چرا Star Wars Jedi: Fallen Order یکی از بدترین بازی‌های تمام دوران‌ها است؟

عنوانStar Wars Jedi: Fallen Order یک بازی «اکشن ماجراجویی» است که توسط استودیوی Respawn Entertainment توسعه یافت و در سال 2019 برای رایانه‌های شخصی و کنسول‌های نسل هشتم عرضه گردید. این بازی، تعریف و تمجیدهای بسیاری دریافت کرد و به شدت از سوی طرفداران و رسانه‌ها، مورد استقبال قرار گرفت. همچنین جوایز متعددی به آن تعلق گرفت و مطالب بسیاری در تحسین آن نشر شدند. این در حالیست که من باور دارم عنوان Star Wars Jedi: Fallen Order یکی از بدترین بازی‌های تمام دوران‌ها است! اما پیش از مخالفت، لطفا تا ادامه‌ی مطلب با بنده همراه بوده و انتقادات مرا بررسی کنید.

گشت و گذار پوچ و بی‌هدف

گشت و گذار یکی از ویژگی‌های بنیادین Star Wars Jedi: Fallen Order است. این بازی دارای پنج سیاره می‌باشد که هر کدام سرزمین‌های نسبتا بزرگی را برای کاوش در اختیار بازیکن قرار می‌دهند. حتی برخی از این قسمت‌ها در ابتدا قابل دسترسی نیستند و بازیکن باید بعدها، زمانی که قدرت‌های بیشتری به دست آورد، به آن قسمت‌ها برگردد تا بتواند آن قسمت‌های غیرقابل دسترس را هم جستجو کنید. پس نتیجه می‌گیریم که این خواسته‌ی سازندگان بوده که بازیکنان وقت قابل توجهی از مدت زمان گیم‌پلی این اثر را صرف گشت و گذار در سرزمین‌های بازی کنند.

اما متاسفانه سرزمین‌های بازی بسیار پوچ و بی‌روح هستند. تنها فعالیتی که شما در این سرزمین‌ها می‌توانید داشته باشید، حل پازل‌های پلتفرمینگ است. پاداش این پازل‌ها هم تعدادی کالکتیبل خواهید کرد. خب، پس باید آن کالکتیبل‌ها به قدری جذاب باشند که برای آن‌ها وقت بگذارید و حتی بعد از بدست آوردن قدرت‌های جدید، برای دریافت آن‌ها به سیارات قبلی برگردید، درست است؟ متاسفانه خیر! پاداش‌هایی که بازی برای گشت و گذار به شما داده می‌شوند، تعدادی کالکتیبل بی‌خاصیت، تعدادی لباس تکراری، و قطعه‌هایی برای شخصی‌سازی Lightsaber شخصیت بازی است.

اما متاسفانه همین موارد محدود هم به بدترین شکل ممکن طراحی شده‌اند. در بازی کلا دو الی سه مدل لباس وجود دارد و شما با گشت و گذار در محیط، تنها رنگ‌های زشت‌تری از همان لباس‌ها را پیدا خواهید کرد! به گونه‌ای که به شخصه تا انتهای بازی تنها از لباس اولیه‌ی شخصیت اصلی استفاده کردم. قطعاتی که برای شخصی سازی Lightsaber خود پیدا می‌کنید هم شبیه به یک شوخی بزرگ هستند! شما با این قطعات، می‌توانید دسته‌ی شمشیر خود را شخصی سازی کنید؛ چیزی که هرگز، تکرار می‌کنم، «هرگز!» در یک بازی «سوم شخص» اهمیتی ندارد! طبیعتا رنگ Lightsaber مهم است و هر کسی از شخصی‌سازی آن لذت می‌برد اما تکسچرهای روی دسته‌ی آن را هرگز در طول حل پازل‌ها یا مبارزات نمی‌بینید! و متوجه‌ی تغییرات آن نخواهید شد! پس چه اهمیتی دارد که لبه‌ی آن چه شکلی است یا تکسچر روی آن چه رنگی دارد!

