دنبال کردن مسیر بازی‌هایی مانند Super Smash Bros تقریباً عملی غیرممکن است؛ اما این دقیقاً چالشی است که اعضای استودیوی Player First Games با بازی MultiVersus به عنوان یک عنوان جدید و رایگان قبول کردند. این بازی اکنون در حالت Open Beta روی PS5، Xbox Series X | S، کنسول‌های نسل هشتم و PC با حجم اندک 5 گیگابایتی عرضه شده است که به تمام افراد اجازۀ امتحان این عنوان را به آسانی، بصورت فردی یا با دوستان، می‌دهد. مسلماً هنوز قابلیت‌های MultiVersus کامل نیستند (همانطور که ممکن است از یک نسخۀ بتا انتظار داشته باشید)، اما شما می‌توانید با 17 کرکتر مختلف که هر کدامشان کاملاً صداگذاری شده‌اند بازی کنید.
مهم‌تر از همه، MultiVersus همچنین با حالت آنلاین قدرتمندی عرضه شده است و از همین ابتدا سرورهای آنلاینش بر پایه "نت‌کد بازگشتی" (Rollback Netcode) طراحی شده‌اند که همین موضوع به تنهایی یک برتری مضاعفی نسبت به حالت آنلاین بازی Super Smash Bros Ultimate روی سوییچ می‌دهد. بنابراین MultiVersus برای شروع به خوبی عمل کرده است.
حال، اگر صرفاً به طراحی بصری MultiVersus به عنوان یک بازی روی Unreal Engine 4 بپردازیم، باید دید این بازی چقدر نسبت به پرچم‌دار نینتندو برتری دارد؟ و در چه جاهایی از بتای خود کم کاری کرده است؟
خب، در این بستۀ 5 گیگابایتی چه چیزهایی موجود هستند؟ اکثر حالت‌های بازی با یک متن «به زودی» مسدود هستند، اما شما یک حالت تمرینی برای آزمایش همه مکانیک‌های گیم‌پلی دریافت می‌کنید. تنوع شخصیت‌های MultiVersus هم به خودی خود به قدری جذاب است که نظر شما را به خود جلب کند. به جای قرار دادن شناخته شده‌ترین کرکترهای دنیای بازی‌های ویدیویی در برابر یکدیگر، طوری که Smash به آن معروف است، در Multiversus شاهد چهره‌های مشهوری از عناوین زیرمجموعه Warner Bros هستیم.
از شخصیت‌های کمیک‌ها گرفته، تا فرانچایزهای فیلم و نمایش‌های تلویزیونی، این شخصیت‌ها بسیار متنوع‌تر از چیزی هستند که تا به حال در یک بازی دیده‌ایم. فقط کافیست خودتان ببینید تا متوجه شوید. خوشبختانه بازی در هسته مرکزی مکانیکی خود به عجیب و غریبی کرکترهایش نیست.
طرفداران بازی‌های Smash با حالت‌های 1v1 یا 2v2 بازی آشنایی کافی خواهند داشت؛ چرا که حملات استاندارد و ویژه، پرش دوبل، جاخالی دادن و همه این مکانیک‌ها در MultiVersus هم حضور دارند. اگرچه حرکت بازی کمی نیاز به انطباق دارد، و Smash Bros Ultimate در این زمینه پیروز حتمی ماجراست، هنوز جای تحسین دارد که MultiVersus چقدر توانسته در طراحی مکانیک‌هایش درست عمل کند.
عنوان MultiVersus از نظر ساختار فنی روی کنسول، قوی است. به عبارتی ساده‌تر، این بازی روی PS5 و Xbox Series X بصورت 4K نیتیو و 60 فریم بر ثانیه اجرا می‌شود، در حالی که Series S آن را با وضوح p1440 و 60 فریم در ثانیه اجرا می‌کند. با توجه به اینکه این یک عنوان Unreal Engine است، ممکن است از مقیاس‌بندی پویا هم در پس‌زمینه استفاده شود، اما نرخ فریم معمولاً روی هر سه دستگاه روی 60 فریم در ثانیه ثابت می‌ماند؛ به جز افت مختصری که روی PS5 در طول مرحله Sky Arena رخ می‌دهد. همه این‌ها پایه‌ای عالی برای رقابت با Smash Bros می‌سازند. در واقع، برای مقایسه این دو، ابتدا این دو را در نزدیک‌ترین نقشه‌ی Smash Bros به معدود نقشه‌های MultiVersus بررسی می‌کنیم.
