هستند، تنها چیز مثبتی که می‌توانم در مورد Core i7-11370H بگویم این است که می‌تواند عملکردی در حد پردازنده نسل قبلی i7-10750H داشته باشد (البته بستگی به بنچمارک دارد). اما به دلیل تعداد هسته کمتر، از دیگر پردازنده‌های Intel عقب می‌ماند. به این معنا که وقتی به مدل اصلی پردازنده‌های i7 سری H نسل یازدهمی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که نسبت به مدلهای اصلی سری H نسل دهمی، به طور متوسط در پردازش‌های چندهسته‌ای شاهد پسرفت بوده‌ایم.
منبع: Tech Spot
-250x141.jpg)
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.