هر آن چه که باید در مورد بلاک چین بدانید - قسمت سوم
در قسمت قبلی از این سری مقالات با امنیت این شبکه سر و کار داشتیم و به بررسی آن پرداختیم. در این قسمت قرار است به تفاوت این شبکه با بیت کوین بپردازیم با اگزوگیم همراه باشید.
بلاک چین در مقابل بیت کوین
هدف از بلاک چین این است که اجازه دهید اطلاعات دیجیتالی ثبت و توزیع شوند، اما ویرایش نمی‌شود. درک این مفهوم می‌تواند دشوار باشد، بنابراین اجازه دهید نگاهی بیاندازیم که نخستین کاربرد فناوری بلاک‌چین در واقع چگونه کار می‌کند.
اولین کار روی بلاک چین امن در سال ۱۹۹۱ توسط استوارت هابر و اسکات استورنتا توصیف شد. در سال ۱۹۹۲ بایر، هابر و استورنتا درخت درهم‌سازی را به طراحیِ خود متصل ساختند، که باعث بهبود کارایی آن شده و اجازه می‌داد که چندین سند در یک بلوک جمع‌آوری شوند
یک پایگاه داده زنجیره بلوکی که به‌طور خودمختار مدیریت می‌شود از یک شبکه همتابه‌همتا و یک سرور زمان‌بندی توزیع شده استفاده می‌کند. اما تقریبا دو دهه بعد، با راه اندازی بیت کوین در ژانویه سال 2009، این بلاک چین بود که اولین برنامه دنیای واقعی خود را داشت و استفاده از آن همه گیرتر شد.
پروتکل بیت کوین روی بلاک‌چین ساخته شده است. در مقاله تحقیقاتی با معرفی ارز دیجیتال، خالق نام مستعار بیت کوین یعنی ساتوشی ناکاموتو از آن به عنوان "سیستم جدید الکترونیکی پول نقد و بدون شخص ثالث " یاد می‌شود. در ادامه به نحوه عملکرد آن می‌پردازیم.
شما در تمام دنیا افرادی را می‌یابید که بیت کوین دارند. به احتمال زیاد میلیونها انسان در سراسر جهان وجود دارند که حداقل بخشی از بیت کوین را در اختیار دارند، حتی شاید خود شما! بیایید فرض کنیم که یکی از آن میلیونها نفر می‌خواهند بیت کوین خود را در فروشگاه‌ها خرج کنند. این‌جاست که بلاک‌چین وارد عمل می‌شود و خودی نشان می‌دهد.
وقتی صحبت از پول چاپی می‌شود، استفاده از ارز چاپی توسط یک مقام مرکزی، معمولا یک بانک یا دولت تنظیم و تأیید می‌شود، اما بیت کوین توسط کسی کنترل نمی‌شود. در عوض، معاملات انجام شده در بیت کوین توسط شبکه‌ای از رایانه‌ها تایید می‌شوند. این همان چیزی است که منظور از شبکه و بیت کوین "غیرمتمرکز" است.
هنگامی که یک نفر برای کالاها با استفاده از بیت کوین هزینه‌ای پرداخت می‌کند، رایانه‌های موجود در شبکه بیت کوین برای تأیید معامله به منظور انجام این کار، کاربران(ماینرها) برنامه‌ای را در رایانه‌های خود اجرا می‌کنند و سعی می‌کنند مشکل ریاضی پیچیده‌ای را بنام "هش" حل کنند.
هنگامی که رایانه با حل کردن و تولید هش "بلوک" را تولید می‌کند، کار الگوریتمی آن نیز معاملات بلوک را تایید خواهد کرد. همان‌طور که در بالا توضیح دادیم، معامله تکمیل شده به صورت عمومی در بلوک زنجیره ثبت و ذخیره می‌شود، در این مرحله تغییر ناپذیر می‌شود. در مورد بیت کوین و اکثر بلاک‌چین‌های دیگر، رایانه‌هایی که با موفقیت بلوک‌ها را تایید می‌کنند، برای کار خود پاداش می‌گیرند، که از آن معمولا به عنوان "ماین (معدن)" یاد می‌شود.
اگرچه معاملات به طور عمومی روی بلاک چین ثبت می‌شوند، اما داده‌های کاربر به طور کامل ذخیره نمی‌شوند و صرفا امضای دیجیتالی خاص فرد ثبت می‌شود. برای انجام معاملات در شبکه بیت کوین، شرکت کنندگان باید برنامه‌ای را با نام "کیف پول" اجرا کنند. هر کیف پول از دو کلید رمزنگاری منحصر به فرد و مجزا تشکیل شده است: یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی.
کلید عمومی چیزی است که انجام معاملات به آن سپرده شده و از آن استفاده می‌شوند. این کلید همچنین به عنوان امضای دیجیتالی کاربر در صفحه اصلی بلاک‌چین ظاهر می‌شود.
حتی اگر کاربر در بیت کوین به کلید عمومی خود مبلغی را دریافت کند، قادر نخواهد بود آنها را با کلید عمومی شخصی پس بگیرد. کلید عمومی کاربران نسخه کوتاه شده از کلید خصوصی آنها است که از طریق یک الگوریتم پیچیده ریاضی ایجاد شده است. با این حال، به دلیل پیچیدگی این معادله، معکوس کردن روند و تولید کلید خصوصی از یک کلید عمومی تقریبا غیرممکن است. به همین دلیل، فناوری بلاک‌چین محرمانه تلقی می‌شود.
یک زنجیره عمومی واحد
در شبکه بیت کوین، بلاک‌چین نه تنها توسط یک شبکه عمومی از کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود، بلکه در مورد آن نیز توافق می‌شود. هنگامی که کاربران به شبکه می‌پیوندند، کامپیوتر متصل آنها یک نسخه از بلاک چین را دریافت می‌کند که هر زمان بلوک جدیدی به معاملات اضافه شود، به روز می‌شود. اما اگر از طریق خطای انسانی یا تلاش هکرها، نسخه دستکاری شده یک کاربر برای متفاوت بودن با هر نسخه دیگر از بلاک چین، چه می‌شود؟
پروتکل بلاک‌چین از طریق فرآیندی به نام "اجماع" از وجود چندین بلاک چین جلوگیری می‌کند. در حضور نسخه‌های متعدد و متفاوت بلاک چین، پروتکل اجماع طولانی‌ترین زنجیره موجود را خواهد پذیرفت. کاربران بیشتری در قالب بلاک چین بدان معنی است که بلاک‌ها می‌توانند سریع‌تر به انتهای زنجیره اضافه شوند. با این منطق، بلاک‌چین همیشه همان چیزی خواهد بود که بیشتر کاربران به آن اعتماد دارند. پروتکل اجماع یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت فناوری بلاک چین است، اما همچنین یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف آن را نیز امکان پذیر می‌کند.
از نظر تئوری، اثبات - هکرها
از نظر تئوریک، ممکن است هکر بتواند از حق اکثریت در آن‌چه که به آن حمله 51 درصد گفته می‌شود، استفاده کند. اما این پدیده چگونه اتفاق می‌افتد؟ بیایید فرض کنیم که مثلا پنج میلیون رایانه در شبکه بیت کوین وجود دارد، (مطمئنا با توجه به عدم اطلاعات کافی ما از تعداد سیستم‌های موجود در این شبکه، این صرفا یک مثال است). برای دستیابی به اکثریت در شبکه، یک هکر باید حداقل 2.5 میلیون و یکی از آن رایانه‌ها را کنترل کند. با انجام این کار، یک هکر یا گروهی از هکران می‌توانند در روند ثبت معاملات جدید دخالت کنند.
آنها می‌توانند معامله‌ای را ارسال، و سپس آن را معکوس کنند، و به نظر خواهد رسید که کوینی را که صرف کرده‌اند هنوز دارند. این آسیب پذیری، معروف به دو برابر کردن، معادل دیجیتال یک جعل کامل است و باعث می‌شود کاربران بتوانند بیت کوین‌های خود را دو بار خرج کنند.
اجرای چنین حمله‌ای برای یک بلاک‌چین در مقیاس بیت کوین بسیار دشوار است، زیرا برای دستیابی به کنترل میلیونها رایانه نیاز به میلیونها هکر دارد. هنگامی که بیت کوین برای اولین بار در سال 2009 تاسیس شد و کاربران آن ده‌ها نفر بودند، یک هکر راحت‌تر می‌توانست اکثر قدرت محاسباتی را در شبکه کنترل کند. این ویژگی تعیین کننده بلاک‌چین به عنوان یکی از نقاط ضعف ارزهای رمزنگاری شده اعلام شده است.
ترس کاربر از حملات 51 درصد در واقع می‌تواند انحصارها را از شکل گیری روی بلاک‌چین محدود کند. ناتانیل پوپر، روزنامه‌نگار در نیویورک تایمز، در مقاله "طلای دیجیتال: بیت کوین و داستان درونی از عدم رضایت و میلیونها نفر در تلاش برای سرمایه گذاری مجدد پول"، می‌نویسد که چگونه گروهی از کاربران با نام مستعار "Bitfury" هزاران رایانه پرقدرت را جمع آوری کردند تا بتوانند تسلط بر بلاک‌چین بیت کوین را به دست بیاورند. هدف آنها ماین حداکثری تعداد بلوک و کسب بیت کوین بود که در آن زمان هر بیت کوین تقریبا 700 دلار ارزش داشتند.
استفاده از Bitfury
با این وجود تا مارس 2014،Bitfury بیش از 50 درصد از کل توان محاسباتی شبکه بلاک چین را بر عهده داشت. این گروه به جای ادامه دادن به افزایش قدرت خود در شبکه، خود را برای کاهش توان آماده کردند و عهد کردند که هرگز بالای 40 درصد نرود. Bitfury می‌دانست که اگر آنها تصمیم بگیرند کنترل خود را بر شبکه ادامه دهند، ارزش بیت کوین سقوط می‌کند، زیرا کاربران برای آماده سازی احتمال حمله 51 درصد، کوین‌های خود را به فروش می‌رساندند.
به عبارت دیگر، اگر کاربران ایمان خود را به شبکه بلاک‌چین از دست بدهند، اطلاعات مربوط به آن شبکه باعث می‌شود کاملا بی فایده شود. بنابراین کاربران بلاک‌چین فقط می‌توانند قبل از شروع به از دست دادن پول، توان محاسباتی خود را به یک نقطه افزایش دهند، و ارزش بیت کوین سقوط کند.
برای ارسال دیدگاه ابتدا باید وارد شوید.