چرا روند افسار گسیخته الهام گیری از دارک سولز باید متوقف شود؟

بگذارید یک مسئله را در همین ابتدای کار مشخص کنم. سری سولز (از Demon's Souls گرفته تا Sekiro و Elden Ring) تعدادی از بهترین عناوین ساخته شده در صنعت گیمینگ به شمار می‌روند که استانداردهای جدیدی را نیز وارد این صنعت کردند. محبوبیت این بازی‌ها باعث شد تا سازنده‌های بسیاری به گرته برداری از آن‌ها روی بیاورند و عناوین خود را نیز با توجه به ویژگی‌های گیم پلی آن‌ها بسازند.

اما استفاده بیش از اندازه از هر چیزی می‌تواند مضرات بسیاری را نیز به همراه داشته باشد. مثلا ویتامین D می‌تواند به تقویت استخوان‌های شما کمک کند، اما مصرف بیش از اندازه‌ی آن نیز عوارض بدی را به دنبال خواهد داشت. سری سولز نیز اینگونه است.

با این که این سری بدون شک باعث به وجود آمدن تاثیرات مثبتی در صنعت بازی شد، اما ادامه یافتن الهام گیری‌ها از آن و زیاده روی کردن یک سری از افراد در این باره، در حال وارد کردن ضرباتی سهمگین به این صنعت نیز هست.

همه باید دارک سولز باشند تا مورد توجه قرار بگیرند

فکر می‌کنم این مورد نیازی به توضیح ندارد. فقط کافیست سری به یکی از فروشگاه‌های دیجیتالی بازی‌ها بزنید و تمام بازی‌هایی که از سیستم مبارزه‌ی سولز لایک استفاده می‌کنند را لیست کنید تا از حجم بالای آن‌ها شگفت زده شوید. درست همانگونه که معروف شدن Call of Duty باعث شد تا سیل عظیمی از شوترهای نظامی (حالا چه با کیفیت و چه بی کیفیت) به بازار سرازیر شود، معروف شدن سری سولز هم باعث شد تا همه بخواهند بازی سولز لایک بسازند یا هر طوری شده، بازی خودشان را به سبک سولز لایک بچسبانند.

دلیلش هم کاملا مشخص است: تا زمانی که نام سری سولز خریدار دارد و خبرگزاری‌های گیمینگ برای کسب کلیک و درآمد بیشتر، نام دارک سولز را به هر چیزی ربط می‌دهند (کرش بندیکوتی که دارک سولز پلتفرمرها بود را یادتان هست؟) چرا نباید از این فرصت برای شناخته شدن و فروش بازی استفاده کرد؟

این مسئله، حتی باعث بروز یک بی عدالتی ناخواسته در بین بازی‌های مختلف شده است. یعنی فقط کافیست یک عنوان هک اند اسلش خالص را به برخی از مردم بدهید تا مداوما از نبود مکانیک‌های سولز لایک و درجه سختی بالا، گله کنند و سازندگان را برای اضافه کردن آن‌ها مورد آزار و اذیت قرار دهند. حالا بگذریم که همین موضوع باعث می‌شود تا این عناوین نتوانند آن طور که باید و شاید، خودشان را در منظر مردم قرار دهند. راستی، صحبت از بازی‌های هک اند اسلش شد...

مرثیه‌ای برای ژانر Hack & Slash

مسلما هیچ ژانری به اندازه‌ی Hack & Slash از گسترش سبک سولز لایک آسیب ندید. ژانری که در نسل PlayStation 3 و Xbox 360 با عناوینی همچون DmC: Devil May Cry، بایونتا، Metal Gear Rising و Killer Is Dead خودنمایی می‌کرد، اکنون به جایی رسیده که به زور شاهد عرضه شدن عنوانی است که آغشته به دارک سولز نشده باشد.

تقریبا می‌توان گفت که اکنون به جز مواردی اندک همچون سری Musou و عنوان Devil May Cry 5، هیچ عنوان هک اند اسلش مطرحی را پیدا نمی‌کنید که مواردی مثل نوار انرژی یا اسلحه‌های کند را جایگزین یک گیم پلی دیوانه وار و پر سرعت نکرده باشد.

