بی‌شک همهی دارندگان رایانه‌های قابل حمل، بنابر دلایل و استفاده‌های شخصی‌شان، دوست دارند بیشترین میزان راندمان را از رایانه‌ی خود دریافت دارند. پشت این خواسته‌ی آنان سوالات و تردید‌های بسیاری نیز خوابیده است. برای مثال، یکی ممکن است از خود بپرسد که آیا پردازنده‌ی قوی‌تری که بابتش پول بیشتری را خرج کرده، ارزشش را داشت؟ آیا این رایانه‌ی کوچک ارزان می‌تواند از پس بازی‌های سنگین و جدید بازار بربیاید؟ آیا باید از همین حالا به فکر تعویض لپتاپ بوده و سرمایه‌ای هنگفت را به‌منظور خرید یک مدل بهتر جمع‌آوری کنم؟ سوالات بسیاری هستند که ذهن یک کاربر را می‌توانند مشغول به خود کنند، اما جواب همهی آن‌ها در یک چیز نهفته و آن، عمل «بِنچ‌مارک» (Benchmark) گرفتن یا سنجش راندمان است.
در این مقاله قصد داریم به شما اصول «بنچمارک» گرفتن را توضیح دهیم تا بلکه در خریدهای آینده‌ی خود، با ملاحظه‌ی امتیاز کسب شده و استفاده‌ی شخصی‌تان، انتخابی بهتر را داشته باشید. با «اگزوگیم» در بررسی نحوه‌ی «بِنچ‌مارک» گرفتن برای استفاده‌های شخصی همراه شوید.
«بِنچ‌مارک» دقیقا چیست؟! به چه کارمان می‌آید؟
مختصر بگوییم، «بِنچ‌مارک» گرفتن به این صورت است که شما دستگاه خود را مجبور به انجام یک‌سری اعمال از پیش تعیین شده کرده، و سپس با توجه به عملکرد مربوطه امتیازی را بدست می‌آورید. این امتیاز نشان‌دهنده‌ی کارکرد کلی رایانه‌ی شخصی شماست. لازم به ذکر است که شما قادر به مقایسه‌ی امتیاز خود با دیگران بوده و از طریق این رویه‌ی قیاسی، می‌توانید به ادراک بهتری هم دست پیدا کنید. در واقع، انجام مقایسه زمینه‌ای را برای بدست آوردن درکی بهتر از کلیات و چهارچوب رایانه‌تان به شما ارائه می‌دهد. بدون انجام یک مقایسه، امتیازتان در خلا سنجیده شده و خب، از آنجایی که هیچ‌گونه مبنایی وجود ندارد، هیچ معنایی پشت آن نخواهد بود. ممکن است امتیاز شما صدها هزار امتیاز باشد! عددی که در نگاه اول بسیار قابل توجه است، اما در مقایسه با دیگر امتیازها، بسیار عادی بنظر برسد. بنابراین، حتما مقایسه‌ی لازم را انجام دهید.
از کدامین نوع «بِنچ‌مارک» مخصوص لپتاپ استفاده کنم؟
نرم‌افزارها و برنامه‌های زیادی جهت انجام تست «بِنچ‌مارک» برای رایانه‌های قابل حمل وجود دارند. برخی از دیگری هم محبوب‌ترند، اما شهرت لزوما دلیل موجهی برای انتخاب نیست. شما باید سراغ آن‌هایی بروید که چالش‌های مناسب و لازم را جهت کسب یک نتیجه‌ی واقع‌گرایانه و منطقی به هنگام مواجه شدن با فشار زیاد به شما ارائه دهند. البته این حرف به معنای زجر دادن رایانه‌ی شما نیست. قرار نیست دستگاه خود را به آتش بکشید! تست‌هایی هم داریم که رایانه‌ی شما را به معنای واقعی کلمه به چالش دعوت کنند، اما عموما برای سنجش مدل‌های «اُووِرکلاک» شده استفاده شده و برای دستگاه‌های عادی چندان استفاده‌ای ندارند. «بِنچ‌مارک»هایی که قرار است در لیست ذیل پیشنهاد کنیم، توسط عموم افراد استفاده شده که نشان از پایگاه وسیع و جامع آن‌ها دارد.
