در چند سال گذشته، پردازده‌های AMD Ryzen با CPUهای رده بالای خود، دنیای پردازنده‌ها را که تا قبل از آن در دست اینتل بود، دگرگون کرده‌اند. در این سال‌ها پردازنده‌های AMD با معماری Zen (که در آن‌ها فرمان‌ها در هر دور 52 درصد بهبود یافته)، در صدر جدول 10 پردازنده‌ی برتر گیمینگ نشستند!
اما قدرتمندترین پردازنده‌های AMD، Ryzen 7 3700X که گزینه‌ی پیشنهادی ما برا سیستم‌های گیمینگ زیر 300 دلار است، یا Ryzen 5 5600X که از دیدگان IGN بهترین پردازنده‌ی گیمینگ در سال 2021 می‌باشد، نیستند. در میان تولیدات AMD پردازنده‌هایی وجود دارند که بسیار قوی‌تر از این موارد هستند و آن‌ها تردریپر (Threadripper) نام دارند.
به عنوان یک معرفی کوتاه برای پردازنده‌های تردریپر، بیایید فقط دو عدد پردازنده را با یکدیگر مقایسه کنیم: پردازنده‌ی Ryzen 9 5950x که دارای 16 هسته و 32 ترد می‌باشد، یک پردازنده‌ی ایده‌آل به حساب می‌آید. اما پردازنده‌ی دیگری در میان تولیدات AMD حضور دارد که نام آن Threadripper 3990x است و دارای 64 هسته و 128 ترد می‌باشد!
این پردازنده‌ی بسیار قدرتمند یک سؤال را در ذهن ما ایجاد می‌کند: اگر پردازنده‌های تردریپر بهترین و قدرتمندترین گزینه‌های بازار هستند، چرا از آن‌ها در راستای اسمبل یک سیستم گیمینگ استفاده نکنیم؟
در این مقاله از اگزوگیم قصد داریم این موضوع را برای شما شفاف کنیم.
تردریپر چیست؟
تردریپرها شاخه‌ای از پردازنده‌های پرقدرت هستند که برای عملکرد در بالاترین سطح و سنگین‌ترین کارها طراحی شده‌اند. مانند انیمیشن، افکت‌های ویدیویی، و توسعه و طراحی بازی‌های کامپیوتری.
اگر در یکی از این زمینه‌ها تجربه‌ی کار داشته باشید، احتمالا تا به حال شیفته‌ی شعار تردریپر شده‌اید “Render time irrelevant”. همانطور که از شعار این پردازنده‌ها پیداست، زمان رندر برای تردریپرها معنایی ندارد و آن‌ها قادر هستند به اندازه‌ی قابل توجهی سطح کاری شما را ارتقاء داده و زمانی که برای پردازش صرف می‌کنید را به حداقل برسانند.
پردازنده‌های تردریپر می‌توانند تا 64 هسته و 128 ترد داشته باشند (برای افرادی که اطلاعات کمتری در این زمینه دارند باید گفت که گران‌ترین Mac Pro 28 هسته در خود دارد) تعداد لاین‌های PCIe 4.0 برای این پردازنده‌ها 88 عدد بوده و در گزینه‌های رده بالا حافظه‌ی کش L3 به میزان 262144 KB است!
تردریپرها برای انجام سنگین‌ترین کارهای کامپیوتری ساخته شده‌اند.
آیا تردریپرها می‌توانند بازی‌ها را اجرا کنند؟
بله این پردازنده‌ها کاملا قابلیت اجرای بازی‌ها را دارند و می‌توانیم در یک سیستم گیمینگ از آن‌ها استفاده کنیم. اما این کار واقعا کار شایسته‌ای است؟
عملکرد
در نتایج چندهسته‌ای Cinebench R20، پردازنده‌ی 3990X با 24675 امتیاز بالاترین نمره را در میان پردازنده‌ها دارد. همچنین رتبه‌ی دوم نیز متعلق به یک پردازنده‌ی تردریپر با نام 3970X می‌باشد که امتیاز آن 17045 است. و باز هم رتبه‌ی سوم در اختیار یک تردریپر دیگر با امتیاز 13711 می‌باشد.
