نمایش ناامیدکننده‌ی Starfield

عنوان Starfield اولین بار در کنفرانس شرکت Bethesda طی رویداد E3 2018 به صورت رسمی معرفی شد. طبق رسم همیشگی بتزدا، آقای «تاد هاوارد» (Todd Howard)، به عنوان کارگردان و خالق این اثر، در صحنه حاضر شد و درمورد بلندپروازی‌های تیم خود در ساخت این اثر «نسل بعدی» صحبت کرد. از همان ابتدا مشخص بود که تمرکز اصلی شرکت Bethesda تا چند سال آینده، کاملا برروی بازی جاه‌طلبانه‌ی Starfield خواهد بود. آن‌ها حتی در همان کنفرانس، با انتشار یک تیزر کوتاه، ساخته شدن بازی The Elder Scrolls VI را نیز به صورت رسمی تایید کردند. اما خب، بتزدا کاملا شفافانه اعلام کرد که تمرکز اصلی تیم توسعه‌ی آن‌ها فعلا برروی Starfield است و طرفداران فرنچایز The Elder Scrolls فعلا باید صبور باشند!

سال گذشته، پس از نهایی شدن خرید مجموعه‌ی Bethesda Game Studios توسط کمپانی مایکروسافت، یک تریلر جدید از بازی Starfield منتشر شد و تاریخ انتشار آن برای پاییز سال 2021 تایید گردید. آن‌ها حتی روز خاص یازدهم نوامبر (11/11/21) را برای عرضه این بازی انتخاب کرده بودند! همه چیز خوب و عالی به نظر می‌رسید. درست پنج سال پس از عرضه‌ی آخرین بازی بزرگ Bethesda Softworks، یعنی عنوان Fallout 4، می‌توانستیم اثر نقش آفرینی جدید آن‌ها را تجربه کنیم؛ که خب فاصله‌ی مناسبی بود. هیجانات و انتظارات طرفداران فراتر از ابرها سیر می‌کردند! این دقیقا یک فرصت طلایی برای بتزدا بود تا کارنامه‌ی اعمال خود را از فاجعه‌ی Fallout 76 و سیاست‌های غیرمشتری‌مدارانه‌ای که بر سر Creation Club داشتند، پاک کنند.

زمان گذشت تا اینکه چند ماه پیش، گزارشاتی مبنی بر وقوع مشکلاتی در روند توسعه‌ی بازی Starfield به گوشمان رسید. مدت زمان زیادی طول نکشید تا اینکه این گزارشات، به گونه‌ای کاملا غیر مستقیم، تایید شدند! بله، بازی Starfield به صورت رسمی تا سال 2022 تاخیر خورد! این نشان می‌دهد که احتمالا آن گزارش‌ها حقیقت داشته‌اند؛ و گرنه چه دلیلی دارد اثری که تاریخ انتشار دقیق آن مشخص شده و کارگردان آن در ابتدای سال اظهار دارد که روند ساخت بازی به اتمام رسیده و آن‌ها تنها مشغول برطرف‌سازی باگ‌ها هستند، با تاخیر شش ماهه (شاید هم یکساله‌!) مواجه شود؟

خبر تاخیر خوردن بازی کمی پیش از کنفرانس ماه ژوئن مایکروسافت و بتزدا اعلام شد. علارغم ناراحتی‌ها و نگرانی‌های متعدد طرفداران، همگان چشم‌انتظار این کنفرانس بودند. Starfield تاخیر خورده و گزارش‌ها چندان امیدوارکننده نیستند؛ اما احتمالا بتزدا با نمایش یک تریلر گیم‌پلی خیره‌کننده می‌توانند مجددا همه را هیجان زده کند، اینطور نیست؟ اکنون زمان آن است که آن‌ها به ما نشان دهند که چرا باید تا سال آینده برای تجربه‌ی اثر جدیدشان هیجان‌زده و چشم‌انتظار بشینیم! مگر نه؟

در طی کنفرانس Microsoft & Bethesda Games Showcase 2021 بالاخره گیم‌پلی عنوان موردانتظار Starfield برای همگان به نمایش گذاشته شد. اما برخلاف انتظارات و هیجانات زیادی که پیرامون این بازی وجود داشت، بازخوردهای نمایش گیم‌پلی آن کاملا مثبت نبوده‌اند. درواقع، بنده بر این باورم که این نمایش و اطلاعات رسمی منتشر شده، کاملا ناامیدکننده و نگران‌کننده هستند! تا ادامه‌ی این مطلب همراه باشید تا به بررسی چند مسئله‌ی قابل توجه بپردازیم.