این‌گونه، انجام یک مقایسه جهت کسب ادراک لازم برای سنجش راندمان دستگاه بسیار راحت‌تر از قبل خواهد بود. این تست‌ها رایگان هم هستند و قرار نیست بابت انجام‌شان حتی یک تومان هم خرج کنید. به خاطر داشته باشید که برای دریافت بهترینِ نتایج، رایانه‌ی قابل حمل خود را به برق وصل نگه دارید، مگر زمانی که می‌خواهید تست مقاومت باتری را انجام دهید. همچنین، تمامی برنامه‌هایی که ممکن است در پس‌زمینه اجرا شده را کامل بسته تا متوجه راندمان واقعی رایانه‌ی خود بشوید. خاموش کردن تنظیمات «اتصال از راه دور» (Wi-Fi) و «بلوتوث» (Bluetooth) از طریق فعال کردن حالت «پرواز» (Airplane Mode) نیز به انجام بهتر تست کمک خواهند کرد. البته برخی از تست‌ها، مثل «گییک‌بنچ 5» (GeekBench 5) نیاز به اتصال دائم داشته، لذا مورد آخر را با توجه به نوع تستی که انتخاب کرده‌اید، انجام دهید. در تمامی تست‌های ذیل، کسب امتیاز بالاتر برابر با قدرت بیشتر است.
انجام «بِنچ‌مارک» پردازنده‌ی لپتاپ
برای انجام تست «بِنچ‌مارک» مختص پردازنده‌ها، ما «ساین‌بِنچ» (CineBench) را پیشنهاد می‌کنیم. تست مذکور بسیار ساده، سریع و کاربر دوستانه بوده و تنها ده دقیقه از وقت شما را برای انجام تست می‌گیرد. نتایجش نیز توسط عموم افراد استفاده شده و قابل اتکاست. تست «CineBench» تابلویی اختصاصی را داراست که جایگاه کاربران را با توجه به امتیاز کسب شده مشخص کرده و آن‌ها را، در مقایسه با یکدیگر، دسته‌بندی می‌کند. این امتیازها اعداد کسب شده در اولین آزمایش را هم نشان می‌دهند.
دامنه‌های محبوب دیگری مثل «CG Director» یا «CPU-Monkey» وجود دارند که کاری مشابه را انجام داده و قابل قبولند. آخرین نسخه‌ی «CineBench»، با نام «R23»، هم‌اکنون در دسترس کاربران است که با آن قادر به سنجش پردازش چندهستهای و تک‌هسته‌ای خواهید بود. پردازنده‌های امروزی، مثل سری محبوب «رایزن» (Ryzen) از چندین هسته استفاده کرده (برای مثال هشت هسته) و هر هسته قادر است بطور مستقل پردازش را انجام دهد. این امر خود اهمیت انجام تست‌های اختصاصی چندهستهای و تک‌هسته‌ای را افزایش می‌دهد.
سعی کنید هنگام انجام «بِنچ‌مارک»، هر دو نوع تست را به جهت کسب ادراکی جامع‌تر از راندمان رایانه‌ی خود انجام دهید. لازم است اشاره کنیم که نسخه‌ی «R23»، در مقایسه با نسخه‌های قبلی، فشار بیشتری را روی پردازنده اعمال می‌کند. خوشبختانه، از طریق مقایسه‌ی امتیاز خود با دیگران قادر هستید تا فارغ از فشار اضافه، از عملکرد واقعی پردازنده‌ی خود آگاه شوید. هنگام انجام چنین مقایسه‌هایی، احتمال دارد در تست‌های چندهستهای امتیاز بسیار بالایی را بدست آورید، اما در تک هسته‌ای چندان نتیجه‌ی مقبولی را کسب نکنید. چنین نتیجه‌ای نشان می‌دهد که پردازنده‌ی شما احتمالا در مواجه شدن با برخی از برنامه‌ها به مشکل برخورده و نتواند از پس نیازمندی‌های تک‌هسته‌ای بربیاید. یکی دیگر از «بِنچ‌مارک»های خوبی که می‌توانید انجام دهید، «گییک‌بِنچ» (GeekBench) است.
نسخه‌ی دموی این تست رایگان بوده و امتیاز کسب شده را خودکار در وب‌سایت «GeekBench» منتشر خواهد کرد. شما در وب‌سایت مذکور قادر به مشاهده‌ی امتیاز دیگران و انجام مقایسه خواهید بود. حواستان باشد که دنبال امتیازهای سیستم‌عامل «ویندوز» (Windows) باشید و اشتباها با گوشی‌های همراه مقایسه نکنید. «GeekBench» تستی مخصوص کارت‌های گرافیک را هم ارائه می‌دهد.