البته کالکتیبل‌های کاربردی هم در دنیای بازی یافت می‌شوند. مثلا شما می‌توانید آپگریدهایی برای میزان سلامتی و انرژی شخصیت اصلی خود پیدا کنید تا بتوانید بیشتر از پیش از بخش مبارزات لذت ببرید... اما…

سیستم مبارزات افتضاح!

همانطور که احتمالا شما هم می‌دانید، سیستم مبارزات Star Wars Jedi: Fallen Order یک کپی پیست کامل از Sekiro: Shadows Die Twice است؛ اما بسیار ضعیف‌، کم‌عمق‌، و نچسب. درحالی که Sekiro از این سیستم مبارزات اختصاصی خود برای ارائه‌ی تنوع در مبارزه با موجودات مختلف استفاده می‌کند، در Jedi Fallen Order مبارزه با دشمنان شبیه به حل پازل است. شما با هر دشمن، دقیقا باید به یک گونه‌ی خاصی مبارزه کنید و گرنه ضعیف‌ترین موجودات هم شما را خواهند کشت.

سیستم مبارزات Jedi Fallen Order هیچ‌گونه خلاقیت و آزادی عملی را در مبارزه با موجودات مختلف به شما نمی‌دهد. هر صحنه‌ی نبردی شبیه به حل یک پازل است. خب، اول باید آن Stormtrooper را شکست دهم، سپس به سراغ این یکی بروم، و در نهایت با آن مبارزه کنم. در غیر این صورت، امکان ندارد برروی درجه سختی استاندارد، این صحنه‌ی نبرد را رد کنم... !

این درحالیست که صاحب این سیستم مبارزات، یعنی Sekiro هرگز چنین کاری را با بازیکن نمی‌کند. در Sekiro شما آزاد هستید که هر صحنه‌ی نبرد را همانطور که دوست دارید پشت سر بگذارید. شما می‌توانید هر گونه از دشمنان را هر طور که دوست دارید از پای دراورید. حتی اگر بازی را در حالت مخفیانه هم طی کنید، در مبارزات تن به تن گزینه‌های زیادی برای مقابله با دشمنان مختلف پیش رویتان وجود دارند.

درحالی که سیستم مبارزات چیزی بود که به شخصه Sekiro: Shadows Die Twice، که حقیقتا سخت‌ترین بازی FromSoftware است، را با لذت تمام تجربه کنم، در Star Wars Jedi: Fallen Order، سیستم مبارزات مزخرف در نهایت باعث شد که میزان سختی بازی را از Jedi Master به حالت Story Mode تغییر دهم تا اصلا ذهنم را درگیر آن مکانیک‌های مزخرف نکنم. به جای اذیت کردن خودم، از داستان و شخصیت‌های بازی لذت خواهم برد. اینطور بهتر نیست؟

متاسفانه حتی باس‌فایت‌های بازی هم همانند مبارزه با سایر دشمنان، بسیار خطی و محدود هستند. برروی درجه سختی استاندارد که در آن باید بازی را آن گونه که اساس آن طراحی شده تجربه کنید، کوچک‌ترین آزادی عمل و امکان استفاده از خلاقیتی در باس‌فایت‌ها وجود ندارد. شما برای شکست دادن باس‌های بازی، به استفاده از یک سری ریتم‌های خاص و متناسب با هر باس‌فایت محدود می‌شوید. از طرف دیگر، متاسفانه تقریبا هیچ یک از باس‌فایت‌های بازی حماسی و ماندگار هم نیستند.