حتی God of War هم که زمانی سبک هک اند اسلش را متحول کرده بود، خودش در آخرین نسخه به جمع بچه باحال‌ها پیوست و سیستم مبارزاتش را استراتژیک‌تر و کندتر کرد؛ موردی که به مذاق تمام دارک سولز بازها خوش آمد و باعث شد نظرات اندک افرادی که از این تغییر ناراضی بودند، به چشم نیاید.

اوضاع هم وقتی خراب می‌شود که به آینده می‌نگریم و می‌بینیم به جز Samurai Warriors 5 که عنوانی دیگر در سری Musou است، هیچ عنوان هک اند اسلش خالص دیگری در شرف انتشار دیده نمی‌شود. بازی Bayonetta 3 هم که بارقه امیدی برای طرفداران این سبک بود، اکنون در برزخ تولید گرفتار شده و معلوم نیست نهایتا چه بر سرش می‌آید.

به نظر می‌رسد که اگر بخواهیم با همین فرمان پیش برویم و همه چیز را به دارک سولز تبدیل کنیم، به تدریج باید مثل ژانرهایی همچون Combat Racing (کارماگدون، Split/Second و Twisted Metal را یادتان هست؟) شاهد محو شدن ژانر هک اند اسلش کلاسیک نیز باشیم.

Git Gud? How about Get Out?

مورد دیگری که سری سولز به صورت ناخواسته باعث به وجود آمدنش شد و بقیه با گرته برداری‌های افسار گسیخته‌شان به آن دامن زدند، این است که یک بازی باید حتما سخت و طاقت فرسا باشد تا بتوان از آن لذت برد. اگر هم کسی نظری غیر از این داشته باشد، قطعا گیمر خوبی نیست و باید او را با عبارت Git Gud بمباران کرد تا برود و توانایی‌هایش را ارتقا دهد.

اما مسئله اینجاست که همین طرز فکر، اصلا سازنده نیست و نه تنها موجبات عصبانیت خیلی‌ها را فراهم می‌آورد، بلکه باعث می‌شود در نظر یک سری از افراد به انسان غیر قابل تحملی تشبیه شوید.

شاید خیلی‌ها بگویند که سری سولز با توجه به بازی‌های قدیمی و میزان سختی آن‌ها ساخته شده و سخت بودنش کاملا طبیعی است. ولی همین عده فراموش کرده‌اند که بازی‌های قدیمی محض رضای خدا سخت نبودند. بازی‌های پلتفرم آرکید به این خاطر سخت بودند تا بتوانند مردم را به خرج پول بیشتر ترغیب کنند و سختی بیش از اندازه‌ی بازی‌های کنسولی هم به این خاطر بود که مردم نتوانند آن‌ها را در مدت زمانی کوتاه به اتمام رسانده و سپس تعویض کنند.

یعنی درجه سختی دیوانه وار آن بازی‌ها، صرفا برای این بود که هم مدت زمان کوتاه گیم پلی آن‌ها به چشم نیاید و هم امثال من و شما مجبور به خرج پول بیشتر برای ادامه دادن و یا خرید آن عناوین باشیم. پس واقعا جالب نیست که بخواهیم منطق سخت بودن بازی‌ها را به این دیدگاه‌های ضد خریدار و سودجویانه پیوند بزنیم.

از طرفی دیگر، اکنون اوضاع مثل چند ده سال پیش نیست که بازی‌های ویدیویی مختص به رده سنی جوانان باشند. اکنون هر شخصی با هر مشغله کاری و سنی، می‌تواند از انجام بازی‌های ویدیویی لذت ببرد و مدتی خوش بگذراند. اما مسئله اینجاست که سخت کردن بیش از اندازه‌ی یک بازی و یا ارائه نکردن ویژگی‌های کمکی برای مخاطب عادی، درست همانند ساده کردن بیش از اندازه‌ی آن‌ها، می‌تواند امکان لذت بردن را از این عده بگیرد. دقت داشته باشید که تمام مردم بیکار نیستند که بتوانند مدت زمان زیادی را به انجام یک بازی اختصاص داده و خودشان را با درجه سختی آن وفق دهند.