انجام «بِنچ‌مارک» راندمان کاری و سازنده‌ی لپتاپ
جدای از تست‌های مخصوص پردازنده‌ی «CineBench»، لازم است که از نحوه‌ی عملکرد رایانه‌ی قابل حمل خود در مواجه شدن با امور کاری و اداری، مثل باز کردن صفحات نوشتاری مختلف، جست‌وجو در اینترنت، اجرای برنامه‌های کاری، ویرایش تصویر، و انجام تماس‌های تصویری نیز مطلع شوید. در این راستا، ما تست «PCMark 10 Basic» را پیشنهاد می‌کنیم. این تست لپتاپ شما را به لحاظ کاری، از طریق انجام اعمالی چون «Gimp» یا «LibreOffice» که حالاتی شبیه به «Microsoft Office» داشته، خواهد سنجید. انجام تست «PCMark 10» یکی از راه‌هایی است که عموما برای سنجش راندمان رایانه‌های قابل حمل در انجام امور عادی و اداری استفاده شده و بسیار قابل اطمینان است.
تست «PCMark» بخشی را هم داراست که به واسطه‌ِ‌ی آن قادر به سنجیدن توانایی پردازشی و مدلینگ لپتاپ خود خواهید بود. این بخش، لپتاپ شما را مجبور به انجام مدلینگ‌های سه‌بعدی که از فرایند «پیگیری پرتو» (Ray-tracing) پشتیبانی می‌کنند، خواهد کرد. با این وجود، اکثر کاربران بیشتر دنبال امتیاز بخش‌های «لازمه‌ها» (Essentials)، که اعمالی چون جست‌وجو در «اینترنت» و کنفرانس‌های تصویری را در بر گرفته و «سازندگی» (Productivity)، که ویرایش موارد مکتوب و پرونده‌ها را شامل شده، هستند. شما می‌توانید نسخه‌ی رسمی «PCMark» را از طریق پلتفرم «استیم» (Steam) دانلود کنید.
انجام «بِنچ‌مارک» راندمان گیمینگ لپتاپ
برای تست‌های گیمینگ بهتر است با «Heaven 4.0» کار را آغاز کنید. تست «Heaven» تراشه‌ی گرافیکی رده‌بالای شما را به چالش نخواهد کشید. دلیل نبود چنین چالشی، ساختار و زیربنایش هستند که چندین نسل عقب‌تر از زمان کنونی می‌باشند. به همین خاطر، پردازش‌های سنگین زمان امروزی را نمی‌تواند انجام دهد. با این حال، تست‌های موجود در آن آنقدر چالش‌برانگیز هستند که بتوانند به شما تصویری کلی از راندمان تراشه‌‌های گرافیکی را ارائه دهند. در مقیاس «Heaven»، داشتن حدود شصت «فریم» بر ثانیه بهترین نتیجه‌ی ممکن برای یک تراشه‌ی گرافیکی است.
داشتن سی «فریم» بر ثانیه هم خوب و قابل قبول است. اگر رایانه‌ی قابل حمل شما نتواند از پس تست‌های رده‌بالا بربیاید، باید تنظیمات گرافیکی و بصری تست روی درجات «متوسط» یا «پایین» گذاشته و مجدد آن را انجام دهید. اگر باز هم نتوانستید به امتیاز خاصی دست پیدا کنید، اندازه‌ی تصویر را پایین بیاورید تا بلکه تراشه‌ی شما بتواند از پس پردازش‌های انجام شده بربیاید (هرچند معمولا خود «Heaven» این کار را انجام می‌دهد).
اگر لپتاپ شما کمتر از سی «فریم»را در تنظیمات درجه‌ی «پایین» و مقیاس 720p کسب کند، انتخابی چندان ایده‌آل برای انجام بازی‌های جدید بازار، مخصوصا آن‌هایی که بودجه‌ی بالایی دارند (AAA)، نبوده و بهتر است به فکر تعویض آن باشید. البته شما کماکان می‌توانید در سی و یک بازی موجود دیگر تست هم تراشه‌ی خود را به کار گرفته و مجدد راندمانش را بسنجید. این بازی‌ها مخصوص لپ‌تاپ‌های ضعیف هستند. حال ممکن است از خود بپرسید، «اگر بالاتر از شصت فریم بر ثانیه دریافت کردم چه؟ آن‌وقت چه امتیازی نصیبم می‌شود؟». در آن صورت باید بیشتر تست کنید!
