بازی‌های بسیار زیادی در پنج سال اخیر منتشر شده‌اند که فارغ از سبک و ژانرشان، همگی در یک چیز مشترک بودند: همه‌ی آن‌ها حجم بسیار بالایی داشتند! همین حالا نگاهی به هاردهای خود بیندازید و به راحتی متوجه این موضوع خواهید شد. بازی‌های قدیمی (عناوینی که بیش از 6 سال از عرضه آن‌ها می‌گذرد) را فاکتور بگیرید، حجم آن‌ها بین 30 تا کمی بیشتر از 50 گیگابایت است.
لعنتی، 50 گیگابایت تا همین سه چهار سال پیش، بسیار زیاد و سنگین به نظر می‌رسید. اما حالا، جدیدترین بازی‌های بازار بسیار حجیم‌تر شده‌اند (برخی از آن‌ها، نظیر Call of Duty: Warzone حتی به 100 گیگابایت هم می‌رسند!). این باعث وقوع یک بحران هارد، هم در کنسول گیمینگ و هم PC گیمینگ شده است. هارد یک ترابایت شما دیگر به هیچ عنوان «بزرگ و جادار» محسوب نمی‌شود.
اما دلیل این موضوع چیست؟ چرا بازی‌های روز تا این حد حجیم و سنگین شده‌اند؟ اگر نگاهی به تکنولوژی بازی‌های روز PC و کنسول‌ها بیندازیم، به پاسخ‌های جالبی خواهیم رسید. پس برای بررسی این موضوع، تا ادامه‌ی مطلب با ما همراه باشید.
حجم بازی‌ها شدیدا درحال افزایش هستند، بخاطر یک دلیل مشترک!
چندی پیش، وبسایت PC Gamer کمی در این مورد تحقیق کرد و متوجه شد که در افزایش حجم تمامی بازی‌ها، یک مورد به صورت مشترک، همیشه در صحنه حضور دارد: بافت‌ها (Texture Assets)
تقریبا تمامی بازی‌های امروزی از تکسچرهای باکیفیتی در رزولوشن 2048x2048 (یا همان 2K) استفاده می‌کنند. توسعه دهندگان تمام تلاش خود را می‌کنند تا این تکسچرها را به صورت غیرفشرده در فایل‌های بازی نگه دارند تا از افت کیفیت جلوگیری کنند. تکسچرهای 2K غیرفشرده، معمولا حدود 16 مگابایت حجم دارند.
اما خب، این مسئله را در یک بازی «جهان‌باز» (Open World) در نظر بگیرید که تمام تکسچرهای غیرفشرده را در تک تک قسمت‌های جهان خود استفاده می‌کند؛ و خب مشکل همین است. درست به همین دلیل است که سازندگان برای صرفه‌جویی در میزان فضای اشغالی، سعی می‌کنند که تا حد ممکن، میزان ساخت تکسچرهای منحصر به فرد را محدود نگه دارند.
اما خب، تکسچرهای 2K تنها دلیل وقوع این موضوع نیستند. اکثر بازی‌های روز، حتی از تکسچرهای باکیفیت‌تری هم استفاده می‌کنند؛ مثل استفاده از تکسچر مپ‌های 4K. برروی کاغذ، چنین کاری میزان حجم فایل‌های بازی را چهار برابر می‌کند که خب بیش از پیش تعداد تکسچرهای منحصر به فردی که سازندگان می‌توانند طراحی کنند و در بازی خود استفاده کنند را محدود می‌کند. به عنوان مثال، یک بازی 50 گیگابایتی، تنها برای 800 تکسچرمپ منحصر به فرد جا دارد، و یک بازی 150 گیگابایتی هم تنها می‌تواند از 2400 تکسچر مپ پشتیبانی کند.
اما زمانی که صنعت بازی‌های ویدئویی از نسل هفتم به نسل هشتم کوچ کرد (منظور تغییر نسل از کنسول‌های Xbox 360 و PS3 به کنسول‌های Xbox One و PS4 است)، یک ترفند جدیدی به وجود آمد: انتشار یک تکسچر پک به صورت جداگانه. به عنوان مثال، بازی Fallout 4 یکی از عناوینی بود که با استفاده از این ترفند، یک تکسچر پک مجزا برای PC منتشر کرد که حدود 60 گیگابایت حجم داشت و تکسچرهای باکیفیت‌تری (با رزولوشن بالاتری) را به بازی اضافه می‌کرد.