یک داستان تکراری دیگر از جهان استاروارز

اما اشتباه می‌کردم. داستان بازی هیجان‌انگیز شروع می‌شود اما خیلی سریع، چهره‌ی واقعی خود را به نمایش می‌گذارد. دوباره با یک الگو داستانی تکراری با روایت قابل پیش بینی مواجه هستیم. سیت‌ها در حال نابودی جهان هستند و در لحظاتی که نومیدی دل همه را فرا گرفته، یک شاگرد جِدای بر می‌خیزد. نیرو در او قوی است. او سرشار از امید است. او دارای تمامی اصول اخلاقی انسانی است. و او قرار است دنیا را از شر سیت‌های شرور نجات دهد. در این مسیر، چند شخصت زن مستقل و سیاه‌پوست هم حضور دارند تا تیم شورشیان را از احادیث SJW بهره‌مند سازند.

هشدار: پاراگراف بعدی دارای اسپویلر داستانی است!

و خب سورپرایز! باس‌فایت نهایی بازی هم دارث ویدر است! همان شخصیت محبوبی که هر بازی Star Warsای باید از او استفاده کند. نویسندگان و طراحان این بازی به قدری بی‌عرضه بودند که نمی‌توانستند بدون استفاده از Darth Vader اختتامیه‌ی جذابی برای بازی خود طراحی کنند. آن‌ها هیچ‌گونه سناریوی جذاب و هیجان‌انگیزی طراحی نکردند؛ با شخصیت‌های جدیدی که خلق کردند هم نتوانستند پلات توییست جالبی بنویسند؛ پس از دارث ویدر استفاده کردند تا کمی هیجان کاذب (و البته تکراری!) به پایان بندی قصه‌ی مزخرف بازی خود اضافه کنند.

کرکترهای جِنِریک و بی‌هویت

هیچ یک از شخصیت‌های کلیدی Star Wars Jedi: Fallen Order هویت و شخصیت‌پردازی عمیقی ندارند. آن‌ها شدیدا جنریک و بی‌هویت هستند؛ به عبارت ساده‌تر، شبیه آن‌ها را صدها بار دیده‌ایم. نام هیچ یک از آن‌ها را به یاد نخواهیم آورد و در وصف هیچ یک حتی چند جمله هم نمی‌توان نوشت. آن‌ها در همین حد بی‌خاصیت و فاقد هویت هستند. بیش از نیمی از دیالوگ‌هایشان را هم در سگانه فیلم‌های Star Wars بارها و بارها شنیده‌ایم.

شاید کسانی که حتی با دیدن یک Lightsaber در بازی ویدئویی به وجد می‌آیند، از داستان و شخصیت‌های Star Wars Jedi: Fallen Order کاملا راضی باشند. اما اگر به دنبال یک داستان جدید و منحصر به فرد هستید که تاثیرگذار و ماندگار باشد، دقیقا به اندازه‌ی من از عنوان Jedi Fallen Order ناامید خواهید شد.

گرافیک نه چندان زیبا و محیط‌های کم تنوع

برخلاف آنچه که انتظار داشتم، بازی Star Wars Jedi: Fallen Order حتی در زمینه‌ی گرافیک هم ناامیدکننده بود. هیچ یک از سرزمین‌های بازی، نمای خیره‌کننده‌ی به نمایش نمی‌گذاشت و به بسیاری از جزئیات گرافیکی مهم، توجهی نشده بود. جهان‌سازی این بازی همانند یک کپی زشتی از جهان‌سازی‌های سری Uncharted بود که کیفیت بصری و جزئیات گرافیکی آن حتی با Uncharted 3 برروی PS3 هم قابل قیاس نبودند.

این درحالیست که من انتظارات غیرمعقولی هم نداشتم. من گرافیک و طراحی‌های بصری این بازی را با هیچ یک از پرچمداران حوزه‌ی گرافیک بازی‌ها و استانداردسازهای صنعت گیم مقایسه نمی‌کنم؛ من آن را با Sekiro: Shadows Die Twice که توسط یک استودیوی شرقی با نیرو و بودجه‌ی محدود ساخته شد و حدود 9 ماه پیش از این بازی منتشر شد، مقایسه می‌کنم.