«Heaven» نوعی از سنجش را که به آن «بِنچ‌مارک مصنوعی یا محدود» (Synthetic benchmark) گفته می‌شود انجام داده که مخصوص چنین نتایجی است. این تست می‌کوشد تا پردازش‌هایی را مبنای شرایط واقعی بطور مصنوعی ایجاد کند تا مقاومت در برابر فشار را بسنجد. منظور از شرایط واقعی، برای مثال، انجام بازی‌های «FIFA 20» و «The Witcher 3» بطور مجزاست، حالتی که در آن قطعا نتایج متفاوتی کسب خواهید کرد. پیش از این، تست‌های ما تراشه را در معرض وظایف یکسان و خطی قرار می‌دادند. «بِنچ‌مارک‌های مصنوعی» خوب برای سنجش راندمان اساسی پردازنده، تعیین حداقلی و حداکثری برای یک پردازنده، یا یک رایانه بطور کلی بسیار مناسب‌اند. توجه داشته باشید که اعمال پردازش‌های نزدیک به دنیای واقعی به معنای اعمال انواع فشارهای رایانشی روی تراشه‌ی گرافیکی است.
طبعا فشار وارده توسط بازی‌هایی مثل «FIFA 20» یا «Minecraft» (البته بدون تنظیمات «Ray-tracing) منند عناوینی چون «The Witcher 3» یا «Assassin’s Creed Odyssey» نبوده و تفاوت‌هایی وجود خواهند داشت. به همین خاطر، ما استفاده از «بِنچ‌مارک»های داخلی عناوین را، در صورت امکان، پیشنهاد می‌کنیم. «بِنچ‌مارک»های داخلی از موتور گرافیکی استفاده شده در بازی جهت سنجش توان پردازشی استفاده می‌کنند. این آزمون معمولا متشکل از سکانس‌هایی از بازی بوده که حداکثر فشار ممکن را روی رایانه‌ی شما می‌گذارند.
البته که همهی بازی‌های موجود در بازار از «بِنچ‌مارک»های داخلی استفاده نمی‌کنند، اما بازی‌های نامی و خوبی، مثل «Metro Exodus»، «Gears 5» و «Forza Horizon 4» وجود دارند که آماده‌ی خدمت‌رسانی به شما هستند. هر سه بازی مذکور هم‌اکنون قابل تهیه بوده و شما می‌توانید به راحتی از «بِنچ‌مارک»های داخلی استفاده کنید.
اگر تهیه‌ی بازی‌ها برایتان مقدور نیست، می‌توانید از ویدیوهای موجود در شبکه‌های مجازی مختلف، مثل «یوتیوب» (YouTube)، استفاده کنید. اشخاصی هستند که اختصاصا روی رایانه‌های قابل حمل مختلف «بِنچ‌مارک»هایی را انجام داده‌اند و نتایجش را در قالب یک ویدیو منتشر می‌کنند. تنها کافی است عبارات لازم را در موتور جست‌وجوی خود وارد کرده تا از محتوای دلخواه خود استفاده کنید. برای مثال، عبارات «راندمان گیمینگ Intel UHD 630» یا «راندمان GTX 1660Ti روی لپتاپ» را امتحان کنید. به احتمال بسیار بالا از هر دوی این عبارات یک ویدیو وجود خواهد داشت. همانند معیارهای «Heaven 4.0»، حفظ شصت «فریم» بر ثانیه یا بالاتر برای یک بازی خیلی خوب است و حفظ سی «فریم» بر ثانیه یا نزدیک به آن هم قابل قبول است.
انجام «بِنچ‌مارک» راندمان باتری لپتاپ
برای «بِنچ‌مارک» از باتری یک لپتاپ، ما رویه‌ی عملی را پیشنهاد می‌کنیم و دیگر نیازی به استفاده از نرم‌افزار نیست. در وهله‌ی اول، از پر بودن شارژ لپتاپ خود مطمئن شوید. سپس مواردی چون «اتصال از راه دور» و «بلوتوث» را خاموش کرده تا از هرگونه فعالیت اضافی و مصرف بی‌رویه‌ی باتری جلوگیری شود. حال، یک ویدیوی باکیفیت یا 4K را پخش کرده و آن را روی پخش بی‌انتها بگذارید. هرچقدر که رایانه‌ی شما بیشتر روشن بماند، باتری قوی‌تری دارد.
