بازی Dying Light 2 کمی درباره ادعای "500 ساعت زمان مناسب برای کامل کردن بازی" خود مورد انتقاد واقع شده است، اما این به این دلیل است که ما از ادعاهای پوچ خسته شده‌ایم.
در طول آخر هفته گذشته، اینترنت یک بار دیگر به خاطر چیزی که مربوط به یک بازی ویدئویی بود، به هیاهو افتاد. در یک زنگ تفریح کوچک از غوطه ور شدن در (اما شاید به طور ناخواسته تبلیغ) مزخرفات NFT، نوبت Dying Light 2 بود که شعله‌های خشم را احساس کند. اکانت اجتماعی این بازی بیانیه‌ای منتشر کرد که ادعا می‌کند نسخه‌ی بعدی ای بازی دنیای باز پارکور و تلاش برای حفظ بقا در برابر زامبی‌ها 500 ساعت (حدود 3 هفته) طول می‌کشد، و به این ترتیب خشم اینترنت را فرا گرفت!
اکنون مدت‌هاست که یک نوع اختلاف نظر بین انواع رسانه بازی‌ها (منظورم خودم است) و مصرف‌کنندگان (شما، مگر اینکه ارتباطتان با رسانه بازی‌ها از نوعی باشد که از طریق توییت‌های من به این موضوع کشیده شده‌اید) درباره اینکه بازی‌های ویدئویی چه طولی باید داشته باشند، وجود دارد. به عنوان کسی که برای امرار معاش بازی می‌کند، اگر قرار باشد یک بازی، کاملاً صادقانه، بیش از پنج ساعت طول بکشد، می‌تواند منبع استرسی برایم ایجاد کند. بیشتر رسانه‌های ویدئو گیم که قبل از نوشتن در مورد این بازی‌ها آن‌ها را تجربه می‌کنند، باید برای این تجربه زمانی را خالی پیدا کنند، و چه زمانی می‌توانند به سراغ این بازی‌ها بروند؟ به احتمال زیاد عصرها، زمانی که خانواده در خواب هستند، زمانی که شما باید بخوابید، و زمانی که حقوق دریافت نمی‌کنید.
با این حال، این یک بازی ویدئویی است، درسته؟ سرگرم کننده است و کار به حساب نمی‌آید. همه دوست دارند این نوع شغل را داشته باشند. من عمداً و کاملاً رک بر روی این موضوع تاکید می‌کنم، اما حتی سرگرمی‌ها و فعالیت‌های سرگرم‌کننده نیز می‌توانند زمانی که شما باید مطلبتان را تا زمان مشخصی تحویل دهید و نیاز است که به مدت 15 ساعت دیگر دشمنان را مورد ضرب و شتم قرار دهید، و به خوبی می‌دانید که تنها 12 ساعت دیگر زمان برای «کار» دارید، آزاردهنده باشند.
با این حال، من در بازی‌های بلندبالا و گسترده حرفه‌ای هستم، زیرا آن‌ها اغلب از عناوین مورد علاقه من هستند. به صراحت بگویم، آن‌ها اغلب به علاقه بازیکن و بنابراین ترافیک سایت و موفقیت شخصی من در شغلم تبدیل می شوند. من در سال‌های اخیر به‌عنوان یک طرفدار، نه به‌عنوان یک رسانه بازی، The Witcher 3 و God of War را بازی کردم. می‌توانم بفهمم که چرا مصرف‌کنندگان به طول بازی اهمیت می‌دهند: وقتی چیزی می‌خرید، می‌خواهید به اندازه ارزش پولتان کیفیت دریافت کنید. فقط فکر می‌کنم Dying Light 2 سعی می‌کند طول بازی را با کیفیت مرتبط کند، و این درست نیست.
بازی The Witcher 3 نمونه کاملی از بازی‌هایی است که تکمیل کردن کامل آن زمان بسیار زیادی می‌برد، اما به تنهایی در این ویژگی رتبه‌بندی نمی‌شود. خیلی‌ها آن را دوست دارند زیرا مأموریت‌های جانبی و محتوای اختیاری آن بسیار درخشان هستند، در واقع، برخی از بهترین لحظات بازی، بخش‌هایی خارج از داستان اصلی هستند. اگر به دوران کودکی‌ام برگردیم، بازی GoldenEye در N64 به خاطر قسمت مالتی‌پلیر باورنکردنی‌اش شناخته شده است، اما حالت‌های سخت و فوق العاده پیچیده‌ی آن به بازیکنان این امکان را می‌دهد که در صورت تمایل، ساعت‌های بی شمار بیشتری را در کمپین بگذرانند. این قسمت‌ها برای پر کردن بازی نبودند. تکمیل هر سطح در 00 Agent مراسمی برای ورود به یک باشگاه باحال بود.
مشکل Dying Light 2 این است که در حال حاضر 500 ساعت فقط یک عدد است و معنی خاصی ندارد. آیا من می‌خواهم 500 ساعت را برای تکمیل کامل آن صرف کنم؟ گرفتن چنین تصمیمی در این مرحله غیرممکن است. اگر بازی فوق‌العاده است و اهداف جانبی متنوع و سرگرم‌کننده هستند، مطمئناً و یا شاید این کار را انجام دهم. اما فروش یک بازی بر اساس یک شماره برای من معنی ندارد و نباید برای شما نیز منطقی باشد. کیفیت حرف اول را می زند.
در کودکی زمان زیادی را صرف بازی‌های Resident Evil در PS1 کردم. این‌ها بازی‌های طولانی نیستند، حداقل نه با استانداردهای مدرن، اما باید هر کدام را 5 تا 10 بار تکرار کرده باشم. به عنوان یک عدد در یک توییت، هیچ کدام از بازی‌های Resident Evil قرار نیست کسی را تحت تأثیر قرار دهند، اما من از این خریدهای کوچک و با ارزش مطمئناً سود زیادی برم. مهم‌تر از آن، من زمان درخشانی را با برخی از بازی‌های شاخص سپری کردم.
من با توییت‌های خود به غوغای فضای مجازی پیوستم، اما واقعاً مخالف طولانی بودن بازی‌ها یا افرادی که می‌خواهند بازی‌ها محتوایی با ارزش روز ارائه دهند، نیستم. اما بیایید ارزش یک بازی را بر اساس یک عدد بی معنی که ممکن از رو هوا گفته شده باشد، مشخص نکنیم.
منبع: VG247
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.