تریلر گیم‌پلی مملوء از مشکلات فنی بود

پس از گذشت چهارسال از معرفی اولیه‌ی Starfield، بالاخره گیم‌پلی این بازی را تماشا کردیم. اگر حرف‌های بتزدا و مایکروسافت را جدی بگیریم، باید در بهار سال آینده منتظر عرضه‌ی رسمی Starfield باشیم؛ یعنی تقریبا کمتر از یک سال دیگر. همه‌ی ما می‌دانیم که نمایش‌های E3 (یا حالا هر چه که اکنون نامیده می‌شوند!)، بازی مورد نظر را در بهترین و مطلوب‌ترین حالت ممکن به نمایش می‌گذارند. به همین دلیل، معمولا سازندگان آماده‌ترین و پولیش‌شده‌ترین قسمت‌های جهان بازی خود را در کنفرانس‌های E3 نشان می‌دهند و همیشه هم امید دارند که کل قسمت‌های اثر نهایی تا زمان انتشار، به همان سطح از کیفیت برسند. (که معمولا هم چنین اتفاقی نمی‌افتد!)

اما همین نمایش گیم‌پلی که مطمئنا از قسمتی گرفته شده که از لحاظ فنی در آماده‌ترین و مطلوب‌ترین حالت ممکن قرار دارد، مملوء از ایرادات فنی مختلف بود. نرخ‌فریم بازی اصلا راضی کننده نبود و در بسیاری از صحنه‌ها، شاهد افت فریم‌های کاملا قابل تشخیصی بودیم. همچنین هوش مصنوعی دشمنان در مبارزات به طرز خنده‌داری ضعیف بود. حقیقتا نمایش چنین چیزی بعد از آن همه شعار «بازی کاملا نسل بعدی» یا «قدرتمندترین کنسول تاریخ» خنده‌دار است! بله، ظاهر و گرافیک بازی فوق‌العاده بود و به خوبی یک نمایش نسل بعدی شمرده می‌شد اما وقتی به جزئیات نگاه می‌کنیم، به نظر نمی‌رسد که چندان هم با یک اثر نسل بعدی رو به رو باشیم. آن همه قدرت پردازش CPUهای قدرتمند Xbox Series X و Xbox Series S نباید باعث بهبود قابل توجه هوش مصنوعی Starfield نسبت به ساخته‌های پیشین Bethesda می‌شدند؟

استارفیلد، صرفا یک فالوت در فضا است!

علارغم وعده‌های شرکت Bethesda مبنی بر بهبود دادن انجین داخلی خود، یعنی موتور بازی‌سازی Creation Engine، عنوان Starfield در ظاهر و باطن بسیار شبیه به ساخته‌های پیشین این استودیو بود. اینکه Starfield دارای DNA آثار پیشین باشد، کاملا منطقی و قابل قبول است اما شباهت‌های آن بیش از حد به نظر می‌رسند؛ به گونه‌ای که به راحتی می‌توان نام «فالوت در فضا» را برروی این بازی گذاشت! از نحوه‌ی فکشن‌بندی جهان آن گرفته تا کلیت پایگاه‌سازی. با توجه به اینکه نویسنده‌ی Starfield هم همان نویسنده‌ی آثار پیشین Bethesda است، نباید انتظار یک داستان درگیرکننده و پرجزئیات را نیز داشته باشیم! در مجموع، هیچ نکته‌ای در میان اطلاعات و نمایش‌هایی که تاکنون از Starfield دیده‌ایم وجود ندارد که این اثر را از آثار پیشین بتزدا مجزا سازد.

وسعت بیش از حد Starfield نگران‌کننده است

در پایان نمایش بازی، آقای تاد هاوارد با افتخار اعلام کرد که در Starfield بیش از هزار سیاره وجود خواهد داشت! چه شد؟ آیا هنوز در 10 سال پیش زندگی می‌کنیم که این شرکت‌ها تصور می‌کنند با شعار «بزرگ‌تر» و «وسیع‌تر» می‌توانند هیجان مردم را افزایش دهند؟ من فکر می‌کردم که آن دوران کاملا تمام شده باشد! هر چه که باشد، در طی سال‌های اخیر، بازی‌های زیادی را دیده‌ایم که در حین وسعت بی‌نهایتی که دارند، کاملا بی روح، تهی، و پوچ بوده‌اند. (منظورم اصلا بازی‌های یوبیسافت نیست... !). مگر در همین سبک «علمی تخیلی» و ستینگ «فضا»، بازی No Man’s Sky درست با همین دسته از شعارها با شکست مواجه نشد؟ پس چه دلیلی وجود دارد که Starfield درست همان مسیر را طی کند؟

