شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که پس از عرضه‌ی جهانی عنوان Demon’s Souls و عناوین مشابه در طی سالیان مختلف توسط استودیو From Software، روزی شاهد چنین شهرت و شکوهی برای عناوین این سبک باشیم. البته که ممکن است بسیاری شروع این عصر شکوهمند را با همزمان با توسعه و عرضه‌ی عنوان Demon’s Souls بدانند، اما حقیقت ماجرا متفاوت است.
حقیقت این است که استودیو From Software از مدت‌ها قبل و هنگام توسعه‌ی اولین عناوین خود نیز گریزهایی دست و پا شکسته به این سبک می‌زند. عنوان King's Field یکی از همین عناوین نقش‌آفرینی گمنام عرضه شده بر روی PlayStation 1 است که می‌توانیم حال و هوای عناوین بعدی استودیو را در گوشه گوشه‌ی آن حس کنیم. برای بررسی بیشتر این موضوع با اگزوگیم همراه باشید.
کمی بیش از 10 سال پیش، عنوان فوق‌العاده محبوب Demon’s Souls برای کنسول نسل هفتمی شرکت سونی منتشر شد، یک عنوان نقش‌آفرینی از یک توسعه دهنده ژاپنی به نام From Software که آن زمان کمتر شناخته شده بود.
تنها چیزی که می‌تواند حق مطلب را برای این عنوان و برادران کوچکتر آن ادا کند، این است که این بازی و جانشینان و اسپین‌آف‌های آن در سری Souls سبک اکشن نقش آفرینی را به طور جدی دگرگون کرده‌اند و پس از عرضه و موفقیت این عناوین بود که شرکت‌ها و استودیوهای زیادی سعی کردند تا از آن‌ها تقلید کنند.
برای مثال باید اشاره داشت که سه بازی گذشته Assassin’s Creed از سیستم کنترل مبارزات و دکمه‌های عناوین From Software تقلید کرده‌اند؛ و وقتی شرکت Ubisoft در ساخت بازی‌های AAA خود از سیستم مبارزات و کنترل عناوین شما تقلید می‌کند، مطمئناً عناوین باکیفتی ساخته‌اید!
استودیو From Software اکنون چیزی شبیه به نام یک خاندان مشهور و محبوب در صنعت بازی‌ها است، خاندانی که تمام اعضای آن از فرمولی مشابه استفاده می‌کنند و هر کدام از آن‌ها بهترین عناوین ساخته شده در این صنعت بزرگ هستند. Elden Ring، عنوان بعدی آن‌ها نیز با همکاری George RR Martin، نویسنده کتاب فوق‌العاده مشهور Game of Thrones، در حال ساخت است. و نسخه بازسازی شده Demon’s Souls (که توسط Bluepoint توسعه یافته) همچنان یکی از عناوین انحصاری بزرگ و محبوب PlayStation 5 است که در حال حاضر عرضه شده است.
From Software در طول سالیان گذشته مسیر پر فراز و نشیبی را سپری کرده است؛ از معروف بودن به دلیل ساخت سری بازی‌های عجیب و غریب Armored Core mech گرفته تا توسعه عناوینی که باعث فروش کنسول‌های شرکت سونی در زمان عرضه می‌شدند. تمام این موارد باعث شدند تا این استودیوی بزرگ، امروز به جایگاهی کنونی خود برسد.
حال دوباره به زمان عرضه عنوانی دیگر از این استودیو و تولد عضوی دیگر از این خاندان بزرگ و غم‌زده نزدیک می‌شویم، اما این بار Elden Ring قرار است فرمول معروف عناوین From Software را به یک محیط جهان باز بیاورد.
همانطور که گفته شد، ایده ساخت سری بازی‌های Souls یک شبه و با توسعه‌ی تنها یک عنوان شکل نگرفته است. آقای "میازاکی" (Miyazaki) و همکارانش فقط در یک روز تصمیم نگرفتند که از نبردهای علمی تخیلی به نبردهای جناحی گوتیک بپردازند. در نتیجه، تاریخچه عناوین نقش آفرینی From Software با Demon’s Souls شروع نمی‌شود.