اولین مرحله‌ی مقایسه، بررسی کیفیت تصویر این دو است. Multiversus به دلیل رزولوشن 4K خود در کنسول‌های ممتاز، تصویری عالی و تقریباً بدون تاری ارائه می‌دهد و به قدری تمیز به نظر می‌رسد که Smash Ultimate به سادگی نمی‌تواند با وضوح قفل شده‌اش روی p1080 در Switch با آن رقابت کند. اما جدای از این، بازی Smash Bros همچنان به خوبی روی یک صفحه‌نمایش مدرن 4K نمایش داده می‌شود و طراحی پرجزئیات شخصیت‌هایش حتی در بازی‌های بزرگ هشت نفره، به خوبی به دیده می‌شود.
ظاهر Smash Bros به طور کلی برجستگی مضاعفی دارد که به زیبایی بصری بازی کمک می‌کند، در حالی که MultiVersus یک تصویر تمیز و عالی با افکت‌های پسا پردازش را انتخاب می‌کند. همچنین به‌طور عجیبی، MultiVersus به‌طور پیش‌فرض خطوط پررنگ اطراف کاراکترها فعال می‌کند تا دنبال کردن آن‌ها در عمل آسان‌تر باشد. اگرچه می‌توان این افکت را غیرفعال کرد، اما این یک انتخاب غیرعادی است؛ به ویژه با توجه به اینکه در بازی نینتندو بدون چنین کمک بصری، دیدن کرکترها مسئله‌ای ایجاد نمی‌کند.
مقایسه بعدی طراحی خود مراحل هستند. جزئیات موجود در مراحل Smash Bros به سادگی بسیار بالاتر، مبتکرانه‌تر و شلوغ‌تر هستند. به عنوان مثال، با در نظر گرفتن سطوح کالیسیوم در هر بازی، صندلی‌های دوردست در Smash Bros Ultimate مملو از جمعیت، پرچم‌ها، مشعل و آجرکاری‌های سنگی ظریف‌تر هستند؛ بطور خلاصه تمام صفحه از جزئیات مختلف پر شده است.
اما در MultiVersus، فقط مجموعه‌ای از صندلی‌های ساده و بی‌ثبات را می‌بینینم، بدون جمعیت پس‌زمینه و با حداقل حرکت. البته در سکوهای مرحله Batcave، کمی تخریب فیزیک‌ی وجود دارد که باعث تغییر زمین بازی می‌شود. به طور کلی طراحی محیط‌های MultiVersus بسیار کاربردی و خوانا هستند، اما در مقایسه با Smash اغلب خیلی ایستا و بی‌روح هستند. اما پس‌زمینه‌های این بازی باید خیلی دیدنی‌تر از این‌ها باشد. هر کدام باید بر مضمون خاصی از یک موضوع باشد، مخصوصاً وقتی برندهای پر جنب و جوشی مانند Looney Tunes در این بازی حضور دارند. اگر برای نگاهی مجدد به Smash Bros Ultimate برگردیم، هر مرحله حال و هوای منحصر به فرد خودش را دارد، مانند یک شهربازی پر جنب و جوش است و به هر نوستالژی که ممکن است برای یک بازی وجود داشته باشد، اشاره می‌کند.
در نهایت، می‌رسیم به طراحی شخصیت‌های بازی. باز هم در اینجا Multiversus از مدل‌های شخصیتی خاص و به سبک کارتونی که با رندر کامل سه بعدی ترکیب شده‌اند، استفاده می‌کند. نتیجه نهایی نیز به خوبی عمل می‌کند؛ همه شخصیت‌ها، صرف نظر از منشأ آن‌ها، در فضای زیبای مشابهی قرار می‌گیرند. ظاهر کلی آن‌ها تقریباً در سبکی سایه‌دار است که فاقد بافت فرکانس بالای موجود در شخصیت‌های Smash می‌باشد.