تقریبا در تمامی مباحث مقایسه گرافیکی، از جمله کیفیت بافت‌ها، نورپردازی، Draw Distance، کیفیت چهره‌ها، سایه‌زنی‌ها، فیزیک، و غیره، بازی شرقی Sekiro به مراتب از Star Wars Jedi: Fallen Order بهتر و خیره‌کننده‌تر است. حتی میزان تنوعی که Sekiro در طراحی محیط‌های خود به کار برده بسیار بیشتر و درخشان‌تر می‌باشد. این درحالیست که من Sekiro را با آپدیت کنسول میان نسلی Xbox One X بازی کردم و Star Wars Jedi: Fallen Order را با آپدیت نسل نهمی Xbox Series X.

موسیقی‌های فراموش شدنی

زمانی که سازندگان بی‌استعداد Star Wars Jedi: Fallen Order از Sekiro به عنوان الگو استفاده می‌کردند، فراموش کردند توجه کنند که صحنه سازی و موسیقی از عناصر کلیدی خلق باس‌فایت‌های حماسی و فراموش نشدنی در آثار FromSoftware هستند! موسیقی‌های Star Wars Jedi: Fallen Order بسیار ساده و غیرماندگار هستند. همان یک یا دو ترک خوب و باکیفیت هم یک ورژن ریمیکس شده از آهنگ‌های اصلی فیلم‌های Star Wars می‌باشند.

نتیجه‌گیری

ببینید، من هیچ خصومت شخصی‌ای با تیم Respawn Entertainment ندارم و بی‌دلیل از این ساخته‌ی جدید آن‌ها متنفر نیستم. اتفاقا من آثار این شرکت را همیشه دوست داشتم و لحظات بسیار دل‌پذیری را در Titanfall 1 و Titanfall 2 سپری کردم. از همین رو، من واقعا برای تجربه‌ی جدیدترین اثر این تیم، یعنی بازی Star Wars Jedi: Fallen Order مشتاق بودم و می‌خواستم هرطور که شده این بازی را دوست بدارم.

درست همانند بسیاری از شما، من برای تجربه یک بازی Star Wars تک‌نفره داستانی هیجان‌زده بودم؛ چیزی که حداقل هم سطح Star Wars: The Forced Unleashed باشد. من هم از استاروارزهای آنلاین محوری که EA پشت سر هم منتشر می‌کرد، خسته شده بودم و کنسل شدن پروژه‌های سینگل پلیر استاروارز، مرا ناامید و غمگین کرده بود.

اما این صبر و انتظار طولانی مدت دلیل نمی‌شود که «هر» Star Wars داستانی‌ای را بپذیرم. شاید عطش تجربه‌ی یک Star Wars داستان‌محور باعث شده که بسیاری از افرادی که از این بازی تعریف و تمجید می‌کنند، چشمشان را بر روی صدها مشکل و ایراد موجود در این بازی بسته باشند. اما از نظر من، با وجود چنین نقص‌های بزرگی، Star Wars Jedi: Fallen Order یک فاجعه‌ی محض بود.

بر اساس شایعات، از نسخه دوم این بازی امسال رونمایی خواهد شد و در پاییز منتشر می‌گردد. اما از آن‌جایی که عده‌ای تصمیم گرفتند در سال 2019 با تعریف‌ها و تمجید‌های فراوان، از ساخته‌ی جدید Respawn Entertainment استقبال گرمی کنند، من بعید می‌دانم که سازندگان به خود زحمت داده باشند تا بسیاری از این ضعف‌هایی که در این مقاله به آن‌ها اشاره شد را بهبود دهند. به هر حال، وقتی اکثر افراد با این ایرادات مشکلی نداشته باشند و به آن‌ها اعتراضی وارد نکنند، چه لزومی دارد که سازندگان وقت خود برای بهبود این مسائل صرف کنند؟ با این حال، باید صبر کرد و دید.