آقای تاد هاوارد در مصاحبه‌های بعد از کنفرانس، وسعت Starfield را با وجود مکانیک‌های ساخت و ساز پایگاه توجیه کرد. او اظهار داشت که بسیاری از سیارات صرفا برای جمع آوری منابع هستند و بسیاری دیگر هم خالی، اما با مناظری زیبا و جذاب هستند که بازیکنان می‌توانند درون آن‌ها، پایگاه خودشان را بسازند. اما حتی این توجیه هم برای وجود داشتن «هزار سیاره» اصلا قابل قبول نیست. بله، اگر درمورد 100 عدد، یا اصلا 200 سیاره صحبت می‌کردیم، چنین توجیهی منطقی بود. در آن صورت می‌توانستیم بگوییم که حدود صد سیاره مختلف وجود دارد که هر بازیکن، در هر سیاره‌ای با هر پوشش گیاهی و منظره‌ی خاصی که دوست دارد، می‌تواند پایگاه خود را تاسیس کند. بدین ترتیب، پایگاه هر بازیکن منحصر به فرد میشد.

اما هزار سیاره؟ اصلا چطور می‌توان هزار سیاره‌ی «متفاوت» با بیوم‌ها و پوشش‌های کاملا متفاوت طراحی کرد؟ اصلا جدا از این موضوع، مگر هر سیاره نباید به خودی خود دارای محیط‌های متفاوت و متنوعی باشد؟ در همین کره‌ی زمین، صدها پوشش‌های گیاهی و اقلیم‌های متفاوت داریم! آیا سازندگان می‌توانند هزار سیاره، که هر کدام دارای سرزمین‌هایی با پوشش‌های متفاوتی است را به صورت کاملا متنوع و منحصر به فرد طراحی کنند؟ پاسخ این سوال، قطعا «خیر» است. چنین چیزی غیرممکن است و در بهترین حالت، جهانی همانند دنیای بازی No Man’s Sky دریافت خواهیم کرد؛ کهکشانی بی‌کران، مملوء از سیارات پوچ و توخالی که تنها با محتوای تکراری پر شده‌اند!

به نظرم بهترین کار این بود که Starfield تنها دارای یک یا چند منظومه‌ی محدود می‌بود که هر کدام دارای سیاراتی کاملا متنوع، منحصر به فرد، و مملوء از ماجراجویی‌های فراموش نشدنی می‌بودند. اما خب... به نظر نمی‌رسد که چنین چیزی در انتظارمان باشد…

کلام پایانی

در مجموع، نمایش گیم‌پلی Starfield واقعا ناامیدکننده بود؛ همانطور که کنفرانس مایکروسافت و بتزدا هم در مجموع کاملا ناامیدکننده بود. علارغم کارنامه‌ی درخشانی که شرکت Bethesda در سالیان سال داشته است (البته جز بازی Fallout 76!)، به نظر می‌رسد که Starfield نه تنها در بازگرداندن این شرکت به دوران شکوه ناکام بماند، بلکه روند نزولی افول این شرکت را نیز سرعت بخشد! شاید، طی یک سال آینده، تیم توسعه‌ی Bethesda Softworks بتوانند معجزه کند و بهار سال آینده شاهکاری در شان این استودیو تحویلمان دهد؛ اثری که عملکرد فنی قابل قبولی داشته باشد، نسبت به ساخته‌های پیشین این استودیو متفاوت و مجزا باشد، و دارای هزار سیاره‌ی باکیفیت و متنوع باشد. اما خب، تاریخ ثابت کرده که چیزی به نام معجزه وجود ندارد و یک سال زمان توسعه‌ی بیشتر، تاثیر آنچنانی ندارد. شاید تاخیر یک ساله از وقوع یک فاجعه جلوگیری کند اما نمی‌تواند فاجعه را به شاهار تبدیل کند. به هر حال، همه‌ی ما به یاد داریم که بازی Halo Infinite حتی پس از تاخیر یک ساله (در مجموع، شش سال روند توسعه)، در قالب یک اثر کاملا ناقص و متوسط وارد بازار شد.