اما اجسام دیگر که از مجموعه ابزار Unreal Engine 4 بهره می‌برند مانند مو، پوست و فلزات هر کدام نور ورودی را منعکس و منتشر می‌کنند. همچنین سایه‌های دقیق و رنگ‌سایه‌ها با ambient occlusion نورپردازی بهتری را ارائه می‌دهد. با این حال، یک نکته برجسته انیمیشن‌های بازی است و همه آن‌ها در هر حالتی عالی هستند. انیمیشن‌ها به طور طبیعی در یک فضای سه بعدی با حرکتی روان از ژست آغازین هر شخصیت، که توسط فیزیک مو تقویت شده است، اجرا می‌شوند. اگرچه این انیمیشن‌ها ممکن است همیشه فوق‌العاده به نظر نرسند، اما با کرکترهای خود کاملاً هم‌خوانی دارند.
در مورد Smash Ultimate، رویکرد نینتندو به طراحی شخصیت‌ها از برخی جهات بلندپروازانه‌تر است و از جهاتی دیگر شاید کمی ضعیف‌تر باشد. اکثر کرکترهای این عنوان، تکسچرهای مناسبی دارند که تصور جزئیات بالاتر را می‌دهد. به عنوان مثال، "فاکس مک کلود" (Fox McCloud) از یک بافت خز طبیعی در طراحی خود استفاده می‌کند، برخلاف بافت مسطح "تاز" (Taz) در MultiVersus. البته وضوح تکسچر کرکترهای Smash Bros از نزدیک جالب نیست، اما در طول گیم پلی و از فاصله دور جزئیات خوبی را ارائه می‌کند.
به همین ترتیب، تکسچر جین لباس "ماریو" (Mario) بافت چشمگیری را ارائه می‌دهند، در حالی که به عنوان مثال، "واندر وومن" (Wonder Woman)، طرح تمیزتری دارد. البته برتری اصلی MultiVersus در نورپردازی، سایه و فیزیک است، حتی اگر اجسام آن طراحی کاملاً ساده‌ای داشته باشند. مقایسه‌ها بر اساس شخصیت‌ها نیز کرکتر با کرکتر متفاوت است، اما در بیشتر موارد، استایل کارتونی MultiVersus آن را از عنوان نینتندو متمایز می‌کند.
در آخر، نمی‌توان نتیجه‌گیری نهایی در مورد MultiVersus گرفت، زیرا این بازی هنوز عنوانی در حال توسعه است. ما باید نقشه‌ها، کاراکترها و حالت‌های بیشتری ببینیم، چرا که محتوای فعلی این بازی هنوز کامل نیست. البته یک چیزی می‌توان گفت و آن این است که MultiVersus تا به اینجای کار خیلی خوب عمل کرده است. نت‌کد بازگشتی تاثیر فوق‌العاده‌ای روی تجربه آنلاین دارد، انیمیشن‌های شخصیت‌ها جذاب هستند و به طور کلی مکانیک‌های بازی در مسیر خوبی قرار دارند. با این حال، جای تعجب دارد که چرا MultiVersus در استفاده از قدرت دستگاه‌های پیشرفته‌ای مانند PS5 و Series X جاه‌طلبانه‌تر نیست.
علی‌رغم اینکه Smash Bros Ultimate یک انحصاری برای Switch است، کنسول نینتندو همچنان نبردهای هشت نفرۀ بزرگتر و نقشه‌های پویاتر و دقیق‌تری را ارائه می‌کند. قابل توجه‌ترین مزیت بصری MultiVersus تصویر 4K آن در PS5 و Series X است، به علاوۀ نور و سایه بهتر اجسام.
گذشته از این‌ها، MultiVersus همچنان یک پروژه جذابی محسوب می‌شود. یک موفقیتی تازه برای توسعه‌دهنده‌ای دیگر که اکنون می‌تواند نسخه‌ی Smash Bros منحصر به فرد خودش را بسازد و من مشتاقانه منتظرم تا ببینم چگونه رشد خواهد کرد.
منبع: Eurogamer
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.