ویندوز ۱۰ دارای ابزارهای امنیتی فوق‌العاده‌ای است. در سال‌های اخیر، آنتی ویروس اختصاصی ویندوز ۱۰ یعنی Windows Defender، عملکردی مشابه نرم‌افزارهای تردپارتی داشته است (و حتی در مواردی بهتر هم بوده!). بسیاری از ویژگی‌های امنیتی ویندوز ۱۰ مثل اسکنر بدافزار real-time و اسکن‌های فوری زمان‌بندی شده، به صورت پیشفرض فعال هستند.
با این حال، آیتم‌هایی وجود دارند که به صورت پیشفرض فعال نیستند و یا کارهایی انجام می‌دهند که از آن‌ها اطلاع ندارید. در ادامه ۵ ابزار امنیتی مهم ویندوز ۱۰ را معرفی می‌کنیم که شناختن آن‌ها ضروری است. با اگزوگیم همراه باشید.
۱. گزینه‌های اسکن
با استفاده از سیستم اسکن اتوماتیک Window Defender، می‌توانید به سادگی هر چه تمام‌تر کامپیوتر خود را اسکن کنید. اما آیا می‌دانستید که مشابه با آنتی ویروس‌های تردپارتی، می‌توانید به صورت دستی هم کار اسکن را انجام دهید؟ Windows Defender به صورت پیشفرض جاهایی از سیستم را که احتمال مخفی شدن بدافزار در آن‌ها بیشتر است، به سرعت اسکن می‌کند.
اگر مایل هستید که عمیق‌تر عمل کنید، گزینه‌ای دیگر به نام Full Scan وجود دارد. برای دسترسی به آن، به تنظیمات ویندوز وارد شوید و روی Update & Security کلیک کنید. سپس Windows Security را از منوی سمت چپ انتخاب کنید و بر روی Virus & threat Protection کلیک کنید. در پنجره باز شده گزینه‌ای به نام Scan Options در زیر Quick Scan وجود دارد؛ بر روی آن کلیک کنید تا گزینه‌های مختلف اسکن نمایش داده شوند.
حال در بین گزینه‌ها، Full Scan را انتخاب کرده و در پایین پنجره بر روی Scan Now کلیک کنید. گرچه اسکن کردن کامپیوتر به صورت دستی کار راحتی است، اما تعیین زمان‌بندی برای اینکه کامپیوتر بصورت هفتگی به طور کامل اسکن شود (Full Scan) چندان آسان نیست و نیازمند استفاده از Task Scheduler ویندوز ۱۰ است.
۲. کنترل‌های مخصوص والدین
مایکروسافت کنترلکنندههای مخصوصی را برای والدین ارائه داده است که می‌توانند در نحوه استفاده از ویندوز موثر واقع شوند. برای اینکه والدین از این ویژگی‌ها استفاده کنند، باید فرزندانشان با استفاده از اکانت و ایمیل شخصی‌شان وارد PC یا Xbox شده باشند. سپس با استفاده از کنترلکنندههای مخصوص والدین، می‌توانید محدودیت‌هایی برای Screen Time وضع کنید، فیلترهایی برای محتوا تعیین کنید و دسترسی به برنامه‌ها و بازی‌های مشخصی را محدود کنید. همچنین می‌توانید هزینه‌های مالی و سابقه خریدهای درون برنامهای فرزندان در بازی‌ها و برنامه‌ها را کنترل کنید.
اگر فرزندان از لپ‌تاپ استفاده می‌کنند و جابجا می‌شوند، می‌توانید آن‌ها را روی نقشه موقعیت‌یابی کنید. برای کار با ابزارهای کنترل‌کننده مخصوص والدین در ویندوز ۱۰، ابتدا Windows Security را باز کرده، سپس Family Options را انتخاب، و روی View Family Settings کلیک کنید. با این کار، یک وبسایت باز می‌شود که با استفاده از آن می‌توانید کنترل‌های مخصوص والدین را مدیریت کنید.
۳. بازیابی سیستم
گرچه نمی‌توان ویژگی امنیتی بودن را به این ابزار نسبت داد، اما همانند بقیه ابزارهای امنیتی، هدف آن صحت و پایداری سیستم است. در صورت بروز مشکل برای PC، بهتر است که همیشه برنامهای برای رفع آن مشکل داشته باشیم. ویندوز ۱۰ گزینه‌هایی را برای ریست کردن PC در اختیار کاربران قرار داده است که البته تمامی برنامه‌های نصب شده را حذف می‌کند (می‌توانید فایل‌های شخصی و ضروری را حذف نکنید) و نسخه‌ای تازه از ویندوز را جایگزین می‌کند. اما System Restore (بازیابی سیستم) می‌تواند PC را به آخرین حالت پایدار خود بازگرداند.
این ابزار در مواقعی که بطور تصادفی تنظیمات سیستم را به هم می‌ریزید یا در مواقعی که نمی‌توانید یک برنامه مزاحم را حذف کنید، کارآمد خواهد بود. System Restore قادر است که برخی موارد خفیف از بدافزارها را نیز خنثی کند و به دنبال آن، انجام یک اسکن عمیق می‌تواند بدافزارها را به طور کامل پاک کند.