ما باید باز هم به رتبه‌های پایین‌تر برویم تا شاهد یک پردازنده‌ی غیر تردریپر باشیم. در رتبه‌ی پنجم اولین پردازنده‌ی معمولی که آن هم از تولیدات AMD است، حضور دارد. امتیاز پردازنده‌ی Ryzen 9 3950X برابر با 9228 می‌باشد، که این بدان معناست که در مقایسه با یک پردازنده‌ی تردریپر، عملکر Ryzen 9 3950X به میزان 2.5 برابر ضعیف‌تر است.
اولین پردازنده‌ی اینتل در این لیست، پردازنده‌ی Core i9-10980XE است که با امتیاز 8782 به چشم می‌خورد. این پردازنده یک سوم قدرت بهترین تردریپر را دارد!
پردازنده‌های تردریپر در بنچمارک‌های دیگر از امتیازات مشابهی برخوردارند. در آزمایش فشرده سازی 7-zip، پردازنده‌ی Threadripper 3990X عملکردی معادل دوبرابر پردازنده‌ی Intel Core i9-10980XE از خود نشان داد. و در بنچمارک V-Ray، شاهد اختلاف سه برابری با پردازنده‌ی اینتل بودیم.
و اما در زمان رندر، بهترین پردازنده‌های اینتل در مقابل پردازنده‌های تردریپر هیچ چیز برای گفتن نداشتند. در آزمایش بنچمارک Corona 1.3، زمانی که پردازنده‌ی Core i9-1098XE 52 ثانیه مشغول رندر گرفتن بود، Threadripper 3990X فقط 19 ثانیه نیاز داشت تا کار را تمام کند! برای بنچمارک Blender Open Data، بهترین پردازنده‌ی اینتل زمان رندر را به 534 ثانیه رساند و اما این زمان برای تردریپر 169 ثانیه بود.
برای آن‌هایی که ممکن است فکر کنند چرا اینتل فقط یک پردازنده در این رقابت داشت، باید گفت که حاصل کار پردازنده‌های دیگر اینتل از این هم بدتر بود.
عملکرد تردریپرها در گیمینگ
اما زمانی که Catrachadas PC برای گیمینگ تردریپرها را در مقابل پردازنده‌های دیگر قرار داد، نتیجه کاملا متفاوت بود. به صورت کلی، نتایج در گیمینگ بسیار نزدیک بود و این خلاف چیزیست که در بنچمارک‌های دیگر دیدیم. در اولین تست بنچمارک در بازی Battlefield V در رزولوشن 1080p، بهترین پردازنده‌ی تردریپر امتیاز 161 فریم بر ثانیه را به صورت میانگین کسب کرد. همچنین عملکرد آن در 1% Low تعداد 107 فریم بر ثانیه بود. در حالی که بهترین پردازنده‌ی اینتل توانست فریم ریت میانگین 158 را ثبت کند و در 1% Low بهتر عملکرده و عدد 111 فریم بر ثانیه را به ثبت رساند.
اما ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود. پردازنده‌های دیگر حتی عملکرد بهتری از تردریپرها در اجرای بازی داشتند؛ مانند اتفاقی که در اجرای بازی Ghost Recon Breakpoint افتاد و پردازنده‌ی i9-10980XE امتیاز 91 و 74 را به دست آورد، در حالی که Threadripper 3990X با یک امتیاز کمتر، اعداد 90 و 73 را نشان داد.
شما در نتایج تست Tom’s Hardware نیز همین موارد را مشاهده خواهید کرد، در آنجا هم تردریپرها کمی از پردازنده‌های دیگر ضعیف‌تر عمل کردند.
و مورد دیگر که اوضاع را برای تردریپرها وخیم‌تر می‌کند، اختلاف قیمت آن‌ها با پردازنده‌های معمولی است. پردازنده‌ی Threadripper 3990X در سایت آمازون قیمتی معادل 4000 دلار دارد، در حالی که Intel Core i9-10980XE یک چهارم این قیمت در آمازون به فروش می‌رسد. چگونه ممکن است یک پردازنده با قیمت یک چهارم، عملکردی بهتر داشته باشد؟!