خیلی از مردم تنها به دنبال این هستند که چند دقیقه‌ای از زندگی نکبت بارشان فاصله بگیرند و آخرین چیزی که نیاز دارند، خرد شدن اعصابشان با یک درجه‌ی سختی ظالمانه است؛ آن هم فقط به خاطر این که سازندگان بازی‌های ژانر مورد علاقه‌شان، فکر می‌کنند تمام بازی‌ها باید دارک سولز باشند. در نتیجه، با سخت‌تر کردن تمام بازی‌ها و ارائه ندادن مکانیک‌های کمکی، عملا امکان تفریح کردن از خیلی‌ها گرفته می‌شود. برای همین است که باید این ذهنیت "همه‌ی بازی‌ها باید سخت باشند" که توسط برخی طرفداران دارک سولز و سازندگان سبک سولز لایک به همه تحمیل می‌شود، کنترل شود.

بازی‌ها باید چالش برانگیز باشند، نه سخت. انجام یک بازی در مود‌های Easy و Normal هیچ بدی‌ای ندارد، چون هر کسی باید بتواند بسته به میزان تجربه و شرایطی که دارد، از یک بازی لذت ببرد و بعدا اگر خواست، توانایی‌هایش را در شرایطی سخت‌تر محک بزند.

آیا From Software قادر خواهد بود چیزی غیر از سولز بسازد؟

تا اینجای کار درباره زوایای مختلف صنعت بازی صحبت کردم، ولی تکلیف خود From Software چیست؟ اکنون اوضاع طوری شده که خیلی از افراد و حتی طرفداران سرسخت فرام سافتور، این کمپانی را با سری بازی‌های سولز و امثال Sekiro و Elden Ring می‌شناسند. اما اعضای فرام سافتور در طول مدت فعالیتشان، عناوین بسیاری را عرضه کرده‌اند که اغلب افراد هیچ توجهی به آن‌ها نمی‌کنند.

شما کمتر کسی را خواهد یافت که از سری خوشنام Armored Core گرفته تا سری‌های Echo Night و King's Field و Otogi اطلاعاتی داشته باشد. حتی Metal Wolf Chaos که چندی پیش با تلاش‌های Devolver Digital احیا شد، جدا از طرفداران قدیمی‌اش با واکنش‌های بسیار سردی (مخصوصا در ایران) روبرو شد.

اما این موضوع صحبت ما نیست. موضوع این است که بعد از ساختن این همه بازی که اتمسفر و سیستم مبارزه سری سولز را دارند، آیا اعضای فرام سافتور قادر خواهند بود یا دوست خواهند داشت چیز دیگر و متفاوت‌تری بسازند و به سراغ سری‌های قدیمی‌ترشان بروند؟ یا در عوض به صورتی Call of Duty وار به ساخت سولز لایک‌ها خواهند پرداخت؟ در طول تاریخ بارها پیش آمده است که سازندگان یک سری، دیگر قادر به تولید بازی دیگری از یک سری نبوده‌اند یا علاقه‌ای به تولید آن نداشته‌اند.

مثلا اعضای ناتی داگ پیشتر عنوان کرده بودند که به دلیل این که فضای Jak 4 بیش از حد تاریک و واقع گرایانه شده بود، می‌دانستند که طرفداران سری آن را دوست نخواهند داشت و مراحل ساختش را در همان ابتدای کار کنسل کردند تا به ساخت The Last of Us بپردازند.

حالا سوال اینجاست که آیا فرام سافتور هم به چنین وضعی دچار خواهد شد یا نه؟ آیا بعدا شاهد عرضه شدن یک Armored Core جدید یا یک عنوان کاملا نوآورانه دیگر خواهیم بود، یا این که حالا حالاها باید به دیدن عناوین سولز لایک آن‌ها عادت کنیم؟ آیا در صورتی که آن‌ها به ساخت عنوانی کاملا نو بپردازند، موفق خواهند شد یا انتظارات بالای طرفداران به شکست آن پروژه منجر می‌شود؟ جواب این سوال‌ها را فقط زمان مشخص خواهد کرد.

منبع: بدون لینک