در این زمینه هم می‌توانید از نرم‌افزارهای مشهوری چون «VLC Player» استفاده کنید، اما ما پیشنهاد می‌کنیم از «پلیر» درونی خود «ویندوز»، یعنی «Movies & TV» استفاده کنید. اگر هم دنبال یک ویدیوی 4K خوب جهت تست هدست هستید، می‌توانید از کلیپ «Tears of Steel»، که بصورت رایگان در دسترس است، استفاده کنید. برای «بِنچ‌مارک» باتری لپتاپ لزوما به یک مقیاس دقیق نیاز ندارید. صرفا پخش را روی «Loop» نگه داشته و هر 30 الی 60 دقیقه یک بار آن را چک کنید. سپس میزان ساعات و دقایقی که لپتاپ شما توانسته زیر فشار پخش این ویدیو دوام بیاورد را جایی ضبط کنید.
سوال بعدی این است که نتایجی که از این نوع «بِنچ‌مارک» بدست می‌آیند، چه چیزی را نشان می‌دهند؟ شما می‌توانید از نتیجه‌ی حاصل، اینطور برداشت کنید که رایانه‌ی شما قادر بوده در شرایط عادی، به میزان 60 الی 70 درصد زمانی که طی آزمون صرف پخش ویدیو کرده را دوام آورد. تصور کنید که لپتاپ شما توانسته 20 ساعت این ویدیو را بطور پیوسته پخش کند. اگر شما، حین استفاده‌ی روزمره، چندین برنامه یا کار مختلف را، مثل ویرایش نوشته، مدیریت پرونده، تماس تصویری، تماشای ویدیو، و جست‌وجو در «اینترنت» انجام دهید، رایانه‌ی شما حدود 14 ساعت (70 درصد 20 ساعت بدست آمده) دوام خواهد آورد.
یک روش دیگر برای سنجش مقاومت باتری لپتاپ خود، این است که دو یا سه روز از دستگاه‌تان، با تنها اتکا بر توان خود باتری و بدون اتصالش به برق، استفاده کنید. بعد از این بازه‌ی زمانی و استفاده از همهی قوای باتری، دستور «powercfg/batteryreport» را در محیط «Console» ویندوز وارد کنید. با انجام این کار، گزارشی را تحت وب از عمر احتمالی باتری خود طی استفاده‌های روزانه براساس کارکرد قبلی دریافت خواهید کرد. شما در این صفحه اطلاعات فرعی دیگری را هم مشاهده خواهید کرد که چندان حائز اهمیت نیستند. اکثر مواردی که در این گزارش دریافت می‌کنید تنها براساس استفاده‌ی دو یا سه روز اخیر شما خواهند بود، لذا به یاد داشته باشید که از رایانه‌ی خود بیشتر از این مقدار استفاده نکنید تا مبادا نتایج کسب شده‌تان نامعتبر شوند.
این را هم در نظر بگیرید که میان تمامی «بِنچ‌مارک»های حاضر، سنجش باتری، به‌دلیل توضیحات بالا، بی‌ثبات‌ترین است. این‌که باتری لپتاپ شما چقدر دوام می‌آورد، به شرایط و موارد بسیاری وابسته است. برای مثال، مواردی چون میزان روشنی صفحه‌ی نمایش یا نحوه‌ی کار شما با دستگاه می‌توانند تاثیر به‌سزایی روی این آزمون بگذارند. اگر شما حین کار با لپتاپ به تماشای یک ویدیو بنشینید، باتری‌تان بیشتر دوام خواهد آورد و بالعکس. اگر به جست‌وجو در اینترنت بپردازید، باتری‌تان ضعف خواهد داشت. اگر هم به ویرایش موارد صوتی-تصویری یا انجام بازی‌های رایانه‌ای مشغول شوید هم مشکلات بیشتری برایتان پیش خواهد آمد. به همین خاطر، آزمایش‌های مرتبط با دوام باتری لپتاپ ذاتا نسبی هستند.
حالا که از اصول «بِنچ‌مارک» گرفتن رایانه‌های قابل حمل باخبر شدید، بهتر است دست به کار شده و از توانایی‌های کامل لپتاپ خود آگاه شوید. آیا امتیازهای کسب شده‌ی شما مطابق میل‌تان است یا کمتر از انتظارات‌تان؟ نتایج بدست آمده‌ی خود را با «اگزو» به اشتراک بگذارید.
منبع: https://www.pcworld.com/article/3605688/how-to-create-strong-secure-passwords.html
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.