دقت کنید که System Restore برای بازیابی اسناد و فایل‌های از دست رفته شخصی کارآمد نیست و برای این مشکل باید از روش‌های متداول بک‌آپ گیری استفاده کنید. برای فعال کردن این ابزار، عبارت System Restore را در نوار جستجوی دسکتاپ سرچ کنید و بر روی Create a restore point کلیک کنید تا یک پنجره باز شود. در این پنجره درایوی را که جلوی آن کلمه System نوشته شده است انتخاب کنید (معمولا درایو C) و بر روی Configure کلیک کنید.
در پنجره بعدی که باز می‌شود، روی Turn on system protection کلیک کنید. اگر مایل هستید که از حداکثر ظرفیت System Restore استفاده کنید، درجه‌ی زیر Disk Space Usage را تنظیم کنید. پس از انجام این کار، بر روی Apply و OK کلیک کنید و پنجره را ببندید.
۴. Memory Integrity
Memory Integrity یکی از ابزارهای امنیتی ویندوز ۱۰ است که بخشی از سیستم امنیتی بزرگتری به نام Core isolation را تشکیل می‌دهد. اساسا Memory Integrity محیطی مجازی در قسمتی از حافظه ایجاد می‌کند. این محیط از بقیه قسمت‌های سیستم مجزاست و پردازش‌های حیاتی ویندوز را اجرا می‌کند تا اطمینان حاصل کند که درایورهای سیستم و سایر پردازش‌های مهم دستکاری نشده‌اند.
مجزاسازی فعالیت این محیط به این دلیل است که کار بدافزارهای پیشرفته برای ورود و تهدید قسمت‌های اصلی سیستم دشوارتر شود. Memory Integrity را می‌توان به راحتی در سیستم‌های جدید فعال کرد. اما اگر سیستمی قدیمی دارید یا خودتان کامپیوتر دسکتاپتان را سر هم کرده‌اید، ممکن است نتوانید آن را فعال کنید. دلایل مختلفی برای این موضوع وجود دارد؛ توسعه‌دهندگان تردپارتی هنوز مشغول به تطابق و سازگاری کدهایشان با این ابزار امنیتی هستند، به این معنا که ممکن است Memory Integrity برای برخی از درایورهای قدیمی مشکل ایجاد کند.
در صورتی که خودتان کامپیوترتان را سر هم کرده‌اید، امکان دارد که سیستم از Memory Integrity پشتیبانی نکند، چون برای این قابلیت به یک چیپ TPM نیاز دارید که یا بصورت فیزیکی روی مادربرد نصب شده و یا بصورت نرم‌افزاری است (fTPM)؛ هر دو مورد بوسیله BIOS فعال می‌شوند.
همچنین ممکن است که برنامه‌های مجازی‌سازی مثل Oracle’s VirtualBox یا VMWare با فعال بودن Memory Integrity مشکل داشته باشند و برای توسعه‌دهندگان و برخی کاربران دردسر ایجاد کنتد. واضح است که این قابلیت در حال حاضر برای همه افراد کارآمد نیست. اما خبر خوب این است که قبل از فعال کردن Memory Integrity، مایکروسافت سیستمتان را اسکن می‌کند تا اطمینان حاصل کند که این قابلیت به درستی اجرا می‌شود. برای فعال کردن Memory Integrity برنامه Windows Security را باز کرده و مسیر زیر را دنبال کنید:
Device Security > Core Isolatins > Core Isolatins details
سپس از طریق سوییچی که زیر عبارت «Memory Integrity» قرار دارد، آن را فعال کنید. در صورتی که پس از فعال کردن این قابلیت سیستمتان دچار مشکل شد، از همین مسیر آن را غیرفعال کنید.
۵. قفل پویا
گاهی اوقات، بصورت موقت از پشت کامپیوتر بلند می‌شویم و برای مدتی از آن استفاده نمی‌کنیم و مایل هستیم که سیستم بصورت اتوماتیک قفل شود؛ در اینجا قفل پویا (Dynamic Lock) به کمک ما می‌آید. پس از اینکه گوشی‌تان را از طریق بلوتوث با PC همگام‌سازی کردید، هر زمان که گوشی خارج از محدوده قرار گیرد، می‌توانید بصورت اتوماتیک ویندوز را قفل کنید. در صورتی که سیستمتان از بلوتوث پشتیبانی می‌کند، انجام این کار به راحتی هر چه تمام‌تر صورت می‌گیرد.
ابتدا گوشی را از طریق بلوتوث به PC متصل کنید و پنجره Setting ویندوز را با فشردن دکمه‌های Windows + i باز کنید. سپس به مسیر Devices و Add Bluetooth or other device بروید و در صفحه‌ای که باز می‌شود Bluetooth را انتخاب کنید. در ادامه مدل گوشی‌تان را انتخاب کنید و طبق دستورالعمل‌های تعیین شده آن را با PC همگام کنید. در قدم بعدی مسیر زیر را دنبال کنید:
Settings > Accounts > Sign-in options
در زیر عبارت «Dynamic Lock» بر روی چک باکس “Allow Windows to automatically lock your device when you’re away” کلیک کنید تا این قابلیت فعال شود.
لزوما نیاز نیست که از تک تک ابزارهایی که توضیح دادیم استفاده کنید، اما قطعا شناختن قابلیت‌های امنیتی ویندوز ۱۰ باعث خواهد شد که تجربه امن‌تری داشته باشید.
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.