با چالش‌های بیشتر، محتوای متنوع تر و آزادی بیشتر برای بازیکن، آخرین افزونه از Destiny 2 از کمپانی Bungie واقعاً فراتر از این دنیاست.
حدود یک هفته از انتشار آخرین افزونه‌ی بازی Destiny 2 یعنی عنوان Witch Queen می‌گذرد و من دوباره عاشقش شدهام. من لباس‌های فانتزی Warlock خود را پاک کرده‌ام، دوباره با آن جادوی فضای خالی فرار آشنا شدهام، و اکنون در حالی که آماده می‌شوم دانه‌های کندو بیشتری درست کنم، به Jade Rabbit خود سر می‌زنم. Destiny برگشته و هرگز بهتر از این نبوده است.
من به سختی Beyond Light را رها کردم. زمانی که در نوامبر 2020 عرضه شد، من سعی کردم تمام مسائل مربوط به Stasis را دوست داشته باشم اما این باعث عصبانیت من شد. هنگام بازی کردن در بخش Crucible در آن زمان، وقتی که می‌توانستید در لحظه منجمد شوید، از هر فعالیت PvP دیگری که تا به حال در بازی‌ها تجربه کرده‌ام، آزاردهنده‌تر بود. به علاوه سیستم‌های تجهیزات ضعیف، و برخی چیزهای فصلی که به آنها اهمیت نمی‌دادم، باعث شد مدتی کارم با Destiny تمام شود. و این مایه شرمساری بود، زیرا من از زمان نسخه بتا Destiny 1 در آن روزها با بازی همراه بودم.
بنابراین من با Witch Queen چهار دست و پا برگشتم. کمپین بازاریابی و ترکیبی از قطارهای تبلیغاتی مثل آن، این کار را با شما می‌کنند. من اخیراً ارتباط خود را با برخی از دوستان از دست داده‌ام و تیراندازی به احمق‌های فضایی موقع چت کردن همیشه راه خوبی برای برقراری ارتباط مجدد است. الان بهترین موقعیت هست.
هنگام ورودم به سیستم، چیزی که انتظارش را نداشتم، مواجه شدن با بهترین تجربه‌ی شوتر اول شخص در چندین سال گذشته بود. حالت سختی افسانه‌ای جدید در حالت کمپین باعث شرمساری تلاش‌های اخیر Call of Duty از نظر کیفیت و سرگرمی می‌شود، و حتی باعث می‌شود Halo Infinite سال گذشته در سبک تیر اندازی علمی تخیلی، شبیه یک تقلیدکننده ضعیف به نظر برسد.
برای افراد ناآشنا باید توضیح داد که حالت افسانه‌ای (Legendary) در ماموریت‌های داستانی یک درجه سختی خاصی است که در آخرین محتوا ارائه شده اجرا می‌شود و باعث می‌شود که کمپین بازی (چیزی که در حالت عادی حتی در خواب هم قادر به گذراندن آن بوده‌اید) بیشتر شبیه یک Nightfall یا دیگر چالش‌های سطح بالا باشد. و جوایز به اندازه فعالیت‌های آخر بازی شیرین هستند.
حتی اگر مثل من، چند ماه خوب را از میدان مبارزه دور بوده‌اید، می‌توانید مستقیماً حالت افسانه‌ای را راه‌اندازی کنید و از تجهیزات سطح پایه جدیدی که باید از طریق آنها ازدشمنان خود عبور کنید، استفاده کنید. شبیه بازی Halo در حالت LASO است. اصلاح کننده‌هایی برای دشمنان شما وجود دارد، شما باید در مورد موقعیت گیری خود فکر کنید، نمی توانید حریص شوید و باید واقعا به سازه خود توجه کنید.
این بازی همه چیزهای دوست‌داشتنی‌ای را که در Raiding دریافت می‌کنید، می‌گیرد و آن را به یک تجربه بسیار ساده‌تر و قابل هضم تبدیل می‌کند؛ و دوستان نزدیکم به من گفته‌اند که فصل آخر بازی هم، همینطور است. آیا می‌توانید مستقیماً وارد یک داستان بسیار خوب بشوید که شما را مجبور می‌کند بین اسلحه‌ها، قدرت‌ها و مغز تاکتیکی‌تان با یک تغییر ناگهانی جابه‌جا شوید؟ این بازی یک طلای تیراندازی اول شخص تک‌نفره پسند است که متأسفانه در عصر بازی‌های سرویس‌محور بسیار نادر است.
