بله، تیتر را درست خواندید
اوه لعنتی، دوباره شروع شد: دوباره وقت نظر کلاسیک و برعکس سایتهای بازی رسیده تا با تیتری متفاوت مردم را گول بزنند. اکثر مردم از تصمیم اخیر Sony پیرامون توسعه بیشتر بازیهای سرویسمحور ناراحت هستند و با اینکه شاید فکر کنید ما هیچ حرف مهمی برای زدن نداریم، ولی بهتر است یک لحظه گوش کنید – چرا که به نظرم واقعا دلایلی برای هیجانزده شدن وجود دارند.
میدانم که در گذشته با انتخابهایم نشان دادهام که چندان طرفدار و شیفتهی بازیهایی تکنفره و داستانی نیستم و در نتیجه الان هم میتوانم بگویم که کاملا با استراتژی سونی موافقم. من از بازیهای سرویسمحور نظیر Fortnite و Call of Duty: Warzone خوشم میآید؛ از عناوینی که با گذر زمان و به صورت منظم محتویاتی جدید منتشر میکنند، لذت میبرم و با رویدادهای زمانی و متفاوت آنها سرگرم میشوم.
اکنون برای اینکه کاملا روشن و واضح صحبت کنم، میگویم که بله، شک و تردید دیگران را درک میکنم: بازیهای لایو و سرویسمحور میتوانند گران و وقتگیر باشند. من دوست ندارم زمانهای تفریحیام را برنامهریزی کنم و قبول دارم که قطعا در شیوهی طراحی این عناوین نقصها و نکات منفی هم وجود دارد. اما در همین حال، به نظرم نکات مثبتی هم وجود دارند و ما نباید به راحتی آنها را کنار بگذاریم؛ این صنعت باید رشد کند.
پلیاستیشن، در زمینه پشتیبانی از بازیهای چندنفره شهرت بدی دارد ولی از دید من، مردم بیش از حد برروی شکستها تمرکز کردهاند و چندان حاضر به دیدن موفقیتها نیستند. Sony بدون شک در این موضوع برنده است اما در جوامع مهم و مرکزی چندان در موردش صحبت نمیشود. بازی MLB The Show 21 یکی از بهترین بازیهای سرویسمحوری است که تا به حال ساخته شده و آپدیتهای محتویاتش نسبت به دیگر بازیها و عناوین به شدت بهتر هستند.
یکی دیگر از بازیهای سرویسمحور موفقی که Sony روانه بازار کرده، عنوان Gran Turismo Sport است. استودیو Polyphony Digital به صورت مداوم و برای چند سال از این بازی پشتیبانی کرد و با اضافهکردن اتوموبیلها و زمینهای مسابقه جدید و ایجادکردن صحنهای برای رقابتهای الکترونیکی و eSport، مخاطبان زیادی را در طول رویدادهای آنلاین جذب این بازی کرد. این بازی حتی در رقابتهای المپیک هم گنجانده شد که خود همین اتفاق گواهی بر تلاشهای سازنده ژاپنی است.
از نظر من، بسیاری از بدبینیها ناشی از برداشتهای بد و اشتباه است. در صنعت بازی یک ایده کلی وجود دارد که طبق آن بازیهای سرویسمحور تنها میتوانند آنلاین و چندنفره و مملو از پرداختهای درون برنامهای باشند. ولی این کاملا درست نیست: Assassin’s Creed یک بازی سرویسمحور موفق است که به صورت منظم رویدادهای تکنفره و افزونههایی عظیم برای آن عرضه میشود. چرا نمیخواهید از چیزی که دوست دارید، بیشتر داشته باشید؟
بازی Genshin Impact شاید به خاطر چرخهی گیمپلی و تکراری بودنش مورد انتقاد قرار گیرد، اما میتوان از آن به عنوان مثالی دیگر از بازیهای سرویسمحور که تنها یک شوتر اولشخص نیست، نام برد. پتانسیلهای زیادی در اینجا وجود دارند که به درستی مورد بررسی قرار نمیگیرند و اگر ما به Sony برای ساخت بهترین بازیهای تکنفره موجود اعتماد داریم، چرا این اعتماد را به پروژههای لایو و خدماتمحور تعمیم ندهیم؟
واضح است که Sony شاهد درآمد عظیم بازیهایی نظیر Fortnite یا Apex Legends بوده و خواهان بخشی از آن بازار بزرگ است. و شما واقعا نمیتوانید آنها را سرزنش کنید: بازیهای تکنفرهای که آنها میسازند جوایز مختلف را برنده میشوند ولی هزینه تولید آنها به طرز مسخرهای زیاد است و تازه بعد از زمانی که به بیش از 10 میلیون نسخه فروش میرسند، باز هم سهم کمی برای برداشتن باقی میماند.
من فکر میکنم که در آخر شاهد تعادل خواهیم بود؛ من نسبت به شرکتی که همزمان 10 پروژهی این چنینی داشته باشد کمی بدبین هستم ولی به نظر می رسد قرار است Sony راههای مختلف را امتحان کند تا در نهایت یکی از آنها جواب دهد. ولی باز هم میگویم که اصلا مخالف این رویکرد نیستم: ایدهی حالت چندنفره و مورد انتظار The Last of Us 2 که شامل رویدادها و آپدیتهای منظمِ گیمپلی است، به جای دلسرد کردن، کاملا من را به وجد میآورد.
در آخر، این مدل تجاری تنها با سرمایهگذاری و صبر عملی خواهد شد. Sony در زمینه خاموشکردن زود هنگام سرورها سابقه وحشتناکی دارد و چنین رویکردی در اینجا کارساز نیست. آنها با Destruction AllStars تا حدی خوب عمل کردند و امیدواریم این نشانهای از چیزهایی که در راه است، باشد. با این حال، در نهایت قبل اینکه بتوان به صورت طولانی بهرهبرداری کرد، باید به فکر ساخت بازیهایی خوب و با کیفیت بود. شاید شما Fortnite یا Apex Legends را دوست نداشته باشید اما این عناوین موفق هستند چون که سیستم گیمپلی آنها به طرز عجیبی پولیششده و با کیفیت است.
اما من فکر میکنم که در اینجا شاهد پتانسیل زیادی هستیم؛ از یک نسخه جدید و بهبود یافتهی Twisted Metal گرفته تا یک فضای اجتماعی در واقعیت مجازی، ما نباید نسبت به برنامههای Sony احساس تهدید کرده و بهتر است آنها را تشویق کنیم.
توسعه و انتشار یک بازی دیگر پایان راه نیست بلکه تازه آغاز مسیر است و من حس میکنم که ما باید بیشتر از آن استقبال کنیم. من در دورهای بزرگ شدم که یک بازی Nintendo 64 تقریبا 60 پوند قیمت داشت و بعد از یک هفته دیگر به درد نمیخورد. آیا نباید به دنبال آیندهای باشیم که بازیهای مورد علاقهمان همیشه محتویاتی جدید برای تجربهکردن به ما ارائه میدهند؟
آیا شما به محض شنیدن اسم بازیهای سرویسمحور آنها را بیخیال میشوید یا حاضرید تا زمانی که محتویات ارائهشده از کیفیت بالایی برخوردار هستند، این مدل را بپذیرید؟ لطفا در ادامه دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: Push Square
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.