مشکل از کجاست؟
آیا پردازنده‌های تردریپر قرار نبود بهترین باشند؟ چطور ممکن است تردریپرها در رندر اختلاف سه برابری داشته باشند اما زمانی که پای گیمینگ به وسط می‌آید، نتوانند عملکرد خوبی از خود نشان دهند؟ حتی در بعضی موارد کمی ضعیف‌تر هم بوده‌اند!
برای حل این معما، باید نگاه دقیق‌تری به بنچمارک‌هایی که در آن تردریپرها نتوانستند رقبا را شکست دهند بیاندازیم.
تک هسته‌ای در مقابل چند هسته‌ای
در آزمایش Catrachadas PC، تردریپر توانست در تست چند هسته‌ای Cinebench R20 سلطه گری خود را اثبات کند. اما در تست تک هسته‌ای Cinebench R20 بهترین عملکرد برای پردازنده‌ی Ryzen 9 3950X بود و 3990X حتی نتوانست از Core i9-9900K بهتر عمل کند.
این یک حرکت فریبکارانه یا یک اشتباه در نتایج بنچمارک نبود. این نتیجه در واقع حتی ما را نباید غافلگیر کند. این موضوع مربوط به مشخصات خود پردازنده‌ی تردریپر ما می‌شود. فرکانس پردازنده‌ی Threadripper 3990X که قوی‌ترین پردازنده در میان تردریپرهاست، معادل 2.9 GHz می‌باشد. در حالی که فرکانس پایه در Ryzen 9 3950X 3.5 GHz است.
فرکانس بوست در Threadripper 3990X به 4.3 GHz می‌رسد اما در پردازنده‌ی Ryzen 9 3950X این میزان 4.7 GHz است. اینجاست که متوجه مسئله می‌شویم. برتری تردریپرها به تعداد هسته‌های آن‌ها برمی‌گردد، نه به قدرت پردازش هر هسته به صورت تکی.
در واقع ساخت یک پردازنده با ده‌ها هسته، به طوری که هر هسته سرعت خیلی بالایی داشته باشد، غیر ممکن است. هر هسته‌ای که به پردازنده اضافه می‌شود، باعث بالا رفتن دما و مصرف برق می‌گردد. زمانی که تعدا هسته‌ها در پردازنده بالا می‌رود، برای اینکه پردازنده از حرارت اضافه در امان باشد، نیاز است که این هسته‌ها کمی کندتر عمل کنند.
یک پردازنده با تعداد هسته‌های کمتر، مانند آنچه در پردازنده‌های مخصوص گیمینگ مشاهده می‌کنیم، می‌تواند هسته‌های سریع‌تری داشته باشد. در واقع امکان ساخت پردازنده‌ای با تعداد هسته‌های بالا و همچنین سرعت بالا زمانی که بخواهیم محصول تولید شده کیفیت استانداردی داشته باشد، وجود ندارد.
اما باید آگاه باشید که این کندی در هسته‌های پردازنده‌های تردریپر مشکلی ایجاد نمی‌کند. به عنوان مثال، به این سؤال فکر کنید: خانه‌ی شما با یک نقاش بسیار سریع زودتر رنگ آمیزی می‌شود یا با یک تیم 10 نفره‌ی نسبتا سریع؟ حتی اگر افراد تیم به سرعت آن نقاش سریع نباشند، زمانی که شما تمام افراد را کنار هم قرار می‌دهید، نتیجه‌ی کار بسیار بهتر و سریع‌تر خواهد بود.