این یک روش بسیار ساده برای شرح و توضیح مشکل افزایش حجم بازی‌ها است؛ اگر بخواهیم بیشتر وارد جزئیات شویم، مجبوریم که یک مقاله‌ی مجزاتر و مفصل‌تر بنویسیم. اما از نظر فنی، افزایش کیفیت تکسچرها یکی از دلایل اصلی پشت مسئله‌ی افزایش شدید حجم بازی‌های روز است.
تکسچرها تنها یکی از بخش‌های این مسئله هستند
البته، تکسچرهای باکیفیت تنها دلیل وقوع این مشکل نیستند. یکی دیگر از مسائلی که باعث حجیم‌تر شدن بازی‌ها شده، پرش بزرگی است که بازیسازان در زمینه‌ی ارائه کیفیت بصری داشته‌اند. این دقیقا معنای «گیمینگ نسل بعدی» است؛ همان ماموریت دیرینه‌ی توسعه دهندگان برای دستیابی به کیفیت‌های رندرشده‌ی سه بعدی واقع گرایانه.
وبسایت Digital Trends از چند تن از بازیسازان درمورد دلیل افزایش حجم بازی‌های روز پرسید، و آن‌ها پاسخ‌های زیادی ارائه دادند که مسئله‌ی «تکسچر» تنها بخش کوچکی از آن‌ها بود! این بازیسازان، که برروی عنوان Forza Motorsport 7 کار کرده بودند (یک بازی‌ای که حدود 100 گیگابایت حجم داشت!)، اظهار داشتند که مدل‌های ماشین‌ها و کرکترها، نورپردازی، صداپردازی، و تقریبا هر چیز دیگری، در افزایش حجم بازی‌های روز موثر هستند.
یک بازی نظیر Forza Motorsport 7 افتخار می‌کند که ماشین‌های واقعی (حدود 700 ماشین منحصر به فرد)، از شیشه‌های اطراف ماشین گرفته تا اجزای موتورشان را با دقت تیزبینانه‌ای رندر می‌کند؛ و هر یک از assetهایی که آن‌ها برای رندر کردن می‌سازند، مقداری فضا اشغال می‌کند. این برای تمامی جنبه‌های بازی، مثل فایل‌های صوتی، تکنولوژی نورپردازی، و غیره، اتفاق می‌افتد.
بازی Forza Horizon 5 که سال 2021 عرضه شد نیز تکنولوژی‌های گیمینگ جدیدی، نظیر ری‌تریسینگ، را دارا بود، که خب هر تکنولوژی جدیدی به هر حال فضای بیشتری را اشغال می‌کند.
آیا حجم بازی‌ها همچنان افزایش خواهد یافت؟
تنها دو پاسخ برای این پرسش وجود دارند؛ یا بازیسازان حجم بازی‌هایشان را کاهش می‌دهند و احتمالا چشم‌انداز هنری خود را محدود خواهند کرد، یا اینکه تولیدکنندگان هاردها، بالاخره هاردهایی با فضای داخلی بیشتری را تولید خواهند کرد!
اما یک پاسخ «غیر مستقیم‌تر» هم وجود دارد؛ تولد گیمینگ شبکه‌ی ابری (Cloud Gaming). اگر بتوان با استفاده از اینترنت و شبکه‌ی ابری، به هر بازی‌ای دست یافت و نیازی به ذخیره‌ی آن‌ها برروی یک سخت افزار محلی نباشد، شاید دیگر حجیم بودن بازی‌ها مشکل چندان حادی نباشد.
اما خب مشکل این است که سرعت اینترنت همچنان برای دستیابی به چنین شرایطی، مناسب نیست. در دنیای امروز، بسیاری از گیمرها در صورت استفاده از شبکه ابری، باید با input lagهای (تاخیر بین فشردن دکمه تا انجام دستور مورد نظر) زیادی دست و پنجه نرم کنند.
در شرایط فعلی، دوست دارید تمامی بازی‌های روز را برروی PC و کنسول خود تجربه کنید؟ پس بهتر است که آن SSD یا HDD خود را ارتقا دهید! این هزینه‌ای است که برای تجربه‌ی «گیمینگ نسل بعدی» باید بپردازید!
نظر شما چیست؟ آیا افزایش شدید حجم بازی‌های روز برای شما هم آزاردهنده است؟ آیا فکر می‌کنید که شبکه‌ی ابری می‌تواند چنین مشکلی را برطرف سازد یا اینکه ترجیح می‌دهید بازی‌هایتان روی هارد ذخیره کنید؟ دیدگاه‌های خود را در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.
منبع: TechTimes
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.