این روزها شرکت راکاستار (Rockstar) بیشتر به خاطر ساخت عناوین GTA و Red Dead Redemption شناخته می‌شود اما این بازی‌ساز بزرگ در گذشته‌ای نه چندان دور در دنیای بازی‌های ریسینگ و اتومبیلرانی نیز موفق ظاهر شده است. سری Midnight Club در سال 2000 میلادی خود را به دنیا معرفی و با الهام از مسابقات ماشین سواری غیر قانونی، به گیمرها حس سرعت و هیجان خالص را القا کرد.
با وجود گزینه‌ها و امکانات شخصی‌سازی در این سری که به شدت گسترده بودند، ماشین‌بازها و عاشقان اتومبیل می‌توانند با نهایت لذت ماشین رویاهای خود را بسازند.
با این که سری Midnight Club خیلی زود در میان گیمرها به محبوبیت رسید، اما چندین سال است که هیچ خبری از این فرانچایز دوست داشتنی و محبوب نشنیده‌ایم. با این که کلاب نیمهشب، تنها فرانچایز ریسینگ در دنیای بازی‌ها به حساب نمی‌آید، اما بیایید قبول کنیم که هیچ سری دیگری نتوانسته جای خالی Midnight Club و عناصر خاص آن را پر کند.
Midnight Club و مسابقات خیابانی
دهه 2000، ترندها و جریان‌های گیمینگ بسیاری را با خود به همراه آورد که در میان آن‌ها، خیزش سبک ریسینگ آرکید خیابانی نیز دیده می‌شد. شاید دلیل اصلی موفقیت این بازی‌ها، پیروی از فرهنگ عامه بود. در آن زمان بحث شخصی‌سازی یا تیون کردن اتومبیل‌های مسابقه‌ای بسیار داغ بود و محبوبیت سری فیلم‌های Fast and Furious نیز برای این محبوبیت مزید بر علت شده بود.
بسیاری از شرکت‌ها با فرانچایزهای خود سوار بر این موج شدند و به موفقیت‌های بزرگی نیز رسیدند. به عنوان مثال، شرکت الکترونیک آرتس (EA) با انتخاب مسیر جدیدی برای سری Need For Speed و عرضه بازی‌های Need For Speed Underground 1 و 2 و Need For Speed Most Wanted به بهترین شکل ممکن مخاطبان خود را به وجود آورد.
در این میان راکاستار نیز با سری Midnight Club وارد صحنه شد. نام این فرانچایز از یک گروه مسابقات خیابانی واقعی در ژاپن برداشته شده بود؛ گروه معروفی که پس از یک تصادف وحشتناک در سال 1999 نابود شد. یکی از دلایل مهمی که گیمرها را به سمت Midnight Club هدایت و جذب می‌کرد، تنوع ماشین فوق‌العاده آن بود. گیمرها می‌توانستند از میان طیف وسیعی از اتومبیل‌های ژاپنی، لوکس، موتور و SUV انتخاب کنند و علاوه بر این، سطح شخصی‌سازی این ماشین‌ها به طرز دیوانه‌واری بالا بود.
Midnight Club همچنان امضا و هویتی داشت که شاید آن را از تمام رقبا و بازی‌های مشابه جدا می‌کرد. این سری با استفاده هوشمندانه و فوق‌العاده از موسیقی‌های هیپ هاپ و تکنو، توانسته بود به بهترین شکل ممکن حس و حال فرهنگ ماشین در آن زمان را به مخاطب القا کند. تعهد راکاستار به این هویت و امضا با بازی Midnight Club 3: DUB Edition به اوج خود رسید.
راک استار برای این بازی که در سال 2005 منتشر شد، با مجله DUB که به صورت اختصاصی روی شخصی‌سازی و تیونینگ ماشین تمرکز داشت همکاری کرد و همین موضوع باعث شد سازندگان بتوانند به گزینه‌ها و حس و حال بی‌نظیری در زمینه شخصی‌سازی اتومبیل دست پیدا کنند و ماشین بازها را در یک کلام عاشق خود سازند!
آینده ریسینگ آرکید خیابانی
با این که Midnight Club یک دوره بی‌نظیر و باشکوه را تجربه کرد، اما شعله‌های آتش آن با بازی Midnight Club: Los Angeles خاموش شد. به نظر می‌رسد راکاستار به صورت کامل تمرکز خود را از روی فرانچایزی مانند Midnight Club برداشته تا بتواند با تمرکز کامل روی نام‌های بزرگتری مانند GTA و Red Dead Redemption کار کند.
البته این سیاست راکاستار به هیچ عنوان دور از ذهن و غافلگیر کننده نیست، چرا که سبک ریسینگ آرکید خیابانی در دوره و زمانه امروزی دیگر مانند اوایل دهه 2000 پرطرفدار نیست. در سال‌های اخیر، چند بازی ریسینگ آرکید خیابانی مانند سری Burnout به بازار عرضه شدند اما هیچکدام نتوانستند حال و هوا، امضا، وسعت و عامل سرگرم کنندگی Midnight Club را شبیه‌سازی کنند.
با این حال، طرفداران این سبک نباید خیلی هم ناامید باشند چرا که هنوز هم عناوینی با سبک ریسینگ آرکید خیابانی ساخته و منتشر می‌شوند. به عنوان مثال، نسخه آخر سری NFS، یعنی بازی Need For Speed Unbound توانست با حال و هوای خاص خود، طرفداران این سبک را تا حد زیادی راضی نماید. با این حال، نمی‌توان این حقیقت را کتمان کرد که ریسینگ آرکید، آن هم از نوع خیابانی‌اش امروزه در فهرست محبوب‌ترین سبک‌های بازی‌های ویدیویی قرار ندارد.
فرانچایز Midnight Club میراث خود را به عنوان یکی از نمادین‌ترین ریسینگ‌های آرکید خیابانی برای همیشه در صنعت بازی‌های ویدیویی باقی گذاشته است. با این که این سری در دوره مدرن ویدیو گیم با یک بازگشت باشکوه خودنمایی نکرد، اما هنوز هم بازی و فرانچایزی نتوانسته پا جای پای آن بگذارد. قطعاً همه ما از ریبوت سری Midnight Club توسط راکاستار گیمز استقبال می‌کنیم اما این شرکت آنقدر روی ساخت GTA بعدی متمرکز است که شاید هیچگاه به زنده کردن Midnight Club حتی فکر هم نکند.
نظر شما در مورد سری و فرانچایز Midnight Club چیست؟ آیا تا به این این سری را تجربه کرده‌اید؟ به نظر شما چه عاملی باعث می‌شد کلاب نیمهشب به یک اثر خاص و تکرار نشدنی تبدیل شود؟ نظرات خوب خود را با ما به اشتراک بگذارید.
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.