این دلیل تاثیرگذاری بیشتر تردریپرهاست. حتی اگر هر هسته به صورتی تکی کمی کندتر باشد، از آنجایی که تردها تعداد هسته‌های بسیار زیادی دارند، نتیجه‌ی نهایی کار آن‌ها خیره کننده است. اما همانطور که در نتایج بنچمارکا دیدیم، در گیمینگ این امر صادق نیست. اما چرا؟
هسته‌های گیمینگ
چرا بازی‌ها نمی‌توانند از قابلیت‌های چند هسته‌ای مانند پردازش‌ها و فرمان‌های دیگر کامپیوتری بهره ببرند؟ در جواب باید گفت به صورت کلی بازی‌ها از پردازنده‌های چند هسته‌ای تمام بهره را نمی‌برند چرا که در بازی‌ها مسئولیت پردازش، بیشتر به عهده‌ی کارت گرافیک است. زمانی که بار بیشتر پردازش گرافیکی بر دوش کارت گرافیک باشد، هسته‌های اضافه در تردریپر نمی‌توانند کار به خصوصی انجام دهند.
همچنان خیلی از بازی‌ها تمرکز پردازشی را بر روی پردازش تک هسته‌ای گذاشته‌اند. اگرچه این امر در حال تغییر است. همگام با پیشرفت‌های تکنولوژی، بازی‌ها در حال تمایل به پردازش چند هسته‌ای CPU هستند. اما در هر حال بیش از یک دهه است که پردازنده‌های چند هسته‌ای تمام بازار را به خود اختصاص داده‌اند.
همچنان با گذر زمان، تعداد هسته‌ها به اندازه‌ی قدرت آن‌ها در گیمینگ اهمیت پیدا نکرده است. اما ممکن است چند سال بعد، پردازنده‌های مناسب برای گیمینگ دارای هسته‌هایی به مراتب بالاتر از آنچه امروز می‌بینیم باشند.
در حال حاضر، پردازنده‌ی پیشنهادی برای گیمینگ پردازنده‌ای با 6 یا 8 هسته می‌باشد. این تعداد هسته می‌تواند برای شما کاملا کافی باشد اما اگر در انتخاب پردازنده آینده نگری داشته باشید، می‌توانید از گزینه‌های 12 و یا 16 هسته‌ای استفاده کنید.
همانطور که می‌دانید، پردازنده‌های تردریپر می‌توانند تا 64 هسته در خود داشته باشند. با گذر زمان و پیشرفت‌های تکنولوژی و بازی سازی، شاید روزی برسد که این پردازنده‌ها بتوانند پیشرفت‌های زیادی را در کیفیت بازی‌ها داشته باشند.
نتیجه گیری
پردازنده‌های تردریپر فوق‌العاده هستند و می‌توانند بازی‌ها را به خوبی اجرا کنند، اگرچه دلیل ساخت این پردازنده‌ها بازی کردن نبوده است. به بیانی این پردازنده‌ها برای گیمینگ بیش از حد قوی هستند و تمرکز بازی سازان به گونه‌ایست که پردازنده‌های مخصوص گیمینگ با وجود قیمتی خیلی کمتر، عملکرد بهتری داشته باشند.
اما اگر هزینه کردن برای یک پردازنده مسئله‌ی شما نیست، و به صورت حرفه‌ای به کارهای گرافیکی می‌پردازید، تردریپرها می‌توانند گزینه‌ی شما باشند. ممکن است در وقت اضافه‌ی خود زمانی را برای بازی کردن با این پردازنده‌های پرقدرت بگذارید. همانطور که در بنچمارک‌ها دیدیم، این پردازنده‌ها با بهترین گزینه‌هایی که مخصوص گیمینگ طراحی شده‌اند، برابری می‌کنند.
اما اگر هدف شما فقط گیمینگ است و یا هزینه‌ی اضافی پردازنده برای شما بی معنی به نظر می‌رسد، خرید یک پردازنده‌ی تردریپر یک اشتباه بزرگ است که نباید انجام شود.
امیدواریم در این مقاله نیز مانند مقالات پیشین نکات کاربردی برای شما گیمرهای عزیز وجود داشته باشد. لطفا نظرات و پیشنهادات خود را از ما دریغ نکرده و در بخش نظرات با ما و دیگر مخاطبان اگزومگ به اشتراک بگذارید.
-250x141.jpg)
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.