بهترین قسمت همچنان داستان بازیست. من واقعاً هرگز آن قدر طرفدار داستان‌سرایی فضایی اپرای فضایی Destiny نبوده‌ام. قسمت‌های بزرگ را به خوبی انجام می دهد، اما اتفاقات کوچک بین آنها اغلب معمولی هستند. با این حال، در Witch Queen تلاش های چند ساله نتایجی داشته که به معنای واقعی کلمه من را متحیر کرده است. برخی از افشاگری‌ها (که با لحظات جالب گیم‌پلی دنبال می‌شوند) وجود دارند که اساساً مختص به Destiny هستند و به من این احساس را می‌دهند که دارم Rise of Iron یا چیزی را دوباره بازی می‌کنم.
مأموریت‌های Witch Queen یک سرعت فوق‌العاده سه جانبه را دارند، به خصوص در حالت افسانه‌ای. شما با یک منطقه جدید و زیبا آشنا می شوید، سپس برای مدتی از روایت داستان لذت می‌برید و سپس با یک «باس» یا «مینی باس» (بسته به زمان مرحله) از شما پذیرایی می شود. این فوق العاده است. عالی است. این یکی از فشرده ترین کارهای غیر پایانی است که Bungie تا به حال ساخته است. و بله، وقتی این را می گویم، به Halo اشاره دارم.
حتی چک‌پوینت‌ها و روشی که آنها دوباره تمام مهمات و انرژی شما را پر می‌کنند، بسیار خوب طراحی شده‌اند و باعث می‌شود این دشمنان سخت و خطرناک واقعاً در شما ایجاد احساس سختی و خطرناکی کنند. در Destiny بارها با Heften Boom'Anthrall، مهاجم بدنام و سیاره‌خوار (یا همچین چیزی) ملاقات خواهید کرد و قبل از حرکت، او را با انفجار مهمات سنگین خواهید کشت. فقط همین؛ این راهزنان فضایی به دلایلی عوضیهای سرسختی هستند، و شما در مورد آن خواهید فهمید، ای نگهبانان خوب!
وارد یک تهدید جدید شوید - Lucent Hive - و یک کمپین با ابزارهای بسیار دارید که هرگز نیازی به استفاده از یک ترکیب مشابه از آنها برای بار دوم ندارید. لوسنت‌ها مانند شما روح دارند که می‌توانند آنها را دوباره تولید کنند. بنابراین، اگر در وسط یک تیراندازی به شوالیهای شلیک کنید، او دوباره زنده می‌شود، مگر اینکه بدوید و روح آن را مانند یک انگور پوسته‌دار در دستان خود له کنید. این باعث می‌شود درگیری‌ها و برنامه‌ریزی‌هایتان را دوباره ارزیابی کنید، و لحظات زیادی را خواهید داشت که در آن احتیاط را به باد می‌دهید و با سر شیرجه می‌زنید تا قهرمان عصبانی دوباره زنده نشود و دوباره شما را با اسلحه سرنگون نکند.
و این تازه شروع است. محتوای فصلی که در مورد آنچه در ماموریت‌های داستانی ارائه می‌شود نیز در سطح بالایی قرار دارد. قرار دادن یک تیراندازی سه نفره در ذهن یک قهرمان باعث فروش بی نظیری می‌شود اما نتیجه نهایی این است که یک سیاه‌چال در حال اجرا است که احساس تنگی می‌دهد، هرگز بهتر از آن استقبال نمی‌کند، و به شما امکان می‌دهد تا غارت های خود را به طور پیوسته به اموالتان اضافه کنید و برنده شوید.
آیتم‌های کازمتیک فصلی ممکن است نسبتاً زشت باشند، اما اشکالی ندارد، آنها فقط می‌توانند به چیزهای دیگری تزریق شوند که باعث می شود من شبیه آن آدم غم انگیز فضایی به نظر بیایم که همیشه می خواستم باشم. حداقل می‌توانم اسلحه‌هایم را بسازم تا امتیازاتی را که می‌خواهم داشته باشم و مجبور نباشم زمان را برای گردونه های شانس تلف کنم، حتی اگر شبیه یک احمق به نظر بیایم.
خوشحالم که دوباره به دنیای عجیب و غریب Destiny 2 که در آن سیارات در حال ناپدید شدن و ظاهر شدن هستند برگشتم. هنوز مشکلاتی در بازی وجود دارد - احتمالا همیشه وجود خواهد داشت - اما اگر محتوایی مانند Witch Queen نشان دهنده مسیر جدیدی باشد که Bungie در حال حرکت است، من با خوشحالی تمام مزخرفات آن را تا 10 سال دیگر تحمل خواهم کرد.
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.