پس سوالی ذهن همگان را درگیر خواهد کرد. آن فضای غم‌زده، آن احساس حماسی ناامید کننده و افسوس‌بار از کجا ناشی شده است؟ برای بررسی پاسخ این سوال باید 15 سال قبل از Demon’s Souls را بررسی کرده تا به سری بازی گمنام اما باکیفیت King's Field برسیم.
این عناوین که سبک نقش آفرینی با زاویه دید اول شخص داشتند و به نوعی پرچمداران عناوین Souls Born محسوب می‌شوند، اولین تلاش From Software در زمینه ساخت بازی‌های ویدیویی و همچنین اولین تلاش این استودیو برای ساخت جوّی ستمگرانه و نفس‌گیر هستند که امروزه بازی‌های Souls نیز به همین موارد شناخته شده‌اند. با توجه به اینکه Elden Ring به زودی عرضه می‌شود، اکنون زمان مناسبی است که ریشه‌های این عنوان و سایر عناوین عرضه شده از استودیوی محبوب ژاپنی خود را بیشتر بشناسید.
King’s Field 1 : انقلابی فراموش شده
استودیوهای id Software و Quake به عنوان اولین استودیو‌هایی به یاد آورده می‌شوند که به شکلی گسترده عناوین "3D واقعی"، با شخصیت‌ها و محیط‌های کاملا چند ضلعی توسعه داده‌اند. این مورد تا حدود زیادی درست است، زیرا که در سال 1996، عنوان Quake در رایانه‌های شخصی قابل مشاهده بود. اما این در واقع اولین عنوان کاملا سه بعدی نبود.
در حالی که تعدادی از عناوین 3D-faux مانند Ultima Underworld و DOOM در اوایل تا اواسط دهه 90 آغاز به کار کردند، همه این بازی‌ها با اشکالات اساسی‌ای روبرو شدند: این بازی‌ها در واقع بر روی موتورهای بازی‌سازی سه بعدی ساخته نشده بودند. در عوض، آن‌ها از ترفندهای مقیاس نویسی استفاده کردند تا یک توهم کم و بیش قانع کننده را به گیمرها ارائه دهند؛ توهی که به گیمرها القا می‌کرد آن‌ها در حال تجربه‌ی یک عنوان سه بعدی هستند، در حالی که در عمل اینطور نبود!
از طرف دیگر، عنوان King’s Field این وعده را در عمل تحقق بخشیده بود: در این بازی شاهد محیط‌ها، بافت‌ها، نورپردازی و شخصیت‌های چند ضلعی سه بعدی بودیم که در زمان خود واقعا شگفت‌انگیز بود. نکته جالب این بود که این عنوان تقریباً دو سال قبل از Quake شروع به کار کرد، و البته که King’s Field انحصاری PlayStation بود. بله درست فکر کردید، کنسول PS1سونی سال‌ها قبل از رایانه‌های شخصی یک نمایش نقش آفرینی کاملا 3D را ارائه داده است!
عنوان King's Field یک شگفتی در حوزه فنی برای آن زمان بود. اما روشی که From Software برای روایت داستان خود و گیم‌پلی در پیش گرفت نیز به همان اندازه جالب بوده است. کافی است که 10 دقیقه را با عنوان King’s Field اصلی سپری کنید و سپس برای‌تان کاملا مشخص می‌شود که اتمسفر تلخ و حال و هوای عذاب آور Dark Souls از کجا ناشی می‌شود.
اولین King's Field هرگز در خارج از ژاپن عرضه نشد. با این حال، این عنوان به دلیل ترجمه‌های صورت گرفته از طرفداران و شبیه‌سازهای موجود برای کنسول PlayStation 1 همچنان قابل بازی است تا گیمرهای بیشتری با اسرار آن آشنا شوند. جمله‌ی "فقط مه آرام جنگل می‌دانست که این شخص کیست.
شهروندان منجی خود را اژدهای جنگل می‌نامند."، مقدمه‌ی خط داستانی King's Field است. این ابهام عمدی، چیزی است که ما در روایت عناوین Dark Souls نیز بسیار شبیه آن را می‌بینیم، و پس از آن نیز شاهد تئوری‌های طرفداران و حدس و گمان‌ها در مورد معنی دقیق یک نکته خاص در داستان هستیم که برای عناوین Souls Born امری رایج است.
جوّ و حال و هوای محیط King’s Field نیز فضای عناوین بعدی Souls را به ذهن هر گیمری که قبلا به تجربه‌ی آن‌ها پرداخته باشد، تداعی می‌کند. البته که در این بین یک تفاوت اساسی وجود دارد؛ بازی به صورت اول شخص اجرا می‌شود. این موضوع احتمالاً مربوط به بخش فنی توسعه بازی بوده تا زمینه دید و میزان جزئیات قابل پردازش را آنقدر محدود می‌کرده که به PlayStation 1 امکان اجرای واقعی کد را بدهد.
بازی در کل با سرعت 20 فریم در ثانیه و با افت‌های متناوب اجرا می‌شد؛ استودیوی From Software قادر به بیرون کشیدن تمام قدرت پردازنده 34 مگاهرتزی کنسول نبود. اما توسعه دهندگان به جای اینکه عنوانی غیر قابل تجربه بسازند، سعی کردند تا گیم‌پلی King’s Field را به گونه‌ای پیاده سازی کنند که با فریم‌های کم نیز قابل بازی باشد؛ به گونه‌ای که انگار بازی برای اجرا بر روی نرخ فریم پایین ساخته شده است. هر حرکتی در بازی، از راه رفتن تا تاب دادن شمشیر، تقریباً از نظر کمیکی دقیق و آگاهانه است. چرخیدن با اسکلت نیز زمان زیادی از شما می‌گیرد.
استودیو From Software در King’s Field نیز عنوانی پر از ریسک (برای ایجاد استقبال طرفداران) را پیرامون نبردهای گسترده ساخته است. دقیقاً مانند Dark Souls، نبرد با تک تک دشمنان سختی‌های خاص خود را دارد و هر دشمن ضربه‌های سختی را به شما وارد می‌کنند. حملاتVenus در ابتدای بازی می‌تواند شما را تنها در چند ضربه از میدان خارج کند. بدون وجود «استوس فلاسک‌ها» (Estus Flasks)، پر شدن نوار سلامت حتی دشوارتر هم می‌شود و نوار توان پس از شروع تنها یک حمله خالی می‌شود.
همه این‌ها باعث می‌شوند که زمان بندی در این بازی دقیقاً به اندازه یک بازی Souls امروزی مهم باشد: هنگامی که حس کردید دشمن قصد حمله به شما را دارد از مسیر حمله‌ی آن‌ها دور شوید، سپس شمشیر برّان خود را بچرخانید تا درست قبل از انیمیشن حمله بعدی دشمن، با بدن به جسم آن‌ها اصابت کند. درست است که این بازی به صورت اول شخص اجرا می‌شود اما DNAعناوین Souls در همه بخش‌های آن حس می‌شود، انگار که دارید Dark Souls اول شخص بازی می‌کنید!
عنوان King’s Field تقریباً یک بازی لانپ تایتل برای PlayStation بود و فقط چند هفته پس از شروع فروش کنسول در ژاپن به بازار آمد. این اولین قدم استودیو From Software در تولید بازی‌های ویدئویی بود و موفقیت تجاری خوبی را در بازار ژاپن به اثبات رساند. این موفقیت تجاری به میزانی بود که باعث تولید دنباله‌ای برای این سری شود که در نهایت توانست آن را به خارج از کشور ژاپن نیز برساند.
King’s Field 2 and 3 : ورود به بازار بینالمللی
با وجود عناوینی همچون Nioh در رایانه‌های شخصی، نسخه Final Fantasy در موبایل و حتی فرنچایز Atlas ’Persona برای پلتفرم‌های شرکت سونی، این روزها بازارهای اروپایی برای تجربه عناوین ژاپنی کمبودی حس نمی‌کنند. این در حالی است که در اواسط دهه 90 داستان کاملا متفاوت بود. کنسول PlayStation اوریجینال به خودی خود اولین کنسول سونی بود و این شرکت بیشتر از گیمینگ در عرصه ساخت Walkmans شناخته شده بود.
کنسول PlayStation تقریباً یک سال پس از عرضه در ژاپن در سپتامبر 1995 در ایالات متحده منتشر شد. به دلیل این شکاف زمانی قابل توجه، تعدادی از عناوین اولیه PlayStation که در هنگام عرضه کنسول در ژاپن منتشر شده بودند، از جمله اولین King’s Field، هرگز به سواحل آمریکا راه پیدا نکردند.
دو بازی بعدی King’s Field اما شروعی بینالمللی داشتند. این مورد ممکن است کمی گیج کننده باشد، اما قابل ذکر است از آنجا که King’s Field 1 هرگز به ایالات متحده نرسید، King's Field 2 در بازار ایالات متحده با عنوان "King's Field" نامگذاری شد و King's Field 3 نیز به عنوان King's Field 2 شناخته شد.
King’s Field 2 عمدتا یک نسخه تکراری برای نسخه اول بود، اگرچه دارای بافت‌های بهبود یافته و تنوع دشمن بیشتر بود. با این وجود King’s Field 3، آخرین عنوانی که برای PS1 عرضه شد، عنوانی بزرگ و تحسین برانگیز بود. این بازی بسیاری از نوآوری‌های King’s Field، از جمله نبود صفحه بارگیری در بیشتری مواقع، را به خود اختصاص داد و همه‌چیز را به بالاترین سطح ممکن رساند. King's Field 3 دارای فضای قابل توجهی از محیط‌های بیرونی است که به طور یکپارچه به سیاه‌چال‌ها متصل می‌شوند.
درست همانطور که Dark Souls دهه‌ها بعد این کار را انجام داد، این بازی نیز به دلیل اینکه دهکده موجود در سکانس آغازین بازی به محیط‌های جدیدی باز می‌شود که صفحه بارگیری در آن‌ها وجود ندارد، احساس ترس و وحشت را به بازیکنان القا می‌کند.در سطح فنی، King’s Field 3 توانست تا میزان جزئیات به تصویر کشیده شده در PS1 را به حداکثر میزان خود رساند. یک فضای یکپارچه و کاملاً سه بعدی و شخصیت‌های پر جزئیات (البته برای زمان خودش) به قیمت اجرای وحشتناک بازی بر روی کنسول PS1 رقم خورد.
برای King’s Field 3 اجرا به صورت 20 فریم بر ثانیه قسمت خوب ماجرا بود و این میزان بالاترین فریمی بود که می‌شد از بازی انتظار داشت، و در بیشتر موارد حتی اجرا با این فریم هم به یک آرزو برای گیمر تبدیل می‌شد، به خصوص در قسمت‌های بیرونی بازی. البته که این سرعت پایین در جنگ‌های سخت بازی به شما کمک می‌کرد، اما گاهی اوقات، بازی باعث می‌شد احساس کنید که در حال مبارزه و راه رفتن درون ژله هستید.
بررسی GamePro از سال 1996، برخوردهای رزمی را به شکلی توصیف می‌کند که برخی از آن‌ها تا 5 دقیقه هم طول می‌کشیده است، فقط به این دلیل که شخصیت اصلی و دشمنان خیلی کند حرکت می‌کردند. در هر حال، King's Field 3 و دیگر قسمت‌های فرنچایز با مبارزات غیرمعمول و داستان تاریک و کم نظیر آن، همچنان زیبا و ارزشمند باقی مانده‌اند. در کنار بحث فنی، عملکرد تجاری بازی نیز به اندازه‌ای خوب بود که یک بار دیگر، و این بار در کنسول PlayStation 2 شاهد عرضه‌ی مجدد آن باشیم.
King’s Field IV : یک نقش آفرینی دید نشده در کنسول PlayStation 2
کنسول PlayStation 2 به دلیل میزبانی از عناوین نقش‌آفرینی خارق‌العاده ژاپنی شهرت زیادی دارد. از Yakuza گرفته تا Persona، Kingdom Hearts و Final Fantasy، همه و همه عناوین بسیار مشهور و باکیفیتی هستند که نشان می‌دهند بخش اعظمی از عناوین نقش‌آفرینی‌های این کنسول را JRPG های کلاسیک تشکیل داده‌اند.
اما یک عنوان From Software در PS2 وجود دارد، یکی از بلند پروازانه‌ترین بازی‌های موجود در تاریخ کنسول‌ها، که تا امروز نیز مورد استقبال قرار نگرفته است: King’s Field IV: The Ancient City. آخرین بازی در این فرنچایز، البته با در نظر نگرفتن دو اسپین‌آف در PSP که با استقبال ضعیف همراه شده است، از بسیاری جهات به قدری خوب عمل کرده است که می‌توان گفت جزئیات موجود در بازی حتی برای امروز نیز قابل قبول هستند.
جهش فنی از کنسول اولیه سونی به سمت PS2 باعث شده که شباهت موجود در جهت طراحی مناطق و حال و هوای موجود بین این بازی و جانشینان Souls به راحتی قابل تشخیص باشد. حتی جزئیات کوچک، مانند متروک خمیده در ابتدای بازی، شخصیت‌هایی مانند Hawkwood در Dark Souls 3 را به یاد گیمر می‌آورند.
عنوان King’s Field IV سرعت اجرای پایین و شرایط بد فریم بازی‌های قبلی را حفظ می‌کند. هدف نرم فریخ 20 به From Software این امکان را داد تا جلوه‌های فنی‌ای در عنوان خود ارائه دهد که شاید زودتر از زمان آن‌ها بود. ما نورپردازی پویا، مه حجمی و مدل‌های چند ضلعی دشمنان را در یک بازی نسل ششمی مشاهده می‌کنیم. در مقایسه با King’s Field IV ، عنوان The Elder Scrolls III: Morrowind ، یعنی نقش‌آفرینی ایکس باکس که یک سال بعد عرضه شد، به نظر بسیار ساده و ابتدایی می‌رسید.
عنوان King’s Field IV با نسلی فراتر از ریشه‌های PS1، اتمسفری غم‌زده و وحشت‌بار را به شکلی چشمگیر ارائه می‌دهد، همراه با بافت‌های ریز موجود در دیوارها، آسمان تاریک و محیطی که در یک بازی Souls مدرن نیز با کمی اغراق شاهد هستیم.
عنوان King’s Field IV در سال 2001 عرضه شد، بازه‌‌ی عرضه‌ای که شاید مهم‌ترین عامل شکست تجاری این بازی بود. با عرضه شدن در بین غول‌های AAA آن زمان مانند Grand Theft Auto III و Final Fantasy X ، بازی King’s Field IV هرگز فرصتی برای جذب مخاطب، مانند بازی‌های Souls را پیدا نکرد.
پس از آن From Software مجددا عنوانی دیگر از ویترین طلایی خود یعنی بازی Demon’s Souls را به سونی رساند، که در این مورد به اندازه کافی خونسرد بودند و آن را برای عرضه‌ی انحصاری در ژاپن آماده کرده بودند. اگر استودیو این حرکت آخر خود را نکرده بود، امضای منحصر به فرد From Software در داستان سرایی محیطی خود به احتمال زیاد فراموش می‌شد.
این تنها آغاز یک دوره است، نه پایان آن
درست است که King's Field مرده است. اما جانشینان معنوی آن، سری Souls، به یکی از شناخته شده‌ترین نام‌ها در صنعت بازی‌های ویدیویی تبدیل شده است. گرچه که همه چیز موجود در این سری همانند زاویه اول شخص به عناوین بعدی منتقل نشده است، اما ماهیت King's Field ، یعنی داستان‌گویی مرموز و محیطی، محیط‌های بهم پیوسته و یک سیستم نبرد ساده و صد البته وحشیانه و مبتنی بر زمان، در عناوین امروزی این استودیو بسیار زنده هستند.
ژانر "Soulslikes" تقریبا به یک سبک کامل و مستقل تبدیل شده است، و به قدری توانسته در اثبات این سبک موفق و باثبات ظاهر شود که عناوین زیادی از Hollow Knight گرفته تا Lords of the Fallen نیز از آن تقلید کنند. البته که خیلی از آن‌ها هسته اصلی بازی‌های Souls را نگه نمی‌دارند.
اما بهترین این عناوین همواره آن‌هایی بودند که فرمول بازی خود را نزدیک به آن ترکیب فریبنده مبارزات و رمز و راز موجود در داستان سرایی بازی حفظ کردند؛ موضوعی که King’s Field 25 سال پیش پیشگام آن بود. جدیدترین عنوان توسعه یافته به دست این استودیو، Elden Ring، در تاریخ 21 ژانویه 2022 به صورت جهانی عرضه می‌شود.
نظر شما در خصوص عناوین عرضه شده از استودیوی From Software چیست؟ کدام یک از این عناوین را بیشتر